یک دیدگـاه
نخستین قدمی که برای تاسیس یک بانک ملی در ایران برداشته شد در دوره اول مجلس شورای ملی بود. در آن تاریخ آگهی تاسیس “بانک ملی” انتشار یافت و میزان سرمایه آن “سی کرور تومان” تعیین گردید که “لدی الاقضا” به یک صد کرور تومان نیز می توانست بالغ شود (باید اشاره کنم در آن دوران محاسبات و برآوردهای اقتصادی کشور به شکل تجربی محاسبه می شد و علمی نبود) – در آگهی مزبور از عموم اهالی کشور دعوت شده بود که بقدر قوه و توانایی خود از “5 تومان تا هر اندازه که ممکن است و می خواهند وجه داده و در این کار شرکت کنند” اما چون مردم به بانک ایرانی آشنا نبودند و تنها صرافها و بانکهای خارجی را قبول داشتند، از پیشنهاد دولت استقبال کافی نشد، بیست سال بعد در 14 اردیبهشت ماه سال 1306 قانونی از مجلس گذشت که به موجب آن دولت مامور تاسیس بانکی برای پیشرفت امور بازرگانی، کشاورزی و پیشه و هنر گردید. سرمایه بانک طبق قانون 15 میلیون تومان پیش بینی شده بود که از محل “فروش جواهرات سلطنتی و خالصات” می بایستی تامین شود، اما با فروش جواهرات سلطنتی موافقت نگردید و از فروش خالصات سرمایه کافی به دست نیامد، به همین جهت هیئت وزیران ضمن تصویب اساسنامه بانک مورخ 30 خرداد 1307 تصمیم گرفت که 20 میلیون ریال سرمایه مقدماتی به بانک داده شود و این مهم در 14 تیرماه 1307 از تصویب کمیسیون مجلس شورای ملی گذشت. بانک ملی در روز 17 شهریور 1307 رسماً افتتاح گردید، سابق بر آن بانک شاهی (بعداً بنام بانک ایران و خاورمیانه) حق و امتیازنامه نشر اسکناس را در ایران به عهده داشت اما پس از مذاکرات طولانی در سال 1309 از طرف دولت توافق شد که بانک مزبور از امتیاز خود صرفنظر کند، و طبق قانون 22 اسفند ماه 1310 حق انتشار اسکناس به بانک ملی داده شد – در سال 1330 سرمایه بانک ملی به 330 میلیون ریال رسید، علاوه بر این با پول ترازنامه ها، بستانکار و غیره این رقم را باید دو برابر دانست، اولین بار چاپ اسکناس از سوی بانک ملی 195 میلیون ریال اسکناس چاپ شد که پشتوانه آن 206 میلیون ریال طلا و نقره نقد در دست بود (پیش از این بانک شاهی اسکناس چاپ می کرد) بعداً پشتوانه ارز خارجی و دیگر موجودیها از جمله املاک بر آن پشتوانه اضافه گردید، از دیگر بانکهای ایرانی که در آن سالهای دور نقش سازنده ای در چرخش اقتصاد کشور داشتند بانک “کارگشایی” بود که مدتها به صورت نهاد رهنی فعالیت داشت منتها به مرور در بانک ملی ادغام شد، بانک “تعاونی سپه” نیز از اولین بانکهای کشور بود که در ابتدا بنام بانک “پهلوی قشون” فعالیت می کرد و به امور بازنشستگی نظامیان و خانواده نظامیان می پرداخت از سال 1316 این بانک بنام “سپه” به فعالیت خود ادامه داد. دو بانک دیگر که باید از آنها یاد کرد یکی بانک رهنی و دیگری کشاورزی بود، پیش از انقلاب سیستم بانکی ایران در جهان مورد توجه و احترام بود روند کارآیی آن در منطقه خاورمیانه سرآمد محسوب می شد، همین باعث شده بود بسیاری از بانکهای اروپایی در ایران شعبه و یا نمایندگی داشتند، پس از انقلاب و پیامدهای آن بانکهای خارجی به مرور از ایران رفتند و یا رانده شدند، و کانونهای ملی و اقتصادی کشور آسیب جبران ناپذیری را دریافت کرد که هنوز زخم آن مداوا نشده است، غیر حرفه ای بودن سیاست بانکداری و بی خبری از اصول بانکی ایران امروزی باعث شد بانکهایی که در حد صرافی هم نبودند جواز بانکداری دریافت کنند و به سپرده های مردم درصد بالایی بپردازند. چند سالی با این روش فعالیت باعث گردید مردم دارایی خود را به صورت سپرده در بانکهای بی اعتبار و خلافکار بگذارند تا بهره بالایی دریافت کنند، اما این نهادهای کاذب دارایی مردم را دزدیدند و بیچاره مردم نیز گرفتار دام دزدان حرفه ای افتادند که رسماً و قانوناً جواز دزدی از مراجع رسمی مالی کشور دریافت کرده بودند، دولت نیز به جای آنکه به داد مردم ستمدیده برسد بارها اعلام کرد که از این اتفاقات در تمام جهان می افتد لذا چیز خاصی نیست و دولت و مراجع مالی مسئول نمی باشند! البته مسئولان دروغ به مردم می گویند و در از بین بردن مال مردم همانقدر مقصر می باشند که این بانکهای کاذب گناهکار هستند، بخشی از کار کانون بانکها و بانک مرکزی کشور رسیدگی به کارنامه و عملکرد بانک باید باشد و بازرسان بانکی و وزارت دارایی نیز باید با هم در این مهم همکاری نزدیک داشته باشند، بی توجهی به از بین رفتن مال مردم و بیچاره کردن خانواده ها نباید سیاست دولت و نظام باشد، شوربختانه دولت خود را جدا از مردم و بدور از مردم می داند و ایران را به عنوان یک بدنه درآمد برای گروه خاص صنفی شناسایی می کند، وقتی آقای خامنه ای از مردم ایران و خداوند پوزش می خواهد در حقیقت می گوید دولت و نظام با مردم فاصله دارند و برنامه دولت و نظام از مردم جداست، ایکاش آقای رئیس جمهور تعارف و شعار را کنار نهاده و به درد واقعی مردم برسد، که البته هیچوقت چنین نخواهد شد.
***
*نیروی دریایی ایران اعلام کرد که قصد ساختن زیردریایی اتمی دارد، طبعاً تا ساخت چنین زیردریایی سالها فاصله داریم منتها در روند سیاست ایجاد تنش بیانیه های مشابه باعث می گردد که دیگر کشورها اعتراض کنند و ایران نیز پاسخ دهد اگر شما چنین زیردریایی های را دارید پس چرا ما نداشته باشیم؟ بحث به جایی می رسد که ایران حامی تروریست و خواهان انهدام اسرائیل است و ایران نیز فریاد بر می آورد که حامی ستمدیدگان جهان است و نابود کننده ستمگران …
*صالح محمد یکی از رهبران کُرد سوریه، روز یکشنبه در هتلی در کشور “چک” بازداشت شد، مقامات پلیس “چک” می گویند این کار به درخواست پلیس بین المللی صورت گرفته است، دولت ترکیه “صالح محمد” را به عنوان یک تروریست شناسایی می کند و یک میلیون دلار برای دستگیری او تعیین کرده است، وزارت خارجه ترکیه رسماً از دولت “چک” درخواست نموده است که رهبر کُردهای سوری را تحویل مقامات ترکیه دهند.
*دولت روسیه دو فروند جت جنگنده از نوع “سوخوی 57” را به سوریه فرستاد تا حریم هوایی مناطقی را که احساس تملک دارد تقویت کند. از پیش نیز دو فروند از همین نوع شکاری بمب افکن ها در سوریه مستقر بودند و به همراه دیگر هواپیماهای جنگنده روسی بیشترین شمار هواپیماهای جنگنده را در سوریه دارند، قصد اصلی روسیه جلوگیری از احتمال حملات هوایی اسرائیل به پادگانهای ارتش بشار اسد است.
*نیروی دریایی هند روز جمعه گذشته از یک ناو جنگی مستقر در خلیج بنگال موشک بالستیک نوین خود را بنام “دهانوش” را با موفقیت آزمایش کرد. هدف این موشک در 45 کیلومتری در ساحل “پارادیپ” قرار داشت که بدون مانع و دشواری شناسایی و منهدم شد، چند سالی است که هند به دلایل استراتژیکی مایل است توانایی حمل موشک هایی بالستیک را در نیروی دریایی بیشتر کند.
*رئیس جمهور ایران اسلامی، آقای روحانی به خبرنگاران گفتند که در ایران برای آنکه “علوم” را اسلامی کنند منابع زیادی صرف شده که نتیجه نداده است و با شکست مواجه شده ایم، آقای روحانی باید بدانند که آنچه زایشی از “نص و خبر” داشته باشد مخصوصاً در مورد علوم که اساساً “عقل و نظر” است یعنی تجربه و استقراء نقشی عمده دارند نمی توانند علوم را اسلامی کنند و از اول نمی بایست خرج بی مورد می کردند، حداقل اینکه ایشان متوجه این امر شده اند و قبول می کنند که مسیر اشتباهی را انتخاب و طی کرده اند جای شکرش باقیست.
*دولت عربستان سعودی ادعا کرد که ایرانیان فناوری موشک بالستیک را در اختیار قبائل “حوثی” قرار می دهند و امکان دارد این فناوری به دست نیروهای القاعده در یمن بیافتد، چند سالی است که جنگهای محلی در یمن ادامه دارد و عربستان و ایران به طرفداران خود در یمن با دادن پول، اسلحه و فرستادن مشاوران نظامی کمک می کنند.
*چندی پیش رهبران سازمان تروریستی “حماس” که در تهران بودند در دیدار علنی خود با برخی از فرماندهان سپاه قدس از جمله سردار سلیمانی از ایشان شنیدند که تنها حمله موشکی به اسرائیل کافی نیست و باید اقدامات نظامی دیگری نیز انجام داد منتها بعداً مشخص شد که در دیدار خصوصی با سران “حماس” قاسم سلیمانی گفته بود حالا نیازی در این کار نیست و باید مدارا کنید، این خبر از سوی منابع سازمان حماس” به عمد درج شد تا به وجهه احتمالی شبه نظامی “حماس” آسیبی نرسد.
*حزب کمونیست کشور چین تصمیم گرفت دوران صدارت رهبریت را نامحدود کند، لذا طبق قوانین جدید رهبر فعلی “ژی” می تواند تا زمانی که می خواهد در صدر هرم قدرت کشور باقی بماند در واقع یعنی انتخابات در چین معنی حقوقی و قانونی ندارد، همانگونه که پس از سقوط ظاهری شوروی در روسیه شاهد می باشیم رهبران هستند که دوران ریاست خود را تعیین می کنند و مردم تنها کارابزاری هستند که اجازه دارند فرامین را تائید کنند.
*در درگیریهای اخیر ایران بین دراویش گنابادی و دولت علت اصلی قبول و پذیرفتن رهبر یا پیر دراویش از سوی سالکان می باشد که مرید مرشد خود می باشند، از دیدگاه سیاسی و مذهبی دولت اسلامی این کرنش را نمی تواند موجه بداند چون از دیدگاه دراویش رهبر شیعیان که آقای خامنه ای هستند در مرتبت و رده بندی باید پایین تر از مرشد و پیر دراویش قرار بگیرد.
*دانیل هنون، مفسر سیاسی روزنامه “دیلی تلگراف” در مورد رهبر حزب کارگر “کوربین” می نویسد، مانند بسیاری از سیاستمداران هنگامی که “کوربین” زیر فشار قرار می گیرد به رسانه ها حمله می کند و آنها را کانونهای مخرب جامعه شناسایی می کند، اخیراً “کوربین” گفته بود اگر به نخست وزیری انگلستان انتخاب شود قوانینی را وضع خواهد کرد که رسانه ها در محدودیت قرار گیرند و آزادی قلم “تابع” قوانینی باید باشد که دولت حاکم در مورد آن تصمیم می گیرد، هنوز یکی از معدود کشورهایی که رسانه ها در نوشتن آزادی دارند انگلستان است.
*پلیس آرژانتین 400 کیلو مواد مخدر “کوکائین” که مقامات سفارت روسیه در آرژانتین قصد داشتند با پُست دیپلماتیک به اروپا بفرستند شناسایی و جملگی عاملان دستگیر شدند، طبعاً چند نفرشان که پوشش دیپلماتیک دارند آزاد خواهند شد منتها دادگاه به آنها وقت خواهد داد تا از کشور خارج شوند، برخی کشورها از پُست دیپلماتیک سفارتهای خود برای انتقال مواد مخدر و پول شویی استفاده می کنند.