یک دیدگـاه
دولت مجموعه هویت و موجودیت است که اساس و پایه اجتماع انسانی را در بر می گیرد، مفهوم دولت تنها نهاد و سازمان و تشکیلات دولت نمی باشد، دولت پدیده قدرتی است که شهروندان در محدوده مشخص و قانونی نمایندگانی را انتخاب می کنند تا حقوق اساسی و نهادهای سیاسی مردم را رعایت، حفظ و حراست کنند، دولت در قرون اخیر مطلوبتر و تحول یافته شکل دولت شهرهای دوران دیرین تاریخ می باشد، که طبعاً بر سکوی اولیه خود، تجربیات و تحولات و فنون و نیازهای عمرانی را در حافظه خود دارا می باشند و امروز با بهره گیری از این سابقه در حد و شکل معقول با قدرت متعالی بر جامعه و برای حفظ نظام جامعه وظیفه بزرگی را بر عهده دارند، نظام سیاسی در آمریکا ریاستی است، یعنی تفکیک قوا بطور مطلق در قانون اساسی آمریکا اعلام شده است، قوه مجریه در دست رئیس جمهور است، که “مستقیم از سوی ملت انتخاب می شود” و در برابر قوه مقننه و یا پارلمان مسئولیت ندارد، در شکل ریاستی نخست وزیر، و یا رئیس دولت وجود ندارد، بلکه رئیس جمهور رئیس دولت و یا رئیس هیئت وزیران نیز می باشد، قوه قانونگزاری در آمریکا دو مجلسی می باشد، قوه قضائیه نیز بطور مستقل عمل می کند، امریکا کشور فدرال است و به صورت فدرالیسم اداره می گردد (از سال 1787) – ایالتهای فدرال امریکا مجلس محلی/ایالتی دارند و در سازمان بندی ایالتی می توانند تصمیم گیری داشته باشند، به شرط آنکه تصمیم تعرضی با قوانین فدرال/ قانون اساسی نداشته باشد، قدرت حاکمه در آمریکا از آن مردم است و اقتدارات حکومت محدود می باشد، لذا حکومت اراده عمومی مردم است، و قرارداد اجتماعی است که حکومت را پدید می آورد، تفکیک مطلق قوا اساسی است، قوه مقننه فدرال از دو مجلس تشکیل شده است، مجلس نمایندگان و مجلس سنا، یک لایحه هنگامی ارزش قانونی پیدا می کند که با “شرایط مساوی” به تصویب هر دو مجلس رسیده باشد، دیوان عالی فدرال بالاترین مقام قضایی ایالت متحده آمریکا است، رئیس جمهور در اجرای صحیح قوانین نظارت می کند و حق دارد که برای اجرای دقیق قوانین آئین نامه وضع کند، انتصاب وزیران، سفیران، انعقاد معاهدات، و شناسایی کشور یا نظام با شخص رئیس جمهور است، فرماندهی کُل قوا با رئیس جمهور است، رئیس جمهور نسبت به قوانین کنگره حق “وتو” دارد … شکست سخت دموکراتها در انتخابات ریاست جمهوری 2016 برای حزب دموکرات بسیار سنگین بود، رهبران سنتی حزب دموکرات تنها راه رهایی از این شکست را “استیضاح” رئیس جمهور دانستند، لذا حتی پیش از انتخاب شدن دانالد ترامپ به ریاست جمهوری 95 نماینده حزب دموکرات تعهد کردند که اگر ایشان انتخاب شود رئیس جمهور را استیضاح خواهند کرد، روزنامه واشنگتن پُست در روز اولی که دانالد ترامپ به کاخ سفید راه یافت نوشت رئیس جمهور باید استیضاح شود، در ابتدا به رئیس جمهور اتهام زدند که با روسها همکاری داشته است و شواهد و اسناد موثقی وجود دارد، میلیونها دلار صرف شد و بیش از پانصد نفر بازجویی شدند هئیت خاص به سرپرستی رئیس سابق اداره “اف بی ای” رابرت مولر با بیش از سی وکیل یک سال تحقیق کردند و نهایتاً اعلام کردند “خلافی” رخ نداده است، اما حزب دموکرات همچنان به دنبال بهانه بود، اینبار گفتند فردی بطور “گمنام” اطلاعات خاصی را ارائه داده است که نشان می دهد رئیس جمهور از مقام خود استفاده کرده و امنیت ملی را به خطر انداخته است، اما در بازجوییها مشخص شد این فرد “گمنام” بدون ارائه مدرک و داشتن اطلاعات دست اول مطالبی را از شخصی شنیده، که آن شخص نیز از فرد دیگری مطالبی شنیده و پس طی مراحلی خبر به دفتر یکی از نمایندگان مجلس رسیده و بر مبنای آن “شایعه” نیز تحقیق شد و معلوم شد هیچ خبری نبوده و جملگی شایعه است و تمام امور و کارها در حد و حدود اختیارات قانونی انجام گرفته است، با این حال طرح استیضاح رئیس جمهور اعلام گردید منتها حزب دموکرات در مجلس این اجازه را به جمهوریخواهان نداد که شواهد خود را فرا خوانند، بهر سان طرح استیضاح مطرح گردید و حزب دموکرات اعلام نمود چون مساله “اولویت و فوریت دارد و خطر امنیت ملی مطرح است” لذا اجازه داده نمی شود که جمهوریخواهان شاهدان خود را معرفی کنند! ولی پس از رای گیری در مجلس نمایندگان “طرح” باید به مجلس سنا می رفت تا نمایندگان سنا همین مورد استیضاح را رای دهند، اما حالا حزب دموکرات برای چندمین بار اعلام کرد فعلاً تا زمینه مناسب احوال حزب دموکرات در سنا وجود نداشته باشد طرح استیضاح را به مجلس نخواهد فرستاد! گویی ناگهانی طرح دیگر اولویت ندارد، حزب دموکرات روند خود را بر منبای “سیاست حزبی” استوار کرده و در این مورد منافع ملی را در نظر نگرفته است، استیضاح باید با همکاری مجلسین و بدور از سیاستهای حزبی صورت بگیرد، رئیس جمهور اجازه دارد “از خود دفاع کند” — این موارد بسیار مهم در میان پیامهای پراکنده و عملکرد های پریشان صورت گرفته است، از همه مهمتر “جُرمی” بر علیه رئیس جمهور اعلام نشده است، اینکه دموکراتها می گویند رئیس جمهور موانعی در کار مجلس ایجاد کرده، بدون آنکه توضیحی در این مورد داده شود و مدرکی ارائه گردد، فاقد ارزش قانونی است، در رای گیری مجلس 5 نماینده از حزب دموکرات مخالف استیضاح رای دادند، و یک نماینده حزب دموکرات از حزب خود کناره گیری کرد و به حزب جمهوریخواه پیوست.
***
*نیروهای ژنرال “خلیفه
هفتر” خطوط دفاعی نیروهای مدافع شهر تریپولی در لیبی را در هم شکستند و دارند به پایتخت لیبی نزدیک می شوند، دولت ترکیه گفته است اجازه نخواهد داد نیروهای ژنرال “هفتر” در تریپولی مستقر شوند و نیروی نظامی به لیبی خواهد فرستاد، جهان عرب، و مخصوصاً مصر به اردغان پیام داده است به ترکیه چه مربوط است که در یک کشور عرب افریقایی چه می گذرد؟ ودر حمایت نیروهای ژنرال “هفتر” تعدادی تانک از نوع “تی 72” به لیبی ارسال داشته است تا ضمن نشان دادن حمایت سیاسی کمک نظامی نیز باشند.
*گروهای دیده بان حقوق بشر، برخی از پارلمانهای اروپا، سازمانهای رسانه ای جهان هفته پیش خبر دادند که نخست تعداد کشته شدگان اخیر ایران به دست نیروهای امنیتی بیش از 1500 نفر می باشد، و دوم آنکه دستور تیراندازی به سوی تظاهرکنندگان با قصد کشتن مستقیماً از طرف آقای خامنه ای صادر شده است، مقامات مسئول نیز اصلاً تیراندازی را منکر شده اند و می گویند تظاهرکنندگان خودشان خودشان را کشته اند!
*در انتخابات حزب “لیکود” اسرائیل آقای نتانیاهو با 71 در صد آراء دوباره به رهبری حزب انتخاب شد، حمایت اکثریت اعضای حزب “لیکود” از نتانیاهو در انتخابات آینده دولت کمک بزرگی برای نتانیاهو خواهد بود، احزاب کوچکتر طیف راست و راست میانه و برخی از احزاب مذهبی نیز از ایشان حمایت می کنند.
*در رسانه های مجازی، طرفداران نظام جمهوری اسلامی سر و صدا راه انداخته اند که دولت امریکا اجازه ورود دارو به ایران را نمی دهد! دولت امریکا نیز متقابلاً اعلام کرده که چنین نیست، ورود دارو به ایران بر طبق قوانین همانند گذشته آزاد است، دولت جمهوری اسلامی مظلوم نمایی می کند.
*رئیس جمهور
عراق، صالح، از کار کناره گیری کرد چون نمی خواست نخست وزیر جدیدی را تعیین کند، صالح از سوی گروه های فشار پیشنهادهایی که خواهان فرد مورد نظر برای نخست وزیری بود را قبول نکرد لذا از ریاست جمهوری کناره گیری کرد، همزمان در موشک پراکنی به یک پادگان نیروهای امریکایی در شمال عراق یک امریکایی کشته شد و این حادثه نیز در تصمیم صالح بی تأثیر نبود.
*نیروی دریایی روسیه، چین و جمهوری اسلامی در یک مانور دریایی مشترکاً شرکت می کنند، این مانور نمایشی بیش نیست، مخصوصاً برای جمهوری اسلامی که به مردم نشان دهد دوستانی چون روسیه و چین دارد، اصولاً روسیه و چین تحمل دیدن همدیگر را ندارند و از نظر نظامی نیز هیچ اطمینانی بین آنها نیست، در مرز بین چین و روسیه 85 لشکر آماده روس قرار دارد، که برای روسیه نگهداری این نیرو به شکل آماده باش خرج بسیار سنگینی می باشد منتها چون به چینیها اطمینان ندارد، ناچار مرزهای کشور را با 85 لشکر آماده تضمین کرده است.
*پس از رویدادهای اخیر ایران، و تظاهرات گسترده سراسر کشور که 180 شهر کشور را در بر گرفت، و رفتار خشونت آمیز نیروهای امنیتی با مردم که منجر به کشته شدن بیش از 1000 نفر و زخمی شدن چند هزار شهروند گردید، دولت روحانی برای آنکه مظلوم نمایی کند اعلام کردند چند نفری در درگیرها زخمی و تعدادی نیز کشته شده اند اما بیشتر کشته شدگان خودشان، خودشان را کشته اند، این روال و روندی که نظام و دولت در برخورد با مردم اتخاذ کرده نمی تواند اوضاع را آرام کند و تنش را بیشتر خواهد کرد، سازمانهای جهانی و بسیاری از پارلمانهای اروپا نظام و دولت روحانی را در برخورد با مردم بی دفاع محکوم دانستند.
*وزیر خارجه امریکا، روز 29 دسامبر سفر محرمانه ای به عراق کرده و از اردوی نظامی نیروهای امریکا دیدار داشته است، سنت است که رئیس ستاد، رئیس جمهور و یا نمایندگان مردم پیش از آغاز سال نو به اردوهای نظامی سر می زنند و با سربازان خط اول جبهه دیدار می کنند، اما در مورد این سفر گویا اموری چون احتمال حملات موشکی به پادگان نظامی امریکا و عکس العمل نیروهای امریکا دلیل اصلی سفر بوده است.
*روز 29 دسامبر، نیروهای امریکایی مراکز و انبار های مهمات حزب کتائب عراق را که از سوی جمهوری اسلامی ایران حمایت می شود بمباران کردند، سه پایگاه درعراق و دو پایگاه در سوریه کاملاً منهدم شد.