هفته پیش نمایش تازه هوشنگ توزیع «شاعر نقره ای» رکوردی بیسابقه برجای نهاد. نمایشی که در اولین اجرا، سولداوت شد، سالن ویلشرایبل تیاتر، از جمعیت جای سوزن انداختن نبود. در طی نمایش حاضرین در سالن تحت تاثیرسخنان فرخزاد از زبان هوشنگ توزیع، مرتب کف میزدند و در پایان مردم چند دقیقه برپا ایستاده کف میزدند وهوشنگ توزیع ویاران اش را تشویق می کردند.
هوشنگ توزیع حدود 2 سال بروی این نمایش کار کرد، بارها متن آنرا تغییرداد و بروی کتاب ها، فیلم ها، مصاحبه های مختلف فرخزاد در نشریات و رادیو تلویزیونها مطالعه کرد و سرانجام شاعر نقره ای را آماده ساخت از اینکه هوشنگ توزیع نویسنده و کارگردانی تواناست، شکی نیست ولی این کار، ویژگی های خاصی دارد، در هر لحظه نمایش پیام و حرف و سخن پرمعنایی نهفته است.
توزیع با لباس و میکاپ حساب شده، با بازی درخشان و با صدایی که همه حاضرین را به تردید واداشته بود که آیا این براستی هوشنگ توزیع است یا فریدون فرخزاد؟ چون این بازیگری که روی صحنه بود، خود فرخزاد بود، با همان صدا، با همان حرکات، با همان تکیه کلام ها و با همان ظرافت و نکته بینی. حاضرجوابی و نیش و نوشهای خاص خودش.
فرو رفتن در نقش فرخزاد، با آن همه پیچ وخم های شخصیتی، با آن همه گوناگونی اش، با آن راز و رمزهایی که سبب شد کمتر کسی به آن بپردازد، درواقع هوشنگ توزیع با همه توانایی و هوشمندی خود، در آن قالب فرو رفته، گرچه او بیش از دو سال در اندیشه این نقش و سپس تمرین و نفوذ در درون این نقش بود، ولی بدلایل مختلف و حساس بودن زندگی و شخصیت فرخزاد و پایگاهی که میان روشنفکران و مردم دارد، کوشیده کاری روی صحنه ببرد که اصالت همان زندگی، سخن، ایدئولوژی وهمه خصوصیات پشت و روی صحنه فرخزاد را داشته باشد. حرفهایی که توزیع روی صحنه می گفت و مردم را به هیجان وا می داشت، حرفهایی که در آن برنامه تلویزیونی مطرح می ساخت، حرفهایی که حتی دیگران بازگو می کردند، همه با استناد به فیلم ها و برنامه های ضبط شده رادیو تلویزیون و مطالب چاپ شده در نشریات بود و برای بعضی ها این مسئله را تداعی می کرد که این حرفهای هوشنگ توزیع است، درحالیکه توزیع با افکار روشن و احترام و باور به همه عقاید و نظرات و ایدئولوژی ها، در طی 40 سال در دل مردم جای داشته است.
زنده کردن شخصیت های مهم زندگی فرخزاد، از جمله فروغ، پدر ومادرش و افراد مورد علاقه و عشق اش، در صحنه کارآسانی نبود و توزیع برای چنین کاری، از نور و موزیک و صحنه آرایی و خواب و رویا و واقعیت تواما کمک گرفته بود و تماشاگر در سالن در لحظاتی آنها را براستی زنده با فرخزاد احساس می کرد.
صحنه های نمایش پر از آواز، موزیک رقص و لحظات شادی آور و طنزآلود است و همه سلیقه ها را راضی می کند.
همه بازیگران نمایش: آرین ریسباف، ناکتا پهلوان، عرفان ملکوتی، شادی معینی نژاد، کوثرعباسی و اینکه رها اعتمادی با آن صدای دلنشین و تاثیرگذار در نقش صدای حضور، همه حاضرین را شگفت زده کردند.
گروه ارکستر، محمدکاظمی، حامد پورساعی، بری پارمت، تحصیلکرده ها و با تجربه های زمینه موسیقی درلحظات حساس نمایش نقشی کلیدی و مهم داشتند.
نمایش بحث انگیز و ماندنی «شاعرنقره ای» با مقدمه و سخنان زیبا و پرنکته هما سرشار ژورنالیست برجسته، از همان آغاز حاضرین را به سکوت و توجه عمیق و درواقع بازشناسی فریدون فرخزاد وا داشت. نمایش زنده کردن شخصیت فرخزاد، شاعر و نویسنده، شومن بزرگ، فعال سیاسی که مظلومانه جان باخت و آشنایی مردم با چهره ای است که شاید در ایران و درخارج بارها مورد ستم و بی مهری قرار گرفت ولی همیشه در دل مردم جای داشت.
درباره این نمایش در هفته های آینده بیشترخواهیم نوشت و به هوشنگ توزیع و یارانش و بنیاد هنر حامی این کار خوب درود می فرستیم.
