ستار از محبوب‌ترین چهره‌های موسیقی ایران است با صدایی بسیار زیبا که تعریف و نوشتن مرا احتیاج ندارد….
ستار را در منزل محمد بیاتی در لس آنجلس برای دومین بارملاقات کردم (بار اول در بی بی سی فارسی در جریان بازیهای جام جهانی 2010 بود که مهمان برنامه بود و من هم کارشناس برنامه )…. ما باهم به نوعی بچه محل هم هستیم ، من یادم میاید جمعه ها صبح در زمین خاکی پشت ورزشگاه شماره سه در شهباز ، ستار در آنجا فوتبال بازی می کردند و من هم نوجوانی بودم که دور این زمین خاکی با گذاشتن چند تا آجرکه روی آن می نشستم و بازی آنها را تماشا می کردم……
 ستار جدا از مسائل هنری در زمینه‌های ورزشی به خصوص فوتبال علاقه‌مند بوده و در تیم‌های فوتبال بازی می‌کرد. حتی بعدها در جوانی و میانسالی نیز علاقه‌مند و پیگیر فوتبال بود و کاپیتان تیم فوتبال هنرمندان نیز گردید.
ستار علاوه بر هنربالای خود و روحیه ورزشی اش، دارای امتیازی است که بسیاری از هنرمندان خارج نشین و داخل ایران از آن بی بهره هستند.
امتیاز بزرگ ستار این است که او همیشه در طول 35 سال گذشته درد مردم ایران را به زبان آورده و هرگز پای از اعتراض و مخالفت با این حکومت پس نکشیده است.
 این مهم همان چیزی است که اگر نیمی از هنرمندان ایرانی از خود نشان می دادند، جمهوری اسلامی بدون  شک با دشواری و تنگنای بیشتری مواجه می شد.
 ستار با ایمان و اعتقاد به باورهایش همیشه نشان داده در یک خط روشن گام برداشته ….وبراستی  هر انسان وقتی  در جامعه مطرح و دارای نامی است ، بدون شک دارای مسئولیت و وظیفه ای فراتر از یک آدم  عادی ومعمولی به نسبت به جامعه خود است و در واقع زبان مردم باید باشد و از درد های ملت بگویند. انتظار و توقعی  به حق که باید از سوی هر چهره مطرح و ملی پاسخ داده شود…..
ستار را باید با تمام این ویژ گیهای انسانی و هنری اش بیش از پیش احترام بگذاریم و ارج و منزلت این ایرانی راستین و پاک نهاد را پاس بداریم…….

امیر برادران

1367-32