1651-28

1651-33

آنتونیو جلینی، یا بهروز جلیلی را از سالهای دور می شناسیم، از آن زمان که در نوجوانی در زمینه تئاتر و سینما در ایران فعالیت می کرد و سپس زمانی که به امریکا کوچ کرد.
خیلی ها شاید فراموش کرده اند در آن سالها که ماجرای گروگانگیری، چهره ایرانیان را در امریکا تیره کرده بود، بسیاری از درها برویشان بسته شده واز هرسویی مشکلات آنها را محاصره کرده بود. آنروزها که گشایش رستوران جدید، فعالیت هنری و فرهنگی در این تاریکی ها اسیر بود. بهروز جلیلی در قلب وست وود، رستوران سنتی ایرانی دیزی را برپا داشت و همزمان در طبقه بالای آن یک مرکز فرهنگی و هنری دایر نمود که درواقع پایه های اولین تئاترهای ایرانی را با چهره های نامدار ایرانی گذاشت، مرکزی جهت ارائه و چاپ کتاب های ایرانی بوجود آورد. ولی با همه تلاش شبانه روزی اش از سوی سرمایه داران ایرانی حمایتی نشد، خود یک تنه پیش رفت و بسیاری را از گذرگاههای سخت آن دوره عبور داد.
بعد از این دوره سخت، بهروز جلیلی به سوی جامعه بزرگ امریکایی رفت و خیلی زود در میان چهره های بزرگ سینما و تلویزیون، برای خود راهی یافت و یکروز ایرانیان دیدند که بهروز جلیلی با نام هالیوودی آنتونیو جلینی، با دیک کلارک چهره برجسته تلویزیونی، بنیاد یک جشنواره بزرگ با هدف های انسانی را گذاشته اند.

1651-30

جشنواره فامیلی فیلم اواردز Family Film Awards، روند معمول هالیوود را شکست و نمایی تازه از فیلم وسینما نشان داد اینکه سینمای روز اخلاق خانواده را یدک بکشد، فیلم میتواند با محتوای انسانی خانوادگی، اخلاقی، توجه طبقات مختلف را جلب کند، مسلما هالیوود این ایده را دوست نداشت ولی دیدیم که اولین شب اجرای آن با اهدای جوایز به بزرگترین ستارگان آغاز شد و در شب مراسم از باب هوپ، تا چارلتون هستون، تا الیزابت تیلور، تا دبی رینولدز، تا همه سوپراستارهای هالیوود گرد آمدند، درست 22 سال پیش بود، مراسم از شبکه های تلویزیونی پخش شد و برای اولین بار خانواده ها با یک دید تازه به سینما نگاه کردند، ارزش خانواده، اخلاق و منش سنتی جامعه امریکا، خود را برخ کشید و بسیاری با این اقدام به سوی تهیه فیلم های خانوادگی رفتند.
این پروژه بزرگ دور از نژاد، رنگ، مذهب، ملیت، بنیان گذاشته شد و اگر دیک کلارک دچار بیماری نمیشد، مراسم همچنان ادامه می یافت، در غیبت کلارک خیلی ها به سراغ بنیانگذار این پروژه، یعنی آنتونیو جلینی آمدند، تا به اتفاق آنرا ادامه بدهند ولی او با توجه به ریشه های ایرانی، باور به جوانمردی و منش اصیل ایرانی حاضر به همکاری نشد و گفت تا روزی که دوباره کلارک به این صحنه برنگردد، دست نگه می داریم و به راستی دست نگذاشت تا کلارک رفت.
اینک آنتونیو یا المپیا جلینی با دو پروژه بزرگ در میدان است. یکی Family Film Awards و دیگری Olympia Awards که شامل همه هنرها میشود، از سینما و تئاتر، کارگردان و بازیگر و فیلمبردار، تا تئاتر، تا نقاشی، تا موزیک، تا مجسمه سازی، تا نویسندگی، شاعری، روزنامه نگاری، همه و همه را شامل میشود.
در طی دو سال گذشته فامیلی فیلم اواردز برگزار شد و چند ماه قبل بطور رسمی ارائه گردید و برای سال آینده شبکه های تلویزیونی پا به میدان گذاشته اند و از سویی کشورهای مختلف برای همکاری قدم پیش گذاشته اند، از جمله چین، که با همه نیرو جلو آمده است.
خبرهای تازه و داغی در راه است، که در هفته های آینده با گفتگو با المپیا جلینی، آنها را پی می گیریم، ولی این مژده را میدهیم که او همیشه و در همه حال اصلیت ایرانی خود را فراموش نکرده و می کوشد در همه مراسم به نوعی از سرزمین خود بگوید.

1651-29

1651-31

1651-32