1703-24

هوشنگ حسینی همکار عزیزمان از ایران نوشته است:

یادداشتی برای مهدی عزیز،
مهدی جان سلام. مطلبی که درباره بزرگداشت دوست قدیمی و همکار دیرینه خود نوشته بودی خواندم. بیش از آنکه شایستگی اش را داشته باشم مرا مورد لطف و محبت خود قرار داده ای.
مراسمی بود از طرف انجمن منتقدین و نویسندگان سینمای ایران که به پاس سالها فعالیت در مطبوعات برای این همکار قدیمی تو برگزار شد و با شکوه تر می شد اگر ذکایی عزیز هم در آن مراسم حضور داشت چرا که نگاهم تو را جستجو می کرد.

1703-25

سالها درکنار هم بودن، دنبال خبر رفتن، شوخی های گاه و بیگاه، شیطنت های دوستانه در بهترین سال های زندگی، هیچگاه فراموش شدنی نیست.
یادم نمیره شبی که قصد جلای وطن داشتی در کوچه پس کوچه های عشرت آباد زیر باران قدم زدیم حال آنکه چند تن از اقوام و فامیل درخانه ات منتظر دیدار تو بودند. از مسیری ناشناخته و آرزوهائی که در سر داشتی، حرف زدیم، تو را تحسین کردم بخاطر جرأت و جسارتی که سفری نا معلوم را آغاز می کنی، دلم برای چنین سفری می تپید، دلم می خواست در این سفرهمراهت باشم چرا که به قول خودت دوقلوهای جوانان درحال جدا شدن از یکدیگر بودند و این برای من که رفیق روزهای خوش و ناخوش خود را ترک می کنم ناگوار بود.
مهدی جان تو رفتی، اما رفتنی که تصور نمی کردیم این همه سال ما را از یکدیگر جدا کند و شاید هم آخرین دیدار باشد. در تمام طول سفر با نامه های خود مرا همراه کردی، چه سختی ها و نا ملایماتی را متحمل شدی، نامه هائی که هم چنان حفظ شان کرده ام.

1703-26

1703-27

1703-28

بهرحال با پشتکار و تلاشی که در تو سراغ داشتم موفق شدی این راه پر پیچ و خم را پشت سر بگذاری و به سلامت عبور کنی و در آن طرف آب ها چهره ای موفق و کارآفرین شناخته شوی.
یادم نمی ره زمانی که تصمیم گرفتی در دیار غربت جوانان را منتشر کنی گفتی چنین خیالی دارم، می خواهم از آقای اعتمادی کسب تکلیف کنم، پاسخ دادم تصور نمی کنم ایشان مخالفتی با این کار داشته باشد، خاصه آنکه با چنین اقدامی نام جوانان را دوباره زنده خواهی کرد.
میدانم که با دست خالی چنین حرکت بزرگی را آغاز کردی و خوشحالم که توانستی جوانان را دوباره به دست مخاطبین وعلاقمندانش برسانی، امیدوارم در راهی که پیش گرفته ای همچنان موفق و مؤید باشی.
به امید دیدار،
یارهمیشگی ات. هوشنگ حسینی

قابل توجه یونسکو،وزارت میراث فرهنگی و شورای کتاب کودک:
«نخستین «کودک»گوینده «برنامه کودک» در دنیا» بیژن پیرنیا

1703-29

در مستند یمینی شریف و مستند پیرنیا باغبان گلها،و برنامه رادیویی جشن هشتاد و چهارسالگی رادیو ایران،که با اجرای شاهرخ نادری و فریبرز گلبن، برگزار شد،بیژن پیرنیا،با تاکید اعلام می کند که او«نخستین گوینده برنامه کودک در دنیا» است.
قبول این واقعیت،با اینکه بیژن پیرنیا«آقا بیژن»،چندین بار روی آن تاکید داشت،سخت بود،اما متاسفانه با مرگ وی، و اعلام نخستین گوینده کودک در ایران،کنجکاوی برای یافتن نخستین گوینده کودک در دنیا،واقعیت های غرورانگیزی از تاریخچه موسیقی آموزشی و برنامه هدفمند آموزشی در تاریخچه رادیو ایران آشکار شد.
می دانیم که نخستین ایستگاه منطقه ای رادیویی، پخش خود را در کالیفرنیا در سال ۱۹۰۹ آغاز کرد ولی در تاریخ دوم نوامبر ۱۹۲۰ -مطابق با ۱۲۸۹ خورشیدی -در پنسیلوانیا آمریکا رادیو به معنای فراگیر خود،کار خود را آغاز کرد. وبعد از سی سال یعنی در سال ۱۳۱۹ نخستین فرستنده رادیویی به ایران آمد.
برنامه ای درباره کودک،نه برای کودک!
قدیمی ترین برنامه رادیویی ویژه کودک در انگلستان، برنامه‌ای به نام «ساعت بچه ها» شبکه سی بی اس، بود که از سال ۱۹۲۶ مطابق با 1305 خورشیدی آغاز شد. اما هنرپیشگان این برنامه ویژه کودک و نوجوان، که در ساعت ۵ تا ۶ عصر پخش می شد، جوانان هنرمند و موزیسین با متوسط سن 20 ساله بودند که در واقع هیچکدام گویندگی برنامه را برعهده نداشتند. متوسط سن شنوندگان برنامه نیز بین ۵ تا ۱۵ ساله بود، زیرا بر اساس استاندارد مقطع سنی آموزشی در بریتانیا، افراد ۱۵ ساله هم کودک شناخته می‌شوند! بنابراین، نمی‌توان این برنامه را برنامه ای مختص کودک و با گویندگی و حضور کودکان یعنی محدوده سنی خردسال و کودک دبستانی در نظر گرفت، درواقع «ساعت بچه ها» درباره کودک بود،نه برای کودک!
در سال ۱۹۴۵ میلادی یا ۱۳۲۳ خورشیدی در کالیفرنیا ،گوینده دوازده ساله ای به نام «چارلز کورالت»،از شبکه سی بی اس (CBS) به صورت هفتگی یعنی یکشنبه ها صبح، فقط بازی های ورزشی بیسبال ویژه کودکان و کنسرت های جز و کانتری نوجوانان را گزارش می کرد.
البته پیشتر از آن،در سال ۱۹۳۱ مطابق با ۱۳۱۰ خورشیدی «جورج آنسپرو» ۱۶ ساله، اخبار شبکه ان بی اس (NBS) را می خواند،که این برنامه از جمعه ۱۸ ماه می ۱۹۳۴ شروع شده بود.
نخستین برنامه ویژه کودک با حضور مجری و خوانندگان کودک
«آندرو کرایسل» نویسنده کتاب «درک رادیو» معتقد است: «در سال‌های دهه ۳۰ خورشیدی شبکه بی‌بی‌سی شنوندگانش را به خاطر گسترش برنامه تلویزیون از ۹ میلیون نفر به ۳ میلیون نفر از دست داد و دلیل این کاهش شدید شنوندگان، افت کیفیت برنامه‌ها بود.»
این در حالی است که در همین سال‌ها، یعنی از سال 1334 خورشیدی،به مدت ۹ سال ممتد با مشاوره هدفمند حقوقدان یعنی دکتر منوچهر معین افشار و داوود پیرنیا، برنامه روزانه ای از شبکه ایران،طراحی و پخش می‌شد!
به گفته منصوره پیرنیا،داريوش پيرنيا برادر «آقا بيژن» قبل از دكتر معين افشار و از ابتدا برنامه را می نوشت وآقا بيژن كه بسيار خجالتي هم بود، برنامه را تنها در استودیو، فقط با كمك آقاي «محنك» صدا بردار برنامه کودک، اجرا مي كرد.

1703-30

جالب اینجاست که به خاطر تنبیه های بدنی رایج در دهه ۳۰ خورشیدی که مثلاً درمدرسه ای در کرمان به قتل کودکی با ضربات زنجیر منجر شده بود، برنامه کودک در ماه های ابتدایی با سخنان «دادستان کل کشور» که تنبیه بدنی در مدارس را اعلام جرم کرد، آغاز شد.
مدت زمان این برنامه در ماه اول ۵ دقیقه و سپس به مدت ۱۵ دقیقه ادامه پیدا کرد.
زمان پخش این برنامه هم، هوشمندانه معین شده بود زیرا از ساعت 7و پانزده دقیقه تا 7و سی دقیقه صبح بود، به این منظور که کودکان و خردسالان، در هنگام آماده شدن برای رفتن به مدارس،کمی با حقوق خود آشنا شوند .
آقا بیژن پیرنیا،که تنها مجری ده ساله رادیو کودک تاریخ رادیو دنیاست، روی این جمله در همه برنامه ها، تاکید داشت:«کودک شخصیت دارد.» به گفته شاهدان و برنامه‌سازان وزارت آموزش و پرورش وقت، مدارس را با بخشنامه ای، مجبور کرده بود که هنگام صف صبحگاهی دانش آموزان، «برنامه کودک رادیو ایران» از بلندگوی مدارس پخش شود.
علاوه براین، در زمانه ای که تلویزیون باعث کاهش استقبال از رادیوهای منطقه ای دنیا شده بود، «داریوش پیرنیا»، فرزند «داوود پیرنیا»، پیش از پیوستن دکترمنوچهر معین افشار،به برنامه رادیو کودک، نویسندگی برنامه کودک را برعهده داشت.
در واقع،نه تنها آقا بیژن پیرنیای 10 ساله،نخستین گوینده «کودک»برنامه کودک رادیو تهران بود، بلکه این برنامه نخستین برنامه کودک رادیو در دنیا به حساب می آید که خوانندگان و مجری آن،کودکان و خردسالان بودند و نویسندگان آن، به صورتی هدفمند، از تریبون کودک و خردسال، مشکلات تربیتی وحقوق کودک را با گفتار و موسیقی بیان می کردند.
ترجمه و تدوین:هومن ظریف

هوشنگ توزیع و نمایش استثنایی «شاعر نقره ای»

1703-31

نمایش شاعر نقره ای براساس زندگی و فعالیتهای زنده یاد «فریدون فرخزاد» همچنان اجراهای خود را در شهرهای امریکا و کانادا ادامه میدهد.
نمایش «شاعرنقره ای» تازه ترین اثر هوشنگ توزیع با استقبال کم نظیر تماشاگران ایرانی و هم چنین منتقدین و شخصیتهای فرهنگی روبرو شده است. این نمایش از آغاز اجراهای خود در ماه جون گذشته بیستمین اجرای خود را در شهرهای شمال کالیفرنیا پشت سر گذاشت و درهمین ماه اجراهایی در شهر نیویورک و لس آنجلس خواهد داشت.
شنبه 22 فوریه شهر نیویورک میزبان هنرمندان این گروه خواهد بود و یکشنبه اول ماه مارچ یکبار دیگر در منطقه ولی – در سالن تئاتر «سالی فیلد» در “Birmingham High School” در تقاطع خیابان ویکتوری و بربنک بروی صحنه میرود.
هوشنگ توزیع در این نمایش در نقش فریدون فرخزاد، بازی خیره کننده ای ارائه میکند و درکنار او گروهی از بازیگران جوان و بسیار مستعد ایرانی او را همراهی می کنند.
ناکتا پهلوان و علی عزیزیان با درخششی کم نظیر در چند نقش متفاوت در«شاعر نقره ای» ظاهر میشوند و کوثر عباسی رقصنده ایرانی تحسین تماشاگران را بر می انگیزد. عرفان ملکوتی، شادی معینی نژاد و حامد پورعیسی از دیگر هنرمندان این نمایش دیدنی و تحسین برانگیز هستند.
این نمایش در تابستان امسال در اروپا و استرالیا اجراهای متعددی خواهند داشت.