بازتاب حضور زنان در ورزشگاه در رسانه‌های جهان
رسانه‌های فوتبالی جهان به حضور تماشاگران زن ایرانی در بازی برابر کامبوج پرداختند.
به گزارش ایسنا، گلوبو نوشت: از ۵ اکتبر ۱۹۸۱ که دو تیم استقلال و پرسپولیس برابر هم قرار گرفتند، ۳۸ سال می‌گذرد و در این مدت تماشاگران زن نتوانستند در ورزشگاه آزادی تیم ملی کشورشان را حمایت کنند ولی این روند در بازی برابر کامبوج به پایان رسید. هیچ قانون شفافی درباره ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه وجود ندارد ولی ایرانی‌ها که تمایل به تغییرات دارند و علاقه وافری نیز به فوتبال دارند توانستند به این اتفاق مهم دست یابند.
رویترز، آسوشیتدپرس و تی‌دی آلمان نیز به بررسی حضور زنان در ایران و همکاری ایران با فیفا پرداختند.
بی‌بی‌سی و سی‌ان‌ان نیز در کنار آس اسپانیا از جشن هواداران زن ایرانی در آزادی خبر دادند که در یک روز تاریخی به وقوع پیوست و در آن تیم ملی ایران توانست برد پرگلی برابر کامبوج به دست بیاورد. همچنین رسانه‌های دیگر از جمله لوموند فرانسه، بخش رسانه‌ای گاردین و شبکه‌های توئیتر رسانه‌های ورزشی دنیا نیز این اتفاق را بازتاب دادند.
در یکی از این گزارشات آمده است: با ضربه کریم انصاری‌فرد و گل هشتم به کامبوج، برخی تماشاگران با تیم کامبوجی که فقط یک تماشاگر دارد همدردی می‌کنند. یکی از تماشاگران به دوستش می‌گوید: «دیگه بسه، گناه دارن. بذارن یه گل هم کامبوجیا به ما بزنن!»
جیانی اینفانتینو رییس فیفا نیز در بخشی از بیانیه خود یادآور شد: “فیفا به این تلاش ادامه می‌دهد تا همه هواداران بدون توجه به جنسیت این شانس را داشته باشند تا از تماشای یک مسابقه فوتبال لذت ببرند. همچنین می‌خواهم از زنان و دختران ایرانی که با شجاعت ایستادند و از حق خود دفاع کردند تشکر ویژه کنم. فیفا کاملا از آنها حمایت خواهد کرد و در کنار آنها خواهد ایستاد.”
ولی برخلاف صحبتهای اینفانتینو در بیانیه اش درباره اعمال فشار برای حضور بانوان در ورزشگاه ها، علی ربیعی، سخنگوی دولت و مهدی تاج معتقدند این اتفاق خواست خود کشور بوده و هرگز به دلیل فشار فیفا انجام نگرفته است. پروانه سلحشوری و طیبه سیاوشی، دو نماینده مجلس هم گفته اند که این اتفاق یک اجماع جمعی بوده و خانم ابتکار هم از اراده ملی از طرف همه دستگاه ها برای حضور بانوان در ورزشگاه سخن گفت و فشارهای فیفا را بی تاثیر دانست!!!
نکته شاید کم‌اهمیت‌تر اما جالب توجه دیگر طبق گزارش روزنامهٔ “ابتکار” این بود که جایگاه زنان در محدوده پشت دروازه‌ها به عنوان بدترین جای ورزشگاه از نظر دید به زمین بازی در نظر گرفته شده بود. مجموع این اتفاقها در حالی افتاده است که فیفا در بیانیه خود در مورد ورود زنان ایرانی به ورزشگاه به صراحت اشاره کرد: «زنان باید در همه مسابقات فوتبال از جمله لیگ برتر مجوز ورود به ورزشگاه را داشته باشند و البته بلیت بر اساس تقاضای آنها عرضه شود و محدودیتی در خرید بلیت برای آنها وجود نداشته باشد».
سوی دیگر ماجرا اما انتشار تصاویری است که از فرآیند آماده‌سازی جایگاه ویژه زنان در ورزشگاه آزادی منتشر شد. در این تصاویر مردانی در حال نصب حصار توری آهنی در میانه جایگاه نشان داده می‌شوند تا این بخش را از بخشهای دیگر ورزشگاه جدا کنند. هر چند به عنوان مثال سایت ورزش3 در گزارش خود از این فرآیند آماده‌سازی نوشت: «خبری از کشیدن حصار برای زنان نیست و تنها چیزی که مشاهده می‌شد تفکیک جایگاه زنان در این دیدار برای افزایش سکوها بود.» اما به هر حال این موضوع واکنشهای زیادی با مضمون حصار کشیدن دور زنان در ورزشگاه در شبکه‌های اجتماعی داشت. کاربری در توئیتر با کنایه به صحبتهای مکرر مسئولان درباره لزوم ایجاد زیرساخت‌های ورود زنان به ورزشگاه در این باره نوشت: «قدیما بهش می‌گفتن حصار، الان بهش میگن زیرساخت». برخی به شوخی توصیه کرده‌اند که حصار توری کارساز نیست و باید به آن برق هم وصل کنند، خندق بکشند و یا میدان مین در اطراف جایگاه زنان تعبیه کنند! اما ماجرا از زمانی عجیب‌تر شد که خبر رسید ورودی و پارکینگ ورزشگاه آزادی نیز تفکیک جنسیتی شده و تردد زنان از در شرقی و مردان از در غربی استادیوم مجاز خواهد بود. این موضوع هم چالشی را پیش روی مردان و زنانی قرار داد که قصد داشتند با هم به ورزشگاه بروند، هر چند در استادیوم در جایگاه‌های متفاوتی بنشینند و هم این که احساس توهین به مردان و زنان در حرکتی غیرمنطقی را در پی داشت. بسیاری در شبکه‌های اجتماعی به این موضوع اشاره کردند که همین زنان و مردان در فضای بیرونی جامعه در کنار هم راه می‌روند، در محیط‌های مشترکی مثل رستوران، کافه، سینما، تئاتر و … و حتی راهپیمایی‌ها، کنار هم راه می‌روند و می‌نشینند و هیچ اتفاقی نمی‌افتد و این که فراتر از جدا کردن جایگاه نشستن، مسیرهای رفت و آمد هم جدا شوند، توهین به زنان و مردان محسوب می‌شود.
لوس آنجلس تایمز در این رابطه مینویسد: تعدادی از خبرنگاران مرد به جرم مصاحبه یا عکسبرداری از تماشاچیان زن توسط مأموران لباس شخصی بازداشت شدند.
ولی نهایتأ همه نسلها از خردسال یک ساله گرفته تا آنهایی که با استادیوم آزادی همسن هستند، یکی از شهرستان و دیگری با پای شکسته خودش را از کشور عمان به ایران رساند تا “آزادی تحت حصار” در ۱۸ مهر ماه ۹۸ شاهد یک بازی با ۱۴ گل باشد که زنان آن توانستند فوتبال را با همهٔ بگیر و ببندها، سرانجام در کنار مردان تماشا کنند. همچنین بعد از ۱۴ گلی که تیم ملی به کامبوج زد، فوتبالسیتهای ایرانی، نزدیک جایگاه بانوان شده و از آنها بابت تشویق تیم ملی تشکر کردند.
سلام نظامی جنجالی بازیکنان تیم‌ملی‌ترکیه!
به ثمر رساندن گل دقیقه ۹۰ و انجام شادی گل خاص، اتفاق عجیبی نیست اما شادی گل دقیقه آخر ترکیه به آلبانی جنجال ساز شد.
تیم ملی ترکیه تیم آلبانی را با نتیجه یک بر صفر در چارچوب مسابقات مقدماتی جام ملتهای اروپا ۲۰۲۰ در استانبول شکست داد. سپس فدراسیون فوتبال ترکیه تصویری را منتشر کرد که در آن بازیکنان سلام نظامی داده و در زیر آن “تقدیم پیروزی به سربازان و شهدای شجاع” نوشته شده بود .
سخنگوی اتحادیه فوتبال اروپا تائید کرده که سلام نظامی فوتبالیستهای ترک در ارتباط با عملیات نظامی ارتش ترکیه در شمال سوریه انجام گرفته است. به گزارش تابناک، حتی اینکه به شکل همزمان رو به سمتی خاص سلام نظامی بدهید هم چندان مهم نیست، اما چنانچه اسمتان تیم ملی ترکیه باشد و کشورتان تحت اقدامات سیاسی رئیس جمهورتان اقدامی نظامی علیه کرد‌های سوریه آن هم با نام «چشمه صلح» انجام دهد، آنگاه این حرکت تعابیر سیاسی خواهد داشت.
در شرایطی که کشورهای منطقه و دنیا حمله ترک‌ها به کرد‌ها را محکوم کرده‌اند، رسانه‌های ترکیه‌ای نه تنها سعی نکردند این اقدام بازیکنان تیم ملی کشورشان را عادی جلوه دهند، بلکه آن را روی جلد برده و با تیتر «سلام به نظامیان» مکنونات قلبی عاملان این شادی تحریک‌برانگیز را علنی کردند. باید منتظر واکنش یوفا و فیفا بود؛ چه اینکه ۲ نهاد بزرگ تصمیم‌ساز در فوتبال همواره بر جدایی سیاست از فوتبال تاکید داشته و رسوخ سیاست و شعار‌های این وادی در فوتبال را برنمی‌تابند. فارغ از این ماجرا، سلام نظامی در فوتبال مسبوق به سابقه بوده و همیشه جنجال زیادی ساخته است.
در جام‌جهانی ۲۰۱۸ گرانیت ژاکا و ژردان شکیری ۲ ستاره مهاجر سوئیسی‌ها موفق شدند در دیدار مقابل صربستان ۲ گل به ثمر برسانند و زمینه ساز پیروزی تیمشان شوند. این ۲ ستاره مهاجر آلبانیایی تبار پیروزی خود را به مردم کوزوو تقدیم کردند که زمانی توسط صرب‌ها به خاک و خون کشیده شده بودند. آنها با خوشحالی پس از گل با دستان خود علامت عقاب آلبانی که نماد مقاومت آنها مقابل کشتار صرب‌ها بود را خطاب به رقیب نشان دادند. این اقدام بعد سیاسی گسترده‌ای داشت و سرو صدای زیادی به پا کرد.
وینفرید شفر از تعلیق فوتبال ایران و “دختر آبی” می‌گوید
وینفرد شفر سرمربی سابق استقلال در گفت‌وگویی تفصیلی با سایت آلمانی t-online درباره موضوعات زیادی درباره فوتبال ایران سخن گفته است.
این مصاحبه با یادآوری خودسوزی «دختر آبی» و تیتر«همه جا ترس حکمفرماست» در سایت «تی آنلاین» منتشر شد.
دویچه وله فارسی مینویسد: شفر با اشاره به خودسوزی سحر خدایاری که به نام “دختر آبی” در خاطر جمعی مردم ایران حک شده است، می‌گوید: «این دختر نه به دلیل اینکه به استادیوم راهش ندادند خودسوزی کرد، بلکه به این دلیل بود که او را به شش ماه زندان محکوم کرده بودند.»
پس از انتشار واکنشها به این خودسوزی، به گفته وی «حداقل یک ملی‌پوش برای ساعاتی بازداشت شد» و «من برای کمک به شنیده شدن و حفاظت از فوتبالیستهای ایرانی، در اینستاگرامم درباره دختر آبی نوشتم». شفر افزود: «در ایران همه به خوبی می‌دانند که در زندانها چه می‌گذرد. من نمی‌‌توانم تصور کنم که فیفا این مسئله را نمی‌داند، و بسیار متأسف شدم که باید در اینستاگرام غوغا می‌شد تا رسانه‌ها و سپس فیفا از خواب بیدار شوند.»
شفر در پاسخ به این پرسش که انتظار او از فیفا چه بوده است گفت: «یک اولتیماتوم جدی به ایران. مسابقات لیگ هنوز شروع نشده بود و فیفا باید اعلام می‌کرد که قانون حقوق برابر باید اجرا شود، در غیر این صورت باشگاه‌ها و تیم‌های ملی حق رقابت نخواهند داشت. بدون هیچ سازشی. اما اگر یک جنجال نژادپرستانه می‌بود، فکر کنیم مثلا انسانهایی از یک قوم معین نباید وارد استادیوم می‌شدند، آنگاه فیفا سریعا واکنش نشان می‌داد.» با اینحال شفر گفته چندان خوشبین نیست و «چیزی تغییر نمی‌کند». شفر در این مصاحبه از پیشینه باشگاه استقلال و بنیانگذاری آن توسط محمدرضا شاه سخن گفت و اینکه میلیونها نفر استقلال را دوست دارند “زیرا باشگاهی است که نماد یک ایران دیگر است”.
سرمربی پیشین استقلال گفت: «ابراز بیان تماشاگران در استادیوم درباره وزارت ورزش، یک اعتراض سیاسی است. وقتی به زنان اجازه ورود به استادیوم را نمی‌دهند، یعنی آنها را نه فقط از فوتبال بلکه از مشارکت سیاسی و اجتماعی محروم می‌کنند. اعتراض در شرایط عادی امکان‌پذیر نیست، اما در استادیوم امکان‌پذیر است. هر دو طرف، هواداران و حکومت، می‌دانند که مسئله واقعا بر سر چیست، اما رژیم از اعتراضات واقعی ترس دارد.»
شفر با تأکید بر اینکه فوتبال در ایران بسیار سیاسی است، برای مثال به تیم تراکتورسازی تبریز اشاره کرد که “نمادی است برای مردم تبریز که گرایش‌های جدایی‌طلبانه دارند”.
شفر در پاسخ به این پرسش تصریح کرد: «من هیچ‌کس را نمی‌شناسم که از این ممنوعیت حمایت کرده باشد؛ هیچ‌کس از حجاب اجباری حمایت نمی‌کند، هیچ‌کس از رژیم حمایت نمی‌کند. اما همه ترس دارند. شاید باید اشاره کنم که تا چه اندازه مردم رژیم را نفی می‌کنند. شما اگر در ایران زندگی نکرده باشید، دشوار بتوانید آن را تصور کنید. در طول دو سال حتا با یک نفر برخورد نکردم که نظری مثبت نسبت به حکومت داشته باشد؛ و من از انسانهایی با پیشینه‌های متفاوت حرف می‌زنم: صنعتگر، دانشگاهی، بازیکن فوتبال، راننده تاکسی و حتا وزیر.» او تأکید کرد، “افرادی که من با آنها آشنا شدم، به هیچ وجه در خط حکومت نبودند، چه پیر و چه جوان”.
وینفرید شفر گفت که پسرش پس از رویداد خودسوزی “دختر آبی” به سرعت در صفحه اینستاگرام شفر فعال شد و در این باره گزارش داد. او افزود، این درست همان خواستی بود که بچه‌های استقلال داشتند، زیرا در ایران ابراز بیان سیاسی وجود ندارد. او گفت به همین دلیل صفحه اینستاگرام او ۴۰۰هزار فالوئر دارد. شفر اظهار داشت که او و دیگر اعضای کادر فنی از باشگاه به دلیل اینکه شش ماه حقوق آنها را پرداخت نکرده است شکایت کرده‌اند، و افزود که این نحوه برخورد در کشورهای دیگر یک تخلف محسوب می‌شود: «متاسفانه مدیریت باشگاه با حکومت ارتباط نزدیکی دارد. اکنون اعتراضهای زیادی علیه مدیریت باشگاه صورت گرفته است. من هنوز با بازیکنان سابق و اعضای کادر ایرانی خودم در ارتباط هستم و آنها واقعا انسان‌های دوست‌داشتنی هستند.»
وینفرید شفر با انعقاد یک قرارداد دوساله از اکتبر ۲۰۱۷ تا آوریل ۲۰۱۹ سرمربی استقلال تهران بود.