برای بعضی از مصاحبه ها تنها باید سکوت کرد
و فقط شنید این مصاحبه من با قهرمان آسیا
است که شدیدا احتیاج به کمک و همراهی دارد
من امید ستایش‌پور هستم30 ساله، در شهر قزوین به دنیا آمده‌ام. در 12 سالگی باشگاه رفتم و اولین بار در 13 سالگی در مسابقات شرکت کردم و بعد از چند مسابقه محلی، قهرمانی استان تهران را بدست آوردم بعد از آن هم در مسابقات کشوری موفق شدم، در واقع از 13 تا 16 سالگی در چند مسابقه استانی و کشوری قهرمان شدم. هزینه مسابقات کاملاً به عهده خودمان بود و فدراسیونِ وقت هیچ هزینه‌ای بابت اعزام بچه‌ها نمی‌داد. از سال 2005 این فکر در سرم بود که بتوانم به مسابقات آسیایی بروم. سال 2007 که من در تایوان شرکت کردم مقام اول آسیا را به دست آوردم و سال 2008 هم مسابقات در ازبکستان بود و من موفق شدم در آن مسابقات هم به قهرمانی برسم. در سال 2009 هم مسابقات در هندوستان بود و باز هم در آن مسابقات قهرمان شدم، یعنی سه دوره متوالی قهرمان آسیا شدم. بعد تصمیم گرفتم در مسابقات جهانی 2009 شرکت کنم که در برزیل برگزار می‌شد و من به عنوان یکی از اولین نفراتی بودم که در رده سنی جوانان از ایران اعزام می‌شد اما حراست سازمان تربیت بدنی آن زمان من را خواست و به من گفتند ما می‌دانیم تو می‌خواهی به مسابقات بروی و در آنجا پناهنده شوی. حتی مدتی در ایران دستفروشی کردم و هر روز درگیری بود با ماموران شهرداری. اینقدر زمینم زدند و پاپوش برایم درست کردند که تنها انتخابم شد قاچاقی از کشورم خارج شدن. کشوری که با جان و دل برایش مایه گذاشتم. درخواست حمایت دارم از مردم ایرانی و غیر ایرانی، با هر عقیده و مذهبی، چون من در شرایط نامهربانی بعضی از آدم‌های دیگر قرار گرفتم و مجبور شدم کشور را با آن شرایط و بدون هیچ پُشت و پناهی ترک کنم و الان هم 2 سال و نیم است که در ویتنام آواره‌ام، نه شغلی دارم، نه جایگاهی، نه منزلی… می‌خواهم از مردم خوب، از ورزشکاران، از هنرمندان، از خیرین و از همه آدم‌هایی که به نحوی دوست دارند دستی را بگیرند خواهش کنم که از من حمایت کنند. برای کمک به من، لطفا با ایمیل آدرس زیر تماس بگیرید و مرا حمایت کنید.
