1679-52

یادی از علی حاتمی جهان پهلوان سینمای ایران

1679-58

علی حاتمی یک استاد بود، استادی که در سینما به تمام هنرهای ایرانی، از خط گرفته تا موسیقی نگاه ویژه ای داشت، زیرا می دانست که سینما برآیند تمام هنرهاست و به تنهایی نمی توانست و نمی تواند روی پای خود بند شود.
دل مان برایت خیلی تنگ شده علی حاتمی، هم برای خودت و هم فیلم هایت که عطر خوش ایران را در سالن های تاریک سینما می پراکندند. تمام عاشقان سینه چاک سینمای ایران دل شان برایت خیلی تنگ شده است. همواره سالی را انتظار می کشیدیم تا هدیه ای صد در صد ایرانی از شهر دل بزرگت برای ما به ارمغان بیاوری که سرمست تماشای آن شویم. دل مان می خواهد دوباره با «دلشدگان» تو مشق دلشدگی کرده، سر بر دامن «مادر»ت گذاشته، قصه «هزار دستان» را زمزمه کنیم و در تالار آینه «کمال الملک» تو را به تماشا بنشینیم.
چه لذتی داشت دیدن آثار زیبای تو بر پرده پت و پهن نقره ای سینماها. بسیاری از سینماها در فراق تو و فیلم های خوش عطرت، تن به تعطیلی خواسته و ناخواسته دادند. با رفتن تو فاتحه فیلم های ایرانی نیز خوانده شد. ما، عاشقان فیلم های ملی که رنگ و بوی ایرانی آن، جان و دل از دست مان می برد، بعد از تو دیگر پای به سینما نگذاشتیم. معدود تماشاچیانی که امروز قدم به سالن های سینما می گذارند، یا باید تن به دیدن کپی های نا برابر با اصل فیلم های ضعیف اجنبی دهند یا چشم به سوژه های نخ نما و بی ارزش سینمای پیش از انقلاب بدوزند. چه خوشبخت بودیم ما که به تماشای فیلم های علی حاتمی می نشستیم و چه تیره روزند آنانی که باید تماشاگر کپی های دستمالی شده بنشینند.اگر نبود علی حاتمی، هرگز بازی های محمدعلی کشاورز، جمشید مشایخی، داوود رشیدی و… در تاریخ سینمای ایران ماندگار نمی ماند. این علی حاتمی بود که تمام استعداد اکبر عبدی را در فیلم «مادر» روی دایره ریخت.
زنده یاد ناصر ملک مطیعی سال ها در عرصه سینما یکه تازی داشت، اما نقشی که او را ماندگار کرد، بازی در نقش امیرکبیر سریال «سلطان صاحبقران» علی حاتمی بود.
موسیقی ایرانی روح فیلم های حاتمی را تشکیل می دادند. بازیگران دیالوگ برقرار نمی کردند، بلکه دلنوشته های او را به مشاعره می نشستند. چه روزهایی به انتظار نشستیم تا «جهان پهلوان» تو را بر پرده سینماها به تماشا بنشینیم، اما نتوانستیم، زیرا جسم تو بیمار شد و تو با تمام تلاشی که به کار بردی نتوانستی آن را به سرانجام برسانی. اجل چه بی موقع به سراغت آمد!
تو که رفتی «جهان پهلوان» ات را، به مسلخ کشیده و مثله اش کردند، آن گونه که هم دل ما لرزید و هم تن مرحوم تختی در گور. این خواست خدا بود تا همگان بدانند، این تنها علی حاتمی بود که می توانست «جهان پهلوان» بیافریند، نه کس دیگر. هیچ کسی با تو و هیچ اثری با آثارت قابل مقایسه نیست،زیرا تو جهان پهلوان سینمای ایران بودی، هستی و خواهی بود.

سالگرد درگذشت عزت سینمای ایران

1679-56

یک سال پیش عزت الله انتظامی بازیگر پیشکسوت سینما و تئاتر (۲۶ مرداد) در سن ۹۴ سالگی در بیمارستان باهنر تهران درگذشت.
آقای بازیگر سینمای ایران در ۳۰ خرداد ماه سال ۱۳۰۳ متولد شد و فارغ‌التحصیل دانشکده‌ی هنرهای زیبای تهران در سال ۱۳۳۲ است که برای ادامه‌ی تحصیل به مدرسه‌ی شبانه‌ تئاتر و سینما در هانوفر رفت و در سال ۱۳۳۷ به ایران بازگشت. او در سال ۱۳۸۲ به عنوان یکی از چهره‌های ماندگار ایران انتخاب شد.
از جمله نمایش‌هایی که او در آنها ایفای نقش کرده می‌توان از «محصلین کلک‌باز»، «چراغ گاز»، «قایق سرنوشت»، «آخرین تمرین»، «مترسک‌ها در شب»، «ریچارد سوم»، «سلطان مار»، «بنگاه تئاترآل» و … نام برد. همچنین او در طول دوران فعالیت خود در سینما تاکنون در حدود ۶۰ فیلم سینمایی ایفای نقش کرده است. عمده فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی که او در آنها بازی کرده «مسافرت»، «هزار دستان» و «محاکمه» و فیلم‌های سینمایی «آقای هالو»، «پستچی»، «گاو»، «ستارخان»، «صادق کرده»، «حاجی واشنگتن»، «گراند سینما»، «هامون»، «ناصرالدین شاه آکتور سینما»، «روز واقعه»، «خانه‌ی روی آب»، «دیوانه‌ای از قفس پرید»، «گاو خونی»، «مینای شهر خاموش»، «آتش سبز» ، «راه آبی ابریشم» و «چهل‌سالگی» هستند.
این هنرمند پیشکسوت در سال‌های گذشته، بارها به خاطر آلودگی هوا و مشکلات تنفسی در بیمارستان بستری شده و زیر تیغ جراحی رفته بود.

در جستجوی فریده نماینده ایران برای اسکار

1679-53

در جستجوی فریده، اثر کوروش عطائی و آزاده موسوی، فیلم مستند بلندی درباره دختری است در آستانه چهل سالگی به نام فریده، که در کودکی توسط زوجی هلندی از ایران به فرزندخواندگی گرفته شده است.
به گزارش سرویس فضای مجازی خبرگزاری صداوسیما؛ کارگردانی و تهیه کنندگی این اثر بر عهده آزاده موسوی و کورش عطائی است که موسیقی آن را افشین عزیزی، فیلمبرداری محمد حدادی و تدوین را حمید نجفی راد انجام داده اند؛ مدت زمان آن ۸۸ دقیقه و در سال ۹۷ تولید شده است.
«در جستجوی فریده» درباره زنی به نام فریده است که چهل سال پیش در حرم امام رضا رها شده و بعد از انتقال به شیرخوارگاه توسط زوجی هلندی به فرزندی گرفته شده و به هلند برده می‌شود. فریده که در طول این سال‌ها به‌ دلیل ترس از سفر به ایران و تمایل نداشتن خانواده‌اش برای پذیرش او به وطن بازنگشته، چند سالی است از راه دور جستجویی را برای پیدا کردن خانواده واقعی‌اش شروع کرده و حالا برای اولین بار به ایران سفر می‌کند تا زادگاهش را ببیند و با سه خانواده که مدعی‌ هستند فریده فرزند آنهاست،ملاقات کند …

مروری برسینمای ایران دراسکار

1679-54

مستند «در جستجوی فریده» بیست و پنجمین نماینده سینمای ایران در شاخه بهترین فیلم یین‌المللی جوایز سینمایی اسکار خواهد بود.
سینمای ایران که از سال ۱۹۷۷ برای اولین بار فیلمی را به عنوان نماینده خود در شاخه بهترین فیلم خارجی اسکار انتخاب کرد در طول بیش از چهار دهه گذشته، بیست و چهار فیلم ایرانی را برای شرکت در این رویداد سینمایی انتخاب کرده است و امسال و در اسکار ۲۰۲۰؛ بیست و پنجمین حضور سینمای ایران با یک مستند رقم خواهد زد.
ماحصل ۲۴ حضور سینمای ایران در شاخه بهترین فیلم خارجی (بهترین فیلم بین‌المللی) جوایز اسکار، کسب دو جایزه با فیلم‌های «جدایی» و «فروشنده» ساخته‌های اصغر فرهادی و یک نامزدی با فیلم «بچه‌های آسمان» به کارگردانی مجید مجیدی بوده است.
سالها پیش برای نخستین بار وزارت فرهنگ و هنر وقت در سال 1356 فیلم «دایره‌ی مینا» ساخته‌ی داریوش مهرجویی را به اسکار معرفی کرد و پس از آن فیلم «باد صبا» ساخته‌ی آلبر لاموریس به عنوان نماینده‌ی ایران در سال 57 راهی آکادمی اسکار شد و پس از ۱۷ سال وقفه و در سال ۱۹۹۴ فیلم «زیر درختان زیتون» به کارگردانی عباس کیارستمی نماینده ایران در شصت‌وهفتمین دوره جوایز اسکار نام گرفت. «بادکنک سفید» از جعفر پناهی در سال ۱۹۹۵ به اکادمی معرفی شد و پس از یک سال وقفه و در سال ۱۹۹۷ فیلم «گبه» محسن مخملباف نماینده ایران در این جوایز سینمایی شد.
«بچه‌های آسمان» ساخته مجید مجیدی در سال ۱۹۹۸ به اسکار خارجی رفت و برای اولین بار سینمای ایران توانست به جمع نامزدهای نهایی شاخه بهترین فیلم خارجی اسکار راه یابد و سال بعد آن نیز «رنگ خدا» دیگر ساخته مجیدی فرصت حضور در این جایزه سینمایی را پیدا کرد.
«زمانی برای مستی اسب‌ها» ساخته بهمن قبادی در سال ۲۰۰۰، «باران» مجید مجیدی (۲۰۰۱)، «من ترانه ۱۵ سال دارم» به کارگرانی رسول صدرعاملی (۲۰۰۲)، «نفس عمیق» ساخته پرویز شهبازی (۲۰۰۳)، «لاک پشت‌ها پرواز می‌کنند» از بهمن قبادی (۲۰۰۴)، «خیلی دور خیلی نزدیک» به کارگردانی رضا میرکریمی (۲۰۰۵)، «کافه ترانزیت» از کامبوزیا پرتوی (۲۰۰۶)، «میم مثل مادر» اثر رسول ملاقلی‌پور (۲۰۰۷)، «آواز کنجشگ‌ها» از مجید مجیدی (۲۰۰۸)، «درباره الی» به کارگرانی اصغر فرهادی (۲۰۰۹) و «بدرود بغداد» از مهدی نادری (۲۰۱۰)، نمایندگان سینمای ایران در دهه نخست هزار سوم میلادی بودند تا در سال ۲۰۰۱ سینمای ایران با فیلم «جدایی نادر از سیمین» ساخته اصغر فرهادی توانست برای اولین بار این جایزه مهم را به ویترین افتخارات خود اضافه کند.
در سال‌های ۲۰۱۴، ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ به ترتیب فیلم‌های «گذشته» اصغر فرهادی، «امروز» رضا میرکریمی و «محمد رسول‌الله» مجیدی به اسکار فرستاده شدند و در سال ۲۰۱۶ اصغر فرهادی با فیلم «فروشنده» برای دومین‌بار اسکار خارجی را برای ایران به ارمغان آورد.
سال ۲۰۱۸ نیز فیلم «نفس» از نرگس آبیار نماینده سینمای ایران در نودمین دوره جوایز سینمایی اسکار بود و سال گذشته هم فیلم «بدون تاریخ، بدون امضاء» ساخته وحید جلیلوند این فرصت را یافت تا نماینده سینمای ایران در این جوایز سینمایی باشد.
فهرست نامزدهای نهایی جوایز اسکار ۲۰۲۰ روز ۱۳ ژانویه (۲۳ دی‌ماه) اعلام خواهد شد و مراسم اعطای جوایز نود و دومین دوره این رویداد سینمایی در تاریخ ۹ فوریه (بامداد دوشنبه ۲۱ بهمن) برگزار خواهد شد

1679-55