حسین حیدری، یکی از نویسندگان سرشار از ذوق و یکی از شاعران پراحساس جامعه ایرانی، هفته پیش، چشم از جهان فرو بست.
حسین حیدری که دارای لیسانس ادبیات فارسی بود ذهنی لبریز از شعر وحکایات ادب فارسی داشت. آن ها که با حیدری نزدیک بودند عشق وعلاقه وی را به آثار بزرگان ادب فارسی چون منوچهری و قصاید این بزرگ سراینده عصر غزنویان شهادت می دادند، او بسیاری از این قصاید خراسانی را از برداشت. حسین حیدری،خود سراینده یی توانا و آفریننده بود کم می گفت، اما روان و سنجیده می گفت. برخی از سروده های وی که به زمینه های اجتماعی – سیاسی مرتبط بود، تمامی درباره غم بی پایان غربت و اندوه تمامی ناپذیر ایرانیان کوچیده به غرب، از سینه یی آتش گرفته بر می خاست.
او نه تنها روزنامه نگار و نویسنده و شاعر، بلکه همچنین یکی از بازیگران کم مانند تئاتر برون مرز بود و در چند بازی، عشق ودل سپردگی خود را به تئاتر نشان داد. نیز در چندین برنامه تلویزیونی پرشور شرکت کرده بود.
حسین حیدری ، انسانی صدیق و شریف بود، واز رفاقت در خور احترامی برخوردار بود.
حسین حیدری مجالست و معاشرت گرم و شیرین و دوستی فروتنانه یی داشت و کمتر پیش می آمد که از قدرت شاعرانه و اندوخته های فراوان و شور درون خود، سخن گوید.
حیدری آرزو داشت سروده ها و نوشته هایش در مجموعه هایی انتشار یابد، اما اجل به او مهلت نداد.
آثار و مصاحبه های پرمغز حیدری بارها در مجله جوانان انتشار یافت و با اقبال دوستداران روبرو گشت.
درگذشت حسین حیدری درغربت و به دور از همسر و فرزندانش که در ایران وکانادا بسر می برند، ضایعه یی دردناک به شماراست.
دوستان حیدری هرگز این انسان شریف و پراحساس را فراموش نخواهند کرد.
یکی از آخرین مصاحبه های رادیویی حسین حیدری با علی نظری در جوانان رادیو Javanan Radio در روز جمعه 23 سپتامبر از ساعت 10 تا 11 صبح و 10 تا 11 شب پخش می شود.
