وی از نوجوانی عاشق هنر و موسیقی بود، خیلی جوان بود که با دوستش صفحه فروشی Polanka را جنب سینما نیاگارا افتتاح کرد و بعد از جدایی از شریکش در میدان 24 اسفند صفحه فروشی کاروز را جنب سینما انیورسال باز کرد، پرونده کاری و زندگی جهانگیر طبریایی را باز می کنم که پس از شصت سال فعالیت در تهیه و تولید موسیقی در سن 82 سالگی روز شنبه به دیار باقی شتافت.
جهانگیر طبریایی در تهران به اتفاق وارطان آوانسیان و دوستان دیگر کمپانی Topten و پس از چند سال کمپانی آونگ را راه انداختند بعد از انقلاب جهانگیر طبریایی به امریکا کوچ کرد و با توجه به عشقی که به کار موسیقی وهنر داشت با اینکه می توانست با برادران خود در بیزینس های مختلف پیش رود، با شریک سابق خود وارطان آوانسیان شرکت ترانه را در سال 1992 راه انداختند.
جهانگیر طباطبایی عاشق زندگی بود. عاشق کار بود و تا سالهای آخر زندگی پربارش، عاشق خانواده بود، هنر و هنرمندان را دوست داشت و احترام می گذاشت بارها اتفاق افتاده بود که هنرمندان در شرکت ترانه از هم شکایت داشتند جهانگیر می گفت اینجا پیش من از هیچکس نباید بد بگویید و شکایت کنید. احترام به هنر وهنرمند سرلوحه کارش بود. آرشیو غنی شرکت ترانه نمایانگر فعالیت های سالهای دراز جهانگیر طبریایی و وارطان آوانسیان در تهیه و تولید موسیقی بود. بسیاری از خوانندگان اسطوره امروز، آماتورهای دیروز بودند که توسط شرکت ترانه و مدیریت جهانگیر به شهرت رسیدند.
جهانگیر طبریایی در زندگی خانوادگی خود سه دختر بنام رزیتا، آتوسا و پریسا و همسری مهربان بنام خانم مهناز پرزی وند (طبریایی) و 8 نوه داشت و همیشه به فرزندان، همسر و نوه ها و دامادهایشان افتخار می کرد.
عشق طبریایی چنان بود که تا روز آخر در شرکت ترانه را باز می کرد، در این سنگر ماند گواینکه فعالیت های کاری خوانندگان نسبت به گذشته کمتر شده ولی با این عشق ماندگار بود و حساسیت عجیبی به مارک ترانه داشت.
وارطان آوانسیان قول داده سنگر ترانه را همچنان حفظ کند و نام جهانگیر در ترانه بماند.
ما این مصیبت را به خانمها مهناز، رزیتا، آتوسا و پریسا و خانواده های وابسته و همکار قدیمی اش وارطان آوانسیان و جامعه موزیک تسلیت می گوئیم.
