شهریور یکهزارو سیصد و نود و چهار در یک جشن عروسی بزرگ در یکی از سالنهای بنام شهر تهران، جشن عروسی نوه دختری همایون، یک بازیگر خوب سینما و تاتر و تلویزیون که اغلب چهره های شاخص شهر اعم از هنرمند- ورزشکار- بیزینس در آن حضور داشتند، من هم به اتفاق همسرم دعوت شده بودیم، وقتی در سر میزی که از قبل برایمان در نظر گرفته بودند، جا به جا شدیم داشته های ذهنی ام مرا به زمانی از خاطرات گذشته سوق داد که نوجوانی بودم با سری پرشور برای تهیه خبرهای هنری برای نشریات گوناگون میرفتم اولین کانال تلویزیون توسط یکی از تجار معروف ثابت پاسال راه اندازی شده بود و روزانه شش ساعت برنامه بطور زنده داشت، که ازجمله چهره های معروفی که در این تلویزیون برنامه داشتند، حبیب الله روشن زاده – استاد فرهنگ فرهی- زنده یادان اسدالله پیمان- نورالدین ثابت ایمانی- داود رمزی- را بیاد می آورم که مدیر تلویزیون خانم رمزی بود و مدیر تولید احسان عطایی و در آن روزها ضبط برنامه مرسوم نبود برنامه های پخش زنده داشت از جمله برنامه های تئاتری که هفته ای یک شب بود و زنده یاد هوشنگ منظوری بنام تروپ منظوری برنامه تئاتری این تلویزیون را تامین میکرد ازجمله تاتری که بطور زنده پخش شد موشها و آدمها- جان اشتاین بک بود که همایون تبریزی در آن بازی داشت و آنقدر این نمایشنامه به ویژه بازی همایون مورد توجه بینندگان تلویزیون قرار گرفت که صدها تلفن به دفتر اداری تلویزیون برای پخش مجدد این نمایشنامه شد، که یکی از گویندگان اخبار در دو شب متوالی توضیح داد چون این نمایشنامه ضبط تلویزیونی نداشته جوابگوی پخش مجدد این نمایشنامه به بینندگان را نیستیم اما مدیریت تلویزیون از گروه تئاتری درخواست اجرای مجدد این تئاتر را کرد تا رضایت بینندگان را جلب کند.
این اولین شناخت من با نام «همایون» بود که با بازی در این نقش یکی از بازیگران شاخص شد و دعوت در کارهای سینمای و تاتری از جمله درکار تئاتری «علی بابا در تگزاس» که رل مقابل او را گوگوش هنرمند صاحب نام بازی می کرد و «حاجی رشتی در مکزیک» که در تئاتر نصر بروی صحنه آمد و امیر شروان کارگردانش بود. من مسئول تبلیغات و تهیه کننده برنامه های تئاتر نصر بودم که در کنار همایون بودم. کار همایون در این تاترها آنچنان گل کرده بودکه روزهای هفته دو سانس اجرا می شد و روزهای تعطیل گاه تا هفت سانس اجرا داشت اما همایون همیشه در سر یک آرزو داشت و آن هم ساخت فیلم موشها و آدمها جان اشتاین بک که سرانجام با شرکت ایرج صادقپور فیلمبردار صاحب نام و یکی از شرکای اش فیلم موشها و آدمها را بنام تپلی بکارگردانی زنده یاد رضا میرلوحی و بازیگران بنامی چون مرتضی عقیلی- بهرام وطن پرست- فخیم زاده – زری خوشکام ساخت که از فیلم های ماندگار سینمای ایران محسوب می شود و همچنان جزو فیلم های پربیننده سینمای ایران است تا آنجا که میدانم بعضی از دوستداران هنر سینما این فیلم را هفت هشت بار دیده اند. غرق در این خاطرات بودم که ستاره خوب سینمای ایران پوری بنایی با خوشحالی ورود وحدت به همراه دخترش را باین جشن عروسی اعلان کرد من آن شب دوربین کوچکم را همراه داشتم از بعضی ازچهره های شاخص این جشن عکس گرفتم که از جمله: پوری بنایی- نیلوفر بهمراه یکی از فرزندان دوقلو و عروس اش- انوشیروان روحانی به اتفاق همسرش گیتی روحانی خواهر زنده یاد پوران- نصرت الله وحدت بهمراه یکی از دخترانش- همایون بهزادی- کلانی- رضا بانکی بازیگر و تهیه کننده سینما- محمود محمدی عکاس روزنامه اطلاعات. جالب اینکه داماد سامان نوه دختری همایون بود و بیشترین گفته های مدعوین در مورد بیش از حد جوان بودن مادر داماد و عروس می بود.
تبریکی صمیمانه داریم برای همایون عزیز، همسرش و عروس و داماد و خانواده عزیزشان.
