نامه سرگشاده مایلی‌کهن به روحانی درباره گرانی بنزین
تسنیم نوشت: مشکلات اقتصادی و معیشتی این روزها پس از گرانی بنزین و اعتراضات نسبت به این تصمیم دولت مشکلات عدیده‌ای را برای مردم ایجاد کرده است که از همین رو محمد مایلی‌کهن، سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال و کاپیتان اسبق پرسپولیس در نامه‌ای سرگشاده خطاب به حسن روحانی، رئیس جمهور به بیان این مشکلات پرداخته است.
بخشهائی از این نامه که در رسانه ها منتشر شده به شرح زیر است:
“آقای رئیس جمهور در شبی که تصمیم گرفتید به یکباره قیمت بنزین را ۳۰۰ درصد افزایش دهید قطعاً مردم را محرم ندانستید که برخلاف تمام صحبت‌هایی که پیش از آن عنوان کرده بودید برنامه‌ای برای گران کردن بنزین وجود ندارد به یکباره مردمی که همواره محرم نظام شمرده می‌شدند، شوکه شوند. آیا تا به حال برای پیدا کردن یک دارو برای خود و خانواده‌تان آواره داروخانه‌ها شده‌اید؟ آیا تا به حال برای بستری کردن عزیزانتان در بیمارستانها به مشکل برخورده‌اید؟ آیا برای خرید مایحتاج زندگی به خرید رفته‌اید؟ آیا میادین خاروبار و میوه و تره‌بار را به چشم دیده‌اید؟ درک مشکل مردم یعنی مواجه شدن با واقعیت‌هایی که در زندگی مردم جاری است. بدیهی است برای جنابعالی و مسئولین پیدا کردن ارزاق عمومی، دارو و امثالهم معنایی ندارد، چرا که بدون مشکل در اختیارتان قرار می‌گیرد. عنوان فرمودید کسی حق گران کردن کالا و خدمات را ندارد، آیا فقط دولت مجاز به گرانفروشی است؟ آن هم فقط کالایی که در انحصار خودش است و آن هم به یکباره به میزان ۵۰ الی ۳۰۰ درصد؟ حتی اگر قیمت بنزین ۵۰۰ تومان افزایش پیدا می‌کرد چگونه انتظار دارید هموطن شریف من که تاکسی دارد و یا به هر نحوی مسافرکشی می‌کند، قیمت کرایه‌اش را افزایش ندهد؟ از طرفی طبیعی خواهد بود که در کنار افزایش قیمت بنزین نرخ سایر کالا‌ها و خدمات نیز افزایش یابد و دیگر با ناظر، بازرس و … نخواهید توانست حتی به صورت نمایشی قیمت‌ها را ثابت نگه دارید. هر چند اگر مدت کوتاهی هم این امر صورت پذیرد آیا ماحصل آن قراردادن مردم در مقابل یکدیگر نیست؟ هر چند علیرغم تمامی نظارت‌ها و بازرسی‌ها در طی این نزدیک به دو هفته اغلب کالا‌ها افزایش قیمت داشته است. با این همه نهاد‌های نظارتی و بازرسی که بعضاً به صورت موازی هم عمل می‌کنند، چرا بعد از گذشت ۴۰ سال در انجام بسیاری از کار‌ها عاجز مانده‌ایم؟ ما که توانایی انهدام موشک را در آسمان داریم آیا واقعاً با این همه سازمان‌های نظامی، امنیتی و نظارتی نمی‌توانیم مانع از قاچاق سوخت شویم؟ قاچاق سوخت که قاچاق مواد مخدر نیست تا بتوان آن را در کمترین و کوچک‌ترین مکان جاسازی کرد و از طرفی مدام ابراز می‌شود که یکی از اصلی‌ترین دلایل برای گران شدن حامل‌های انرژی قاچاق آن است و مقایسه کردن آن با قیمت برخی از کشورها، اما در نظر گرفته نمی‌شود که درآمد سرانه مردم آن کشورها چقدر است و مردم عزیز ما چه میزان؛ چنانچه قیمت بنزین در آن کشورها مثلاً معادل لیتری ۱۰ هزار تومان است، آیا حقوق دریافتی کارگران و کارمندان‌شان معادل حقوق دریافت هموطنان ماست؟ آیا با گذشت بیش از ۴۰ سال از انقلاب لیاقت هموطنان عزیز ما خانه‌هایی است که در سرپل‌ذهاب، ازگله، کرمانشاه و اخیراً آذربایجان شرقی با زلزله‌هایی همطراز با زلزله‌هایی که در برخی کشورها کمترین آسیب را برایشان به همراه دارد بر سر مردم عزیزمان آوار شود و بعد از گذشت مدت زمان طولانی علیرغم همه‌ی تلاش‌های مردم و دولت هنوز با مشکلات عدیده‌ای روبرو باشند. در این سالها به گونه‌ای عمل شده که صاحبان سرمایه و صنایع مختلف به دلایل گوناگون ترجیح داده خارج شوند و یا چنان در پیچ و خم‌های خود ساخته تصریح در امورشان ناگزیر به زد و بند با برخی از اشخاص و شرکتهای دولتی و بانکها شوند و سپس به خاطر همین زد و بند‌ها متهم و زندانی شوند. من نه سیاسی‌ام و نه من بعد در هیچ انتخاباتی اعلام موضع خواهم کرد، لذا حرف من سیاسی و یا با اغراض سیاسی نیست، اما آیا در سالهای پس از انقلاب هیچ تصمیم اشتباهی چه در بعد داخلی و چه در بعد خارجی گرفته نشده است که فقط عنوان شود که اشتباه بوده؟ فقط به مردم اعلام می‌شد که اشتباه کردیم، حتی نیاز به عذرخواهی هم نبود.
آقای رئیس جمهور! چرا یک روز می‌گوییم خس و خاشاک و یک روز می‌گوییم اغتشاش‌گران عددی نیستند؛ آیا این افراد هموطن ما نیستند؟ آیا اگر درست عمل می‌شد طی این سالها از خس و خاشاک و اغتشاش‌گران کم نمی‌شد؟ در ناآرامی‌های اخیر به هر طرف که آسیب وارد شد و یا خدای نا کرده جان هر کسی به مخاطره افتاد و یا از دست رفت، هموطن ماست.”
ازسوی دیگر، سازمان عفو بین‌الملل اعلام کرد که شمار کشته‌شدگان در اعتراضات اخیر ایران دستکم به ۱۴۳ نفر رسیده است. عفو بین الملل در نهایت تاکید داشته که شمار کشته‌شده‌ها باید بیش از این تعداد باشد و این نهاد همچنان به تحقیقات خود در این باره ادامه خواهد داد. همچنین دستکم ۴۸۰۰ نفر در ۱۸ استان ایران بازداشت شد‌ه‌اند.
بانوی بسکتبالیست پس از تمرین در آمریکا:
سرعت پیشرفت بانوان ایران کافی نیست
چندی است سارا اعتماد، بسکتبالیست ایران در آمریکا و همراه با تیمی دانشگاهی در حال تمرین است. او در مسابقات جنوب کالیفرنیا هم شرکت کرد تا با آمادگی بیشتری به ایران برگردد. این بازیکن که سابقه حضور در گروه بهمن و نایب قهرمانی در مسابقات باشگاه‌های غرب آسیا با این تیم را در کارنامه دارد، در حال حاضر با هیچ کدام از تیمهای لیگ برتر قرارداد ندارد اما امیدوار است که با توجه به تمریناتی که داشته بتواند در لیگ هم بازی کند.
اعتماد در گفت‌وگو با ایسنا به تمرینات خود در آمریکا اشاره و بیان کرد: به خاطر مسائل خانوادگی و شخصی به آمریکا آمدم و تصمیم گرفتم که همین جا تمریناتم را ادامه بدهم. علاوه بر این از نظر بدنی و روانی هم نیاز به چالش جدیدی داشتم و آسیب دیدگی دستم هم برطرف شده است.
بازیکن سابق گروه بهمن در این مورد افزود: اینجا با چند مربی تمرین کردم که یکی از آنها در دانشگاه و دیگری از مربیان WNBA است. در آمریکا لیگهای آزادی برگزار می‌شود که در دو مرحله از این لیگها بازی کردم. اعتماد در مورد پیشنهاد بازی از طرف تیمهای کالیفرنیا بیان کرد: در این مدت پیشنهادهایی داشتم و اگر مدت بیشتری بمانم شرایط بهتری را برای خودم به وجود می‌آورم اما در حال حاضر تصمیمی برای لژیونر شدن نگرفته‌ام. علاوه بر این به تازگی ازدواج کرده‌ام و قصد دارم به ایران برگردم و کنار همسرم باشم. البته فعلا در ایران تیم ندارم و امیدوارم که با یک تیم خوب قرارداد ببندم.
این بازیکن در مورد وضعیت بسکتبال بانوان ایران بیان کرد: بسکتبال ما سالها امکان حضور در مسابقات برون مرزی را نداشت اما اکنون در مسابقات مختلفی شرکت کرده‌ایم و حتی شانس رفتن به المپیک را هم داریم. هر چند این پیشرفت خوبی محسوب می‌شود اما سرعت آن کافی نیست. از طرف دیگر در بحث اسپانسر مشکل داریم، با اینکه وضعیت بسکتبال نسبت به سایر رشته‌ها بهتر است اما می‌توانستیم چند تیم دیگر در لیگ برتر داشته باشیم چون برخی از بازیکنانمان تیم ندارند و برخی از مربیان هم به دلیل مشکلات مالی در لیگ شرکت نمی‌کنند که این بی انصافی است. علاوه بر این تجربه بین المللی کمی داریم. ما سالها با هم بازی کردیم در حالی که تیم‌هایمان باید با تیمهای خارجی بازی کنند و مسابقه بدهند تا روند پیشرفتمان سریعتر باشد.
دلیل ناکامی فوتبال ایران در مراسم بهترین‌ها چیست؟
به گزارش خبرآنلاین؛ جایزه بهترین بازیکن آسیا در سال 2019 به اکرم عفیف رسید تا فوتبال ایران یک بار دیگر در کسب این عنوان ناکام بماند؛ ایران از سال 2004 که علی کریمی برنده جایزه مرد سال شد هرگز نتوانسته به این عنوان برسد و حالا با ناکامی بیرانواند 15 سال است که در کسب عنوان بهترین بازیکن آسیا ناکام مانده که این طولانی ترین ناکامی فوتبال کشور در کسب این جایزه است.
دلیل اصلی این موضوع را باید در ناکامی تیمهای ملی و باشگاهی کشور در رقابتهای مختلف جستجو کنیم؛ تیم ملی ایران سالهاست قهرمان آسیا نشده و تیمهای باشگاهی هم در لیگ قهرمانان آسیا اغلب ناکام بوده و در بهترین حال دوم شده اند. در چنین شرایطی و با توجه به این که afc این جایزه را فقط به بازیکنان شاغل در آسیا می دهد و لژیونرهای حاضر در فوتبال اروپا جایزه جداگانه ای دارند و معیار امتیازدهی هم براساس بازیهای ملی و باشگاهی بین المللی است، بازیکنان کار سختی در رقابت با نفرات دیگر کشورها دارند و فوتبال ایران که مانند گذشته ستاره ساز نیست و در سطح تیمی هم موفقیتی نداشته، در این سالها یک ناکام مطلق در کسب عنوان بهترین بازیکن سال آسیا بوده است.
ایران در سالهای اخیر چند باری تا مرز کسب این عنوان رفته ولی همواره قافیه را به دیگر کشورها باخته و امسال هم اکرم عفیف که با قطر به مقام قهرمانی جام ملت ها رسید، جایزه را به خانه برد. در سالهای گذشته هم نفراتی چون هادی عقیلی، فرشید طالبی، فرهاد مجیدی، علی کریمی و جواد نکونام که با تیمهای ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا عملکرد خوبی داشته اند کاندید شده اند و چه بسا اگر یک تیم باشگاهی ما در این سالها در آسیا قهرمان می شد، ایران هم برنده این جایزه بود و 15 سال در حسرت آن نمی ماند.
علاوه بر ناکامی کشور در سالهای اخیر که شانسش را کاهش داده، کنفدراسیون فوتبال آسیا هم در سال های اخیر انتخاب های عجیب و غریب زیادی داشته که بسیاری از آنها فوتبالی به نظر نمی رسد و خبر از لابی های پشت پرده می دهد؛ موضوعی که فوتبال ما همواره در آن ضعیف عمل کرده و قافیه را به رقبا باخته است. یکی از این انتخاب های عجیب، انتخاب عبدالکریم حسن در سال 2018 بود؛ مدافع چپ تیم ملی قطر و تیم السد در حالی جلوتر از نفراتی چون سوزوکی و بیرانوند مرد سال فوتبال آسیا شد که حتی در کشور خود هم زیر سایه اکرم عفیف و موئز علی قرار داشت و سوزوکی با کاشیما قهزمان آسیا شد و بیرانوند هم در جام جهانی درخشید و با پرسپولیس تا فینال لیگ قهرمانان بالا رفت. در چنین شرایطی و با توجه به اینکه تیم ملی تورنمنت مهمی در پیش ندارد، باید منتظر باشیم و ببینیم تیم های باشگاهی و بازیکنان ما در این فصل از لیگ قهرمانان چه عملکردی خواهند داشت و آیا در سال 2020 ناکامی ایران در کسب عنوان مرد سال آسیا پایان می یابد یا همچنان ادامه پیدا خواهد کرد.
کشتی‌گیران آمریکایی به ایران نمی‌آیند
علیرغم دعوت رسمی ایران از آمریکا برای حضور در رقابتهای کشتی آزاد و فرنگی جام باشگاه های جهان، این کشور قصدی برای حضور در این رقابتها ندارد.
هومن توکلیان در گفتگو با ایسنا، درباره اینکه آیا آمریکا دعوت ایران برای حضور در رقابتهای کشتی آزاد و فرنگی جام باشگاه‌های جهان ۲۰۱۹ را قبول کرده یا خیر، اظهار کرد: آمریکا قصدی برای اعزام تیم به این رقابت ها ندارد و قطعا تیمی از این کشور راهی ایران نخواهد شد.
سرپرست ایرانی تیم ملی کشتی آمریکا، درباره دلایل این تصمیم گفت: امسال سال المپیک است و تمرکز آمریکا بطور کامل بر روی موفقیت کشتی‌گیران این کشور در رقابتهای المپیک توکیو است، بنابراین از ابتدای سال ۲۰۱۹ و در زمان بستن تقویم نیز تصمیم بر این شد که در رقابتهای جام باشگاه‌های جهان شرکت نکنیم. وی در پاسخ به این سوال که با توجه به اهمیت حضور آمریکا در این رقابتها و اعلام فدراسیون کشتی مبنی بر آمادگی برای پرداخت تمامی هزینه‌های سفر به ایران، آیا امکان تجدید نظر در این باره وجود دارد یا خیر، خاطرنشان کرد: زمان کمی تا پایان سال میلادی باقی مانده و معمولا مسابقات در سراسر جهان بگونه‌ای برنامه‌ریزی شده که با این ایام تداخل نداشته باشد. ضمن اینکه تنها دو هفته تا آغاز این رقابتها زمان باقی مانده و عملا فرصت کافی برای این کار وجود ندارد. توکلیان تصریح کرد: برای انجام هماهنگی باید حداقل ۳ ماه قبل اقدامی صورت می‌گرفت تا در صورت توافق امکان سفر آمریکا به ایران مهیا باشد.
رقابتهای کشتی آزاد و فرنگی جام باشگاه های جهان هفته پایانی ماه جاری در بجنورد برگزار می‌شود.