در روز ٢٧ اکتبر ٢٠١٣ , گروهی نه چندان کم از ایرانیان منطقه واشنگتن دی سی برای دیدن یک تاتر جدی ( نه کمدی ) به سالن بزرگ دانشگاه جورج میسون (George Mason University) رفتند. اینبار در این نمایش نامه که ” خشکسالی و دروغ ” نام داشت، نه عمه یی از ایران میامد و نه خاله یی به ایران میرفت. نه انگشتی به چش و چار کسی فرو میرفت و نه تپل مپلی در آن میرقصید و نه حتا جوک های آخوندی-سیاسی گفته میشد که مایه دل خنکی و خرسندی تماشاگران خارج از کشور گردد.
بلکه این بار از یک “جهنم” واقعی سخن در میان بود . جهنمی که در نهایت بی رحمی و سوزندگی اش چنان سرد بود که شخصیت های آن به ویژه زنان در این بازی حتا احساس سرما هم میکردند . جهنمی که دیگر حتا “اهور مزدا” هم نمی توانست و یا نمیتواند آتشهای سرد و سوزانده آنرا فرو نشاند، چرا که جهنم پر شده است از خشکسالی اندیشه و انسانیت، دشمنی های اجباری و ناخواسته ی ناشی از جو موجود در این سرزمین که هچون طاعونی سیاه بر همه کس و همه جا سایه افکنده و تنها راه جان بدر بردن وزنده ماندن در این سرزمین دروغگویی و دیگران را زیر پا له کردن است .
محمد یعقوبی با زیرکی و آگاهی و بهره گیری کامل از دانش نمایش نامه نویسی و سبکی مدرن آنچنان به زندگی روزمره نسل خودش (نسلی که در این سی و چند سال گذشته به دنیا آمده اند و یا بزرگ شده اند) میپردازد که کمتر نمایش نامه نویسی در ایران چنین کرده است.
اگر چه نوشته یعقوبی “کمدی” نیست، ولی موقعیت ها و گفته های جدی آدمهایش گاهی آنچنان درامی به وجود میاورد که در جاهایی بسیار خنده آور است و تاتر او را به یک تاتر واقعی میرساند – یعنی تاتری که تازه وقتی در فکر و ذهن تماشاگرش شروع میشود که او از سالن تاتر بیرون میرود و فکر او را تا مدتها به خود مشغول میدارد و شاید هم مثل “خوره” میخورد با اینکه یعقوبی در “خشکسالی و دروغ” نه شعار میدهد و نسخه یی میپیچد . او تنها کاری که میکند اینستکه آینه یی تمام قد رو در روی جامه امروز ایران می نهد که هر بیننده تاتراش نمادی از خود در آن میبیند .
اجرای “خشکسالی و دروغ” کاری بسیار پر ارزش از و برای “گروه تاتر واشنگتن ” است . اگر چه این گروه پیش از این کارهای دیگری را هم به صحنه برده است، ولی “خشکسالی و دروغ” بعنوان کاری کاملا متفاوت و نو در کارنامه این گروه ثبت خواهد شد . شاهین شکیبی، سر پرست و تهیه کننده گروه که کارهای پیشین این گروه را هم بازی و هم کارگردانی کرده است , میگوید که این بار برای “خشکسالی و دروغ” باید به دنبال کارگردانی میگشتم که “به تواند در خور این کار باشد و کسی بهتر از فرید بزرگمهر در این منطقه نیافتم.” تنها فرید بزرگمهر بود که با انرژی و روش کارگردانی که داشت میتوانست حتا با بازیگرانی که برای اولین بار به صحنه میرفتند، کار را به آنجا برساند که کاملا قابل قبول باشد، که همچنان هم شد تا آنجا که بسیاری از تاتر روندگان که در باره “خشکسالی و دروغ” شنیده بودند ولی ندیده بودند با دفتر گروه تماس گرفتند و خواستار اجرای دو باره این نمایش شدند .
دومین اجرای “خشکسالی و دروغ” در روز یکشنبه هشتم دسامبر ساعت پنج بعد از ظهر در فیلادلفیا به روی صحنه میرود .
