یک دیدگـاه
یک سال پیش شیعیان بحرین به صورت گسترده دست به تظاهرات و اعتراضات علیه دولت بحرین زدند، مقامات انتظامی و امنیتی بحرین با تظاهرکنندگان با خشونت رفتار کردند، سازمانهای حقوق بشر و گروه های لیبرال و بسیاری از کشورهای جهان دولت بحرین را در بکارگیری کارابزارهایی که بر علیه تظاهر کنندگان بکار برده بود محکوم کردند، یکی از اولین کشورهایی که به حمایت از شیعیان بحرین سخن گفت جمهوری اسلامی بود، سوای بیانیه های متفاوت مقامات دولتی علیه مقامات بحرین، آقای خامنه ای نیز در بیانات خود در یک سخنرانی چنین گفتند “دولت بحرین باید بداند که مردم بحرین حق تظاهرات و اعتراض دارند، صدای حق طلبانه مردم را نمی توان با بکار گیری نیروهای قهرانه ساکت کرد، حالا 
این رفتار و زور گفتن اگر این بار نتیجه دهد، چندی بعد دوباره مردم به خیابانها خواهند آمد، و نمی توان در برابر خواست مردم مقاومت کرد” حالا همان اتفاقی که یک سال پیش در بحرین روی داد در ایران روی داده است. مردم مغرور ایران از شنیدن توهین، بی قانونی و زور گویی، ایران ستیزی دولتهای متفاوت در این چهل سال خسته شده اند، دیگر تحمل ندارند، و به این نتیجه رسیده اند که حاکمان نیروی اشغالگری هستند و تنها از صنف خود حمایت می کنند، از ملت برده کشی می کنند و کشور ایران را با تمام دارایی طبیعی که دارد دارند چپاول می کنند، تمام مسئولان دائم پیامهای نادرست و غیر منطقی برای ملت می فرستند، اُمید را از مردم گرفته اند و آنچنان گرفتار “درد نان” کرده اند که مردم ایران فرصت فکر کردن نداشته باشند و اگر هم برای سیر کردن شکم زن و بچه به خیابان می آیند و اعتراض می کنند آنها را به گلوله می بندند، و مقامات با افتخار اعلام می کنند تظاهرات به مانند جنگ جهانی سوم بود که ظرف سه روز پیروز شدیم، و دشمن را از بین بردیم، زن و بچه و پیر و جوان ایرانی “دشمن” معرفی می شوند و نابودی آنها و زندانی کردن مردم را “پیروزی” بر دشمن شناسایی می کنند، در این هم تردیدی نیست که “تنها” گرانی بی رویه بنزین نبود که مردم را خشمگین کرد بلکه گرانی بهانه بود، آقای روحانی، در کشور قانون معنی واقعی و حقوقی خود را از دست داده است، فساد و آلودگی ریشه ها و بافتهای اجتماعی را خشک و پوسیده کرده است، مسیری که برای اداره مردم و کشور طرح و برنامه ریزی کرده اید هیچوقت از آن نتیجه مثبت و مطلوب نخواهید گرفت، اپوزیسیونهای غربت نشین نیز اصولاً در مورد چه باید کرد آگاهی ندارند و یا آگاهی به حد کافی ندارند، هنوز گرفتار “چه شد که چنین شد” می باشند و درجا می زنند و نسبت به رویدادهایی که اتفاق می افتد “نسخه” می پیچند، طیفی نیز از اپوزیسیون کاذب هستند که دکان اپوزیسیون دارند، بهرسان حرف آخر را مردم ایران می زنند و سرنوشت ایران به دست مردم ایران باید ساخته و پرداخته شود و بس.
***
*جوزف بورل،
رئیس جدید سیاست خارجی اتحادیه اروپا رسماً از ایران درخواست کرده است که تعداد کشته شدگان نا آرامیهای اخیر را اعلام کند، منابع موثق و پراکنده نهادها و سازمانها و خبرگزاریهای جهان و فیلم و عکس مردم ایران که در اختیار بخش خارجی اتحادیه اروپا قرار داده اند سخن و صحبت از کشته شدگان چند هزار نفری است و نه 200 نفری که منابع رسمی دولت روحانی اعلام کرده اند.
*روز ششم دسامبر هنگامی که هزاران نفر از مخالفان دولت در بغداد راه پیمایی می کردند نزدیک “میدان خیلیانی” افراد مسلح از داخل چند ماشین به روی تظاهرکنندگان آتش گشودند که در نتیجه 25 نفر کشته و بیش از 60 نفر زخمی شدند، حال چند نفر از زخمی شدن وخیم اعلام شده است، با آنکه ظاهراً پلیس به دنبال شناسایی افراد ناشناس مسلح می باشد اما اکثریت مردم بر این باور هستند که این عملیات تروریسیتی از سوی عوامل سازمانهای امنیتی دولت عراق صورت گرفته است.
*12 دسامبر روز 
انتخابات پارلمانی در انگلستان است و طبق قوانین آن کشور هر حزبی که اکثریت آراء را به دست آورد، رهبر آن حزب دولت تشکیل خواهد داد، ظاهراً به نظر می رسد حزب محافظه کار به رهبری “بوریس جانسون” هم چنان بر مصدر کار باقی خواهد ماند، البته چون احتمالات ائتلافات احزاب نیز در روش انتخاباتی مجلس عوام در نظر گرفته شده است لذا تا پایان شمارش آراء وضع دولت جدید مشخص نخواهد بود.
*در یک پادگان آموزشی نیروی دریایی آمریکا، یک افسر سعودی که برای دیدن دوره خلبانی در پادگان “آموزش” می دید به روی دیگر دانشجویان تیراندازی کرد، سه نفر را کشت و چند نفر را زخمی کرد و سپس خودش را کشت، با آنکه تحقیقات ادامه دارد تا مشخص شود چرا این دانشجوی سعودی چنین اقدامی را انجام داده است اما با بازبینی کامپیوتر، و گفتگو با دوستان این دانشجو مشخص است که تحت تاثیر افراطگرایی مذهبی و حماقت دست به عمل تروریستی زده است، تحقیقات همچنان ادامه دارد.
*هزاران نفر در
جزیره “مالتا” به خیابانها آمدند و از نخست وزیر کشور خواستند که از کار کناره گیری کند، تظاهرکنندگان شعار می دادند که دولت به قتل یک روزنامه نگار بنام “دفنی گالیزیا” که در سه سال پیش بر اثر یک بمب گذاری در ماشینی صورت گرفته توجه نکرده و به پرونده رسیدگی نمی کند، دولت در سال گذشته بهانه های مختلفی چون هنوز پرونده کامل نیست و یا بازجویها ادامه دارد از رسیدگی به این پرونده خودداری کرده اند.
*روزنامه “لوموند” فرانسه در هفته پیش مطلبی مفصل درباره کشته شدن مخالفان دولت روسیه در اروپا نوشت که چگونه از سال 2015 تا 2018 ماموران ویژه سازمان “گرو – واحد 29155” روسیه در کوه های آلپ فرانسه مرکزی تهیه کرده بودند و کُل عملیات را از آنجا مدیریت می کردند، در همان مقاله نویسنده لوموند اشاره می کند که سازمانهای اطلاعاتی فرانسه، آمریکا و سوئیس 15 مامور روسی را که در قتلهای مخالفان دولت روسیه شرکت داشته اند شناسایی کرده است.
*در یک تصمیم گیری
نه چندان معقول دولت آقای روحانی برای رهایی موقت از تحریمها باز هم به روسیه پناه بُرد و وام مشروط دریافت داشت، روسیه خود گرفتاری مالی دارد و اگر به ایران اسلامی و یا هر کشور دیگری که وام می دهد آنقدر شرط و شروط به همراه دارد که اصل وام چیزی جز دردسر طولانی مدت نمی باشد، منتها از سویی نیز گرفتاریها بگونه ای است که برای رهایی از بحران فعلی سه راه بیشتر باقی نیست، نخست کناره گیری دولت، دوم تزریق بیلیونها دلار پول نفت در بازار که در حسابهای خصوصی صدر نشینان حکومت است و بطور غیر قانونی به حسابهای رجال واریز شده است، و سوم همین طریقی که انتخاب شده یعنی وام گرفتن از یک کشور خارجی.
*معاون وزیر آموزش و پرورش جمهوری اسلامی “علی ذوعلم” پیشنهاد داده است که به جای زبان انگلیسی در مدارس کشور زبان چینی تدریس شود، ظاهراً قصد آن است که با زبان انگلیسی “مبارزه” شود، در واقع این پیشنهاد گویا از سوی چینی ها چند سال پیش ارائه شد و بخشی از طرح بلند مدت دولت چین است که در منطقه خلیج فارس نفوذ خود را گسترش دهد.
*در ادامه تنش بین سازمان حماس و اسرائیل، روز یکشنبه 8 دسامبر نیروهای سازمان حماس سه موشک به مناطق مسکونی اسرائیل شلیک کردند که آسیبی ایجاد نکرد، متقابلاً هواپیماهای اسرائیل مرکز “بریگارد القاسم” سازمان حماس را هدف قرار دادند که تلفات جانی نداشت اما محل پرتاب چند سکوی موشک منهدم گردید.