نگاهی به کتاب «درگنجینه ی خاطره»
نوشته سرورنیری
نوشتن خاطرات زندگی یکی ازویژگی های ایرانیان است. تاریخ مکتوب زندگی کسانی که در برهه های مختلف درعرصه هایی فرهنگی و اجتماعی و هنری و حتی سیاست و ورزش توانسته اند فعالیت های قابل توجهی داشته باشند و تاثیرات این فعالیت ها برسرنوشت عمومی جامعه ای که در آن زیست می کنند قابل توجه است.
خانم سرورنیری ازجمله کسانی است که درعرصه آموزش و پرورش نقش مهمی ایفا کرده است و با مرور برگنجینه خاطرات او می توان فرازهایی از زندگی توام با فرازو فروری را به تماشا نشست.
در این کتاب خواننده ضمن آشنایی کامل با روند زندگی این بانوی اهل فرهنگ و آموزش در فصل های متعدد با زندگی او و مسیر پرپیچ و تاب و درعین حال آموزنده او آشنا می شویم.
سرور اهل شیراز است و درکوی نصیرالملک به دنیا آمده است، در گذر ازباغ قوام و بارگاه سعدی لبریز شده است از غزل های خواجه شیراز و پند و اندرزهای بوستان و گلستان سعدی بهره مند شده و درکنار آب رکن آباد قدم برداشته است خانم نیری در چهارم آذرماه 1317 خورشیدی چشم به جهان گشوده و در دامان پدر و مادری پرورش یافته است که مهرورزی مهمترین ویژگی آن ها بوده است، دو سه سالگی به مکتب خانه می رود و در پنج سالگی می تواند دو جزو آخر قرآن را از روی کتاب و گاهی از بر بخواند. دوران آموزش ابتدایی را در دبستان شهناز شیراز می گذراند و دوران دبیرستان را در شهدخت شیراز پسری می کند و سپس در رشته زبان وادب پارسی در دانشکده ی ادب شیراز مشغول به تحصیل می شود. آشنایی او با برهان ابن یوسف و به طوراتفاقی در مسیر یک سفر، مرحله ای تازه در زندگی او رقم می زند و پس از ازدواج با برهان و سپس مرگ پدر به تهران کوچ می کند.
استخدام در آموزش و پرورش وشروع به تدریس پس از ازدواج مسیر تازه ای در زندگی خانم نیری ایجاد می کند واز آن پس مطالعه و تحقیق و پژوهش و روش تدریس منحصر به فرد ایشان باعث می شود تا بتواند دانش آموزانی را تربیت کند که سالهای بعد تبدیل به وزنه های قابل توجهی درعرصه علم و اجتماعیات و هنر و سیاست و مدیریت شوند ایشان سپس تدریس در دانشکده تربیت معلم را آغاز می کند وپس از آن در رشته ادب پارسی موفق به گرفتن فوق لیسانس می شوند.
پذیرفته شدن در دکترای زبان و ادب پارسی در دانشگاه تهران یکسال ادامه می یابد تا اینکه مادر ایشان در سن پنجاه و چهارسالگی دراثرسکته قلبی دار فانی را وداع می کند و همین حادثه تلخ باعث می شود خانم نیری ادامه تحصیلات دکتری را نیمه تمام رها کند.
درسی و دو سالگی درنخستین کنگره شعر به عنوان سخنران شرکت می کند. دبیری انجمن زنان دانشگاهی از دیگر فعالیت های سالهای قبل از انقلاب ایشان محسوب می شود. حضور درتلویزیون آموزشی تهران و اجرای اشعار فردوسی و داستان های مهم شاهنامه از دیگر کارهای هنری خانم نیری دراین سالها محسوب میشود.
با شروع تظاهرات و سپس انقلاب دانشگاه ها تعطیل شدند و او را به عنوان دبیربه یکی از دبیرستانهای تهران نو فرستادند. همسرش برهان در سال 58 به پاریس میرود.
با شروع جنگ ایران و عراق وضع بدتر میشود وخانم نیری به پاریس میرود و پس از آن درسال 1986 به امریکا مهاجرت می کنند و فعالیت عمده ی فرهنگی خود را در امریکا ادامه می دهند. برگزاری جشن های ملی وفرهنگی، گشایش کانون پژوهش و آموزش، چاپ کتاب های درسی به زبان پارسی و تدریس ادبیات ایران، برنامه زنگ دبستان در تلویزیون و رادیو، چاپ و پخش سروده ها، برگزاری شب های شیراز ازجمله فعالیت های خانم نیری در امریکاست.
کتاب درگنجینه خاطره در 154 صفحه منتشر شده است و در لابلای خاطرات نویسنده اشعاری از او نیز به تناسب ماجراها و رویدادها به چاپ رسیده است.
خواندن این کتاب را برای ایرانیان عزیزی که علاقمند به ادبیات و فرهنگ وهنر ایران زمین هستند توصیه می کنیم و درکنار آن داستانها و حوادث و ماجراهای زندگی خانم سرور نیری درسالهای قبل از انقلاب و سپس مهاجرت ایشان به پاریس و امریکا، مروری است بر تاریخ اجتماعی دوران سپری شده.
سپاس از یک همراه،
همدم که 53 سال با من بوده
پنجم اکتبرسالگرد ازدواج من وهمسرم است. ما وارد پنجاه وسومین سال زندگی مشترک مان میشویم و همیشه خدا را شکر می کنم که چنین همسری را نصیب من کرد که از روز اول صمیمانه و مهربانانه در کنار من بود و برای من وفرزندانم فداکارانه درخدمت بوده.
فرصتی است تا از این مهربان زن وهمسروفادار که هیچگاه در زندگی پشت مرا خالی نکرده و درهمه مشکلات و فراز ونشیب های زندگی با من همدم و همراه بوده سپاسگزاری کنم و ازخدایم تشکر کنم.
محسن نادری نژاد
