درگذشت دختر آبی BlueGirl#
او به استادیوم “آزادی!” رفته بود!
به گزارش خبرآنلاین، دختر استقلالی که هفته گذشته جلوی دادسرا خودسوزی کرده بود، درگذشت. این دختر جوان هفته گذشته برای گرفتن تلفن همراهش به دادسرا مراجعه کرد.به گفته شاهدان او هنگام خروج از دادسرا درحالی که فریاد میکشید و به موضوعی اعتراض داشت، اقدام به خودسوزی کرد و با ۹۰ درصد سوختگی از نوع درجه ۳ به بیمارستان منتقل شد .
عصر دوشنبه 11 شهریور، گزارش خودسوزی زنی در مقابل یکی ازدادسراهای تهران به اورژانس اعلام شد. با اعزام تیمهای امدادی به محل مشخص شد این زن پس از خروج از دادسرا، در حالی که فریاد میکشید و از موضوعی گلایه داشت با ریختن بنزین خودش را آتش زده است. حاضران با دیدن این صحنه به کمک او رفته و آتش را خاموش کردند اما شدت سوختگی به حدی بود که با رسیدن اورژانس، مصدوم بسختی نفس میکشید. خواهر این دختر 29 ساله به رکنا گفت: خواهرم برای تماشای بازی استقلال و العین در اسفند سال ۹۷ کلاه گیس آبی گذاشته و پالتوی بلند پوشیده بود، اما وقتی ماموران قصد بازرسی بدنی او را داشتند و خودش به آنها گفت که دختر است، بازداشتش کردند. وی افزود:خواهرم بیماری دو قطبی دارد و از دو سال پیش تحت نظر پزشک است مدارک کاملی داریم که به دادسرا ارایه کردیم اما بعد از اینکه خواهرم ناسزاگویی هایی نزد ماموران داشته است او را مثل آدم سالم مورد بررسی قضایی قرار می دهند. خواهرم بعد از اینکه به زندان ورامین انتقال داده می شود باز لطمه روحی زیادی می بیند و می ترسد. او دو روز در بازداشت میماند تا اینکه با وثیقه آزاد میشود و وقتی برای دریافت گوشی اش به دادسرا می رود در آنجا اتفاقاتی می افتد که می شنود باید 6 ماه در زندان بماند. خواهرم در شرایط بیماری روحی و روانی خودش را آتش می زند.
یک مقام قضایی در این باره گفت: این خانم جوان در اسفند سال گذشته بهخاطر بدحجابی و درگیری با مأموران پلیس امنیت دستگیر شد. مستندات لازم در همین رابطه از سوی مأموران تهیه و به دادسرای ارشاد تهران تحویل شد. به این ترتیب پروندهای قضایی برای این دختر با عنوان “جریحه دار کردن عفت عمومی” و «پوشش نامناسب» تشکیل اما وی با صدور قرار تأمین ۵۰میلیون تومانی از سوی قاضی پرونده آزاد شد. تا اینکه روز دوشنبه – 11 شهریور- این زن برای نخستین جلسه رسیدگی به دادگاه مراجعه کرد اما با توجه به اینکه در زمان مراجعه وی، رئیس دادگاه به خاطر فوت یکی از بستگانش در مرخصی بود، زمان دیگری برای رسیدگی به پرونده او تعیین شد، اما زن جوان در اعتراض به این موضوع پس از خروج از دادسرا با بنزینی که از قبل تهیه کرده بود، خودش را آتش زد. دکتر مصطفی ده مردهئی، رئیس بیمارستان سوانح و سوختگی مطهری نیز درباره آخرین وضعیت این دختر گفت: «بیمار خانمی 29 ساله است که بهدلیل سوختگی شدید ناشی از بنزین با 90 درصد سوختگی درجه سه در بیمارستان بستری شده و در حال حاضر با کمک دستگاه تنفس میکند و در آی سی یو تحت درمان است؛ اما درباره سایر جزئیات پرونده وی مجاز به ارائه اطلاعات نیستیم.»
خبر بیش از آن تکاندهنده بود که به رسانههای بینالمللی راه نیابد. از شبکههای خبری “سیانان” و “بیبیسی” گرفته تا روزنامههای “واشنگتنپست”، “گاردین” و خبرگزاریهای آسوشیتدپرس، رویترز و فرانسه همه از این موضوع گزارش دادهاند.
خودسوزی این دختر واکنشهای زیادی از جمله رسانه های بین المللی دویچه وله، رادیو فردا، … معاون امور زنان و خانواده رئیسجمهور و برخی از بازیکنان فوتبال را در پی داشت که کل صفحهٔ ورزشی هفته را به انعکاس این تراژدی اختصاص میدهیم:
در حالی که مقامها و فدراسیون فوتبال ایران نسبت به مرگ دلخراش این هوادار فوتبال سکوت پیشه کردهاند، کاربران شبکههای اجتماعی به صورت گستردهای به این رخداد واکنش نشان دادند.
برخی از کاربران خواستار تحریم مسابقات فوتبال باشگاهی و ملی ایران تا زمان اجازه پیدا کردن زنان برای حضور در ورزشگاهها شدهاند و از فدراسیون جهانی فوتبال، فیفا، تقاضا کردهاند که به موضوع مرگ سحر خدایاری رسیدگی کند.
مازیار بهاری، سردبیر وبسایت “ایران وایر”، به دویچه وله میگوید: «سحر روز جمعه فوت کرد و ماموران امنیتی او را فورا به خاک سپردند. به خانوادهاش گفتهاند که دخترشان هزینه زیادی برای کشور به بار آورده است. گفتهاند دیگر نمیخواهیم خبری از شما بشنویم.»
در میان ورزشکاران، مسعود شجاعی، کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال و بازیکن سابق استقلال، نخستین کسی بود که به این خبر واکنش نشان داد. او ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاهها را با کشف حجاب اجباری و نفرستادن دختران به مدرسه در دوران قدیم مقایسه کرد و در اینستاگرام نوشت: «این موضوع برای آیندگان غیرقابل درک و نشات گرفته از تفکری پوسیده و چندشآور خواهد بود.»
بعد از انتشار خبر فوت سحر، فوتبالیستهای بیشتری چه از تیم استقلال و چه پرسپولیس در اینستاگرام به این خبر واکنش نشان دادند. جلال حسینی، کاپیتان پرسپولیس، وینفرد شفر، سرمربی آلمانی پیشین استقلال از جمله اهالی فوتبال بودند که واکنش نشان دادند. اما کاربران نقدهای زیادی را به فوتبالیستها وارد میدانند. یکی از سوالهایی که آنها مطرح میکنند این است که چرا فوتبالیستها به عیادت سحر در بیمارستان نرفتند؟
داریوش مصطفوی، بازیکن و رئیس سابق فدراسیون فوتبال ایران نیز به روزنامه “ایران” گفته است: «… هواداری فوتبال یا هر ورزشی یک عشق پاک است.. شعار کمیته ملی المپیک آزادی انسانهاست. اینفانتینو در فیفا و دوستانشان و مقامات فدراسیون فوتبال آسیا اگر بفهمند جنین اتفاقی افتاده چه فکری در باره جامعه ما میکنند. با فدراسیون چه برخوردی میکنند؟» مصطفوی افزوده که اگر جای رئیس فدراسیون یا وزیر ورزش بود در دادگاه حاضر میشد تا برای آزادی این دختر رضایت بگیرد.
میلاد میداوودی، بازیکن سابق تیم ملی از هزینههای جبران ناپذیر رویاهایی ساده و پاک مثل رفتن به ورزشگاه نوشت: «… چه هزینهای بزرگتر از آن آتش مهیب و جانسوز را باید پرداخت تا درها را به روی زندگی بگشایند؟»
وریا غفوری، کاپیتان کنونی تیم استقلال نیز در پستی اینستاگرامی، راه ندادن زنان به ورزشگاهها را غیرقابل توجیه دانست و نوشت: «… مثل بسیاری از قوانین پوسیده که در گذشته وجود داشته و اکنون ما گذشتگانمان را مواخذه میکنیم… کاش یک اتحاد همگانی داشتیم که خانمها را به حقشان که ورود با احترام به استادیومهای فوتبال است میرساندیم.»
علی کریمی که ۱۲۷ بازی ملی را در کارنامه فوتبالی خود دارد و از مدافعان حضور زنان در ورزشگاه است، در صفحه اینستاگرام خود خواستار بایکوت ورزشگاهها در اعتراض به مرگ سحر شد. وی با استفاده از تابلو ورود ممنوع نوشت: «زنان سرزمین ما، خیلی وقته خیلی مَردَن. تا اطلاع ثانوی استادیوم [ممنوع].»
فرهاد مجیدی بازیکن و از مربیان سابق تیم فوتبال استقلال که سحر خدایاری از هواداران این تیم بود نیز در اینستاگرام خود نوشته است: «سحرجان، سکوهای آزادی حسرت دیدنت را تا ابد با خود خواهد داشت.»
آندرانیک تیموریان، کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال، نیز توئیت کرده که در آینده روزی میرسد که یکی از ورزشگاههای بزرگ تهران به نام «سحر» خواهد شد.
جعفر پناهی، فیلمساز ایرانی که فیلم «آفساید» درباره ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاهها را در کارنامه خود دارد، گفته که «سیزده سال از ساخت فیلم آفساید میگذرد، دختران ایرانی تنها شهروندانی در جهان هستند که هنوز در آفسایدند». وی در صفحه اینستاگرام خود نوشته است: «میدانستم حتی اگر روزی روزگاری این محدودیتها برداشته شود تاریخ کشورم را به ثبت رساندهام که تا ابد ننگاش به نام کسانی که این محدودیتها را بر سرزمینم روا داشتهاند باقی خواهد ماند. اما باید اعتراف کنم که هرگز تصور این چنین سرنوشتی را برای سحر خدایاری معروف به دختر آبی، نمیکردم .».
معاونت زنان و خانواده، معصومه ابتکار که از رفتن دستیارش به بیمارستان و پیگیری وضع سحر خبر داده بود، واکنشی به مرگ او نداشته، اما کاربری ذیل توئیت قبلی او نوشته است: «خانم ابتکار دستیارتون رو عوض کنید به نفع خودتون است. از قرار همان وقت که پیگیر وضع این دختر در بیمارستان بودید، فوت کرده بود…»
یکی از تندترین واکنشها را نماینده مجلس، پروانه سلحشوری داشت: «او تنها دختر آبی نبود. سحر دختر ایران بود. در جایی که مردانش برای زنان تکلیف تعیین میکنند و ابتداییترین حقوق انسانی را از آنها سلب میکنند، و زنانی که علیه زنان در این ظلم آشکار مردان را همراهی میکنند، همه ما در حبس و سوختن سحرهای این سرزمین مسئولیم.». این نماینده مجلس با اشاره به مقررات و قوانین در دیگر کشورهای اسلامی تاکید میکند: «همه زنان در کل دنیا از این حق برخوردار هستند. اینکه بگوییم با اسلام همخوانی ندارد هم توجیه خوبی نیست. زیرا هیچ کشور اسلامی دنیا ورزشگاه رفتن زنان را ممنوع نکرده است. آیا ما دین دیگری را تبلیغ میکنیم و اسلام جدیدی را آوردهایم؟
همبستگی با آنچه بر سحر ۲۹ ساله رفته، به چند بازیکن استقلال، یکی دو بازیگر سینما و کاربران فضای مجازی محدود شده و هیچیک از سلبریتیها، نمایندگان مجلس، فراکسیون زنان و مقامات وزارت ورزش یا فدراسیون فوتبال هنوز واکنشی به این موضوع نشان ندادهاند. یک نفر در توییتر نوشته است: «این اتفاق تو هر کشور جهان سومی افتاده بود، اوضاع به هم میریخت. اینجا مث یه خبر عادی تصادف باهاش برخورد میکنن. چی تو آب مملکت ریختن اینطوری سرد شدیم؟»
یک نفر دیگر نیز ابراز تعجب کرده که در تهران برای حیوانات تجمع شد اما برای خودسوزی دختری که عاشق فوتبال بود کسی قدمی برنداشت.
کاربر دیگری نوشته بساط هشتگ زدن را باید جمع کرد و برای حمایت از سحر جلوی وزارت ورزش تجمع کرد.
ناهید خداکرمی عضو شورای شهر تهران هم در اینستاگرام نوشت: “خبر فوت این قربانى، صداى نسلى است که دوست دارد شنیده شود، دیده شود و مستقل باشد. او آینده اش را به گور برد تا شاید دوستانش به آرزوى هاى کوچکشان که موانع بزرگى دارد برسند. #دختران و #پسران #جوان این سرزمین را تا دیرتر نشده است دریابیم.”
احسان محمدی، روزنامهنگار مینویسد باید از خالی شدن واژهها از معنی، مثل عادی شدن خبر خودسوزی آدمها، خو کردن به فقر، تن دادن به ظلم، به حاشیه رفتن شرف و پاکدستی ترسید. او با اشاره به بیتفاوتی افکار عمومی نسبت به رویدادهایی که مستقیما متوجه آنها نیست، در توییتی نوشت:
«دختر استقلالی خودسوزی کرد، به من چه من پرسپولیسیام! منتقد اصلاحطلب زندانی شد، به من چه من اصولگرام! آبروی یک روحانی بیگناه را بردند، به من چه من روحانی نیستم! یک کارگر معترض بازداشت شد، به من چه من کارمندم! نوبت ما هم میرسه، فقط دیر و زود داره…»
برخی از کاربران پیشنهاد کردهاند که هواداران فوتبال با حضور گسترده در ورزشگاهها، حضور زنان برای تماشای مسابقات را فریاد بزنند.
کاربری با نام آندریاس هالاشکا مینویسد: «او خود را آتش زد تا از زندان رهایی یابد.»
گری لینهکر، آقای گل پیشین جام جهانی به درگذشت ” #دختر_آبی” نوشت: “وحشتناک غمانگیز و چقدر بد که زنان نمیتوانند وارد ورزشگاه شوند.”
در همین حال، باشگاه فوتبال استقلال با انتشار بیانیهای صرفا مرگ سحر خدایاری را «تسلیت» گفت، اما نه به دلیل مرگ او اشاره کرد و نه از ورود زنان به ورزشگاهها اعلام حمایت کرد.
سایت دیدهبان حقوق بشر پیش از انتشار خبر درگذشت سحر با انتشار گزارشی درباره خودسوزی او، از نهادهای ورزشی بینالمللی درخواست کرده بود که برای رفع ممنوعیت حضور زنان در استادیومهای ورزشی اقدام کند. در این گزارش از واکنش توام با تاخیر فیفا نسبت به منع ورود زنان به میادین ورزشی انتقاد شده بود. در این گزارش به ماده چهار قوانین فیفا مبنی بر مخالفت با تبعیض علیه زنان اشاره شده بود. دیدهبان حقوق بشر خواستار مجازات ناقضان حقوق زنان از سوی فیفا و نهادهای بینالمللی شده است.
تهمینه میلانی، مهناز افشار، جواد نکونام سرمربی فولاد خوزستان و مریم ایراندوست، مربی و بازیکن سابق تیم فوتبال زنان ایران، از جمله دیگر چهرههای هنری و ورزشی هستند که با انتشار پوستر و متن، به سحر خدایاری در اینستاگرام ادای احترام کردهاند.
ناهید مولوی، روزنامهنگار، در یادداشتی در صفحه فیسبوک خود نوشت: «جمله کلیشه بسیاری از فوتبالدوستان است «فوتبال خودِ زندگیست» اما فوتبال گاهی هم مرگ است، مرگی سخت و سوزان شبیه آنچه که بر سر سحر آمد. در حقیقت این ماییم که تعیین میکنیم فوتبال زندگی باشد یا مرگ. وقتی چنین شور و پتانسیل اجتماعی بزرگی را بیهوده هدر میدهیم چگونه میتوان فوتبال را زندگی خواند؟ بیتردید حکومتها، سیاستمداران و مدیران یک کشور مسئول اتفاقات آن کشور هستند اما مسئولیت اجتماعی ما به عنوان بازیکن و یا تماشاگر چیست؟ ما زورمان کمتر از آن است که یقه مسئولان مسئولیتناپذیر را بگیریم اما یقه خودمان را راحت میتوانم بگیریم.» ما سالهاست که داریم میسوزیم وقتی توان کنار هم ایستادن را نداریم و از کنار تبعیضها بیتفاوت میگذریم. همه مردانی که بازی بعدی لیگ روی سکو مینشینند و یا در زمین بیامان به امید یک پیروزی دنبال توپ میدوند تعیین خواهند کرد این فوتبال زندگیبخش خواهد بود یا مرگآفرین.»
شاید وقت آن است که عطای این فوتبال را به لقایش ببخشیم، از تیم ملی تا لیگش و این بازی مرگبار را به حال خودش رها کنیم. شاید فیفا باید دست به کار شود و این فوتبال بیخاصیت و فاسد را تعلیق کند،
«برخی خودسوزی سحر را با خودسوزی بوعزیزی در تونس مقایسه کردهاند. یک شهروند مینویسد: «خودسوزی یک دکه دار باعث انقلاب تونس شد، قتل سحر بهانه خوبی نیست؟»
کاربری به نام سپیده هم در پیامی کوتاه نوشته است: «اگر میخواهید بر طبلها بکوبید، آن را برای غروبِ سحرِ کشورتان بکوبید.»
حساب توییتر فارسی باشگاه رم ایتالیا نوشت با این که لقب این باشگاه جالوروسی به معنای زرد و قرمز است، اما “امروز قلب ما به خاطر سحر آبی خواهد بود.” هدف فوتبال نزدیک کردن افراد به یکدیگر است و نه تفرقه انداختن میان آنها. اکنون وقت آن رسیده که زنان و مردان در ایران در کنار هم از تماشای فوتبال در استادیوم لذت ببرند.
#آ_اس_رم #دختر_آبی