پرچم دادن دست دخترها
معنی‌اش حمایت از ورزش زنان نیست
حمایت از زنان، یعنی سهمیه کوراش
و پاراگلایدر آنها را به آقایان ندهید!
تنها با انتخاب یک ورزشکار زن به عنوان پرچمدار نمی‌توان به ورزش بانوان بها داد.حمایت وقتی معنا پیدا می‌کند که یک نفر پیگیر مسئله عدم ورود لیلا رجبی به مجموعه آفتاب شود،یا مسئله عدم دعوت از فرشته کریمی به مراسم بهترین‌های لیگ را دنبال کند.
فاطمه پاقلعه‌نژاد: حال و روز این روزهای ورزش زنان ایران خوش نیست. این را تنها با نگاهی به تیتر خبرهای این روزها می توان دریافت. نیازی نیست حتما پیگیر ورزش زنان باشی، این روزها خبرهای این حوزه آنقدر باورنکردنی هستند که خیلی زود به پربازدیدهای شبکه های مجازی تبدیل می شوند. از راه ندادن قهرمانان ملی به بهانه ایراد در پوشش‌شان به استودیوی رادیویی تا کم شدن سهمیه زنان جودوکار برای اضافه شدن به سهمیه مردان؛ از راه ندادن لیلا رجبی به مجموعه ورزشی آفتاب انقلاب تا حذف سریعترین دختر ایران از لیست اعزام به بازی های آسیایی.
اینها بخشی از خبرهایی است که این روزها درباره زنان می شنویم. زنانی که نه امکاناتی مشابه مردان دارند، نه به اندازه مردان به آنها بها داده می شود. وقتی پای عمل به میان می آید زنان قایقران باید ساعت های کمتری تمرین کنند چون اجازه ندارند در زمان تمرین مردان وارد دریاچه محل تمرین شوند و البته که تمرین مردان حتما مهمتر است که این اتفاق رخ می دهد اما وای از وقتی که پای شعار به میان می آید. پرچمدار کاروان های ورزشی کشور حتما باید یک زن باشد تا آقایان ژست حمایت از ورزش زنان بگیرند!
پایش که بیفتد برایمان مهم نیست که لیلا رجبی اولین مدال آور آسیایی زنان در دوومیدانی است، یا شهربانو منصوریان پرافتخارترین زن ورزشکار در عرصه های جهانی است؛ ما حتی به راحتی می توانیم چشم‌مان را روی سال ها تلاش فرزانه فصیحی یا زهرا موسوی ببندیم. نه رکوردشکنی های پیاپی فصیحی را ببینیم و نه دور شدن یک مادر از فرزند شیرخواره اش برای حضور در اردوها؛ دختران شمشیربازی هم که هیچگاه جایی در تصمیم گیری‌هایمان نداشتند و سهمیه ای نداشتند که بخواهیم ازشان بگیریم. همه اینها به راحتی حذف می شوند تا به سهمیه آقایان اضافه شود.
برای اینکه شهر شلوغ نشود و همان چند نفر فعالی که در حوزه ورزش زنان می نویسند هم اعتراضی نکنند، یکی از آن زنانی که حذف نشدند و در کاروان ورزشی ایران حضور دارند را به عنوان پرچمدار کاروان انتخاب می کنیم تا بگوییم ما به ورزش زنان بها می دهیم. این ژست قشنگ و کاربردی است و بعدها می شود به عنوان سند یک افتخار بین المللی در کارنامه‌مان قرار دهیم و پزش را بدهیم! لابد هیچ کس هم نیست که بگوید آقایان! زمان شعار دادن گذشته است! این مردم خیلی وقت است که از شعار دل‌زده شده اند. خیلی وقت است ژست را از واقعیت تشخیص می دهند و اگر سکوت می کنند شاید برای این است که این روزها دغدغه های بسیاری دارند وگرنه آینده حتما کسانی خواهند آمد که با فراغ بال بیشتری درباره کارنامه مدیریتی مدیران ورزش ایران کنکاش می کنند و سره را از ناسره، عمل را از شعار تفکیک می کنند. آن وقت دیگر زمانی برای جبران وجود ندارد؛ کاش از همین روزها به فکر باشیم. همین روزهایی که زنان قهرمان ایران با ناعادلانه ترین امکانات جای خودشان را در ورزش های قهرمانی باز کرده اند و با پوششی که در تصور حریفانشان هم نمی گنجد که با آن در میدان مسابقه حاضر شوند، رکوردشکنی می کنند و مدال می آورند. کی وقت کنار گذاشتن شعار و عمل گرایی سر میرسد؟
مدافع ایرانی رسما به منچسترسیتی پیوست
دنیل ارزانی، ستاره ایرانی تبار فوتبال استرالیا، به باشگاه منچسترسیتی پیوست.
به گزارش تابناک، این ستاره 19 ساله دوشنبه گذشته به انگلیس رفت و آخرین مراحل انتقالش را به سرانجام رساند. باشگاه منچسترسیتی در خبری که از نهایی شدن انتقال ارزانی منتشر کرد، نوشت:” او یکی از درخشان ترین استعدادهای جوانی است که در سال های اخیر در فوتبال استرالیا ظهور کرده و در فهرست تیم ملی استرالیا در جام جهانی هم حضور داشته است. او همچنین جوان ترین بازیکن این رقابت ها که در دیدار مقابل فرانسه به میدان رفت.”
ارزانی در سال 2016 به ملبورن سیتی پیوست و فصل گذشته نمایش های درخشانی در لیگ استرالیا به نمایش گذاشت. همین عملکرد خوب بود که باعث شد جایزه بازیکن جوان فصل A-leagueرا از آن خود کند و به تیم ملی زیر 23 ساله های استرالیا که هدایت آن را هری کیول برعهده دارد نیز دعوت شود. برایان ماروود، مدیر بخش فوتبال گروه ورزشی سیتی، در مورد انتقال ارزانی گفت:” در مدتی کوتاه، دنیل به یکی از آینده دارترین بازیکنان فوتبال استرالیا تبدیل شد و استعداد فوق العاده اش برای رسیدن به موفقیت در بالاترین سطح را نشان داد.این مسیر دو سال قبل توسط آرون موی طی شد و ما خوشحال هستیم که یک ستاره دیگر از فوتبال استرالیا موفق به طی کردن آن می شود.”
احتمالا منچسترسیتی ارزانی را در این فصل به باشگاه دیگری قرض خواهد داد تا با کسب تجربه، بتواند در فصول آینده، در تیم اول این باشگاه بازی کند.
بانوان بسکتبال سه نفره ایران قهرمان غرب آسیا شدند
به گزارش ایسنا، رقابت های بسکتبال سه نفره غرب بانوان آسیا که در بیروت پایتخت لبنان آغاز شده بود با قهرمانی تیم ملی ایران به پایان رسید.
تیم ملی بانوان ایران در فینال این رقابت‌ها مقابل سوریه به میدان رفت و در حالی که روز قبل از همین تیم شکست خورده بود این بار با نتیجه ۱۸ بر ۱۵ حریف را شکست داد و به مقام قهرمانی رقابت های بسکتبال ۳ نفره بانوان غرب آسیا رسید.
تیم ایران در این رقابت‌ها ابتدا لبنان را شکست داد و در دومین مسابقه به مصاف سوریه رفت و مغلوب شد. در سومین مسابقه نیز مقابل عراق به پیروزی دست یافت تا به نیمه نهایی صعود کند، در مرحله نیمه نهایی نیز لبنان را از پیش رو برداشت تا ضمن صعود به فینال سهمیه رقابت‌های قهرمانی آسیا را به دست بیاورد.
تیم ایران در فینال رقابت های بسکتبال ۳ نفره بانوان غرب آسیا نیز ۱۸ بر ۱۵ سوریه را شکست داد و به مقام قهرمانی رسید.
تیم ایران با ترکیب تینا عیسائیان، سعیده علی، مژگان خدادادی و معصومه اسماعیل زاده و با هدایت نیکا بیک لیک لی در رقابت های بسکتبال بانوان سه نفره غرب آسیا شرکت کرده بود.
تظاهرات در استادیومها:
شعار «مرگ بر دیکتاتور» در استادیوم آزادی
اینهمه سنگ چطور و ازکجا وارد ورزشگاهها شد؟
دو بازی حساس تیم های پرسپولیس و استقلال در این هفته، با جنجال های بسیاری همراه بود و «سنگ پرانی» نقش ویژه ای در این تنش ها داشت.
در ویدئوهای منتشر شده در شبکه های اجتماعی ‘شعار مرگ بر دیکتاتور’ هم شنیده می‌شود. هنگامی که اتوبوس تیم پرسپولیس به ورزشگاه غدیر اهواز وارد شد، هواداران استقلال خوزستان با پرتاب سنگ به سمت اتوبوس این تیم باعث شدند تا پرسپولیسی‌ها از ورزشگاه غدیر خارج شوند و برای امنیت بیشتر از یکی دیگر از در‌های ورزشگاه وارد شوند.
برانکو ایوانکوویچ گفت: نه فقط سنگ بلکه صخره پرتاب می‌شد و بازی بارها متوقف شد. در نهایت هم داور بعد از این همه توقف فقط چهار دقیقه وقت اضافه گرفت.
داریوش یزدی سرمربی استقلال خوزستان دیدگاه دیگری داشت و گفت: «خسته نباشید می‌گویم به هواداران که امروز سنگ تمام گذاشتند.»
به گزارش تابناک، در ورزشگاه آزادی تماشاگران از پایه های بتنی سکوها که دارای خوردگی است استفاده می کنند یا این که از کنار صندلی ها که محل نصب‌شان است، سنگ مورد نیاز را به وجود می‌آورند! اما تصاویر از دیگر ورزشگاه ها نشان می‌دهد بخش عمده ای از سنگ ها، مربوط به سازه ورزشگاه نیست و از محلی دیگر به ورزشگاه می‌آید.
دقت در عکس های ورزشگاه غدیر اهواز این موضوع را به روشنی نشان می‌دهد و مشخص نیست هواداران چطور می‌توانند این میزان سنگ را به داخل ورزشگاه ببرند! در ورزشگاهی مثل تبریز هم، همچون استادیوم آزادی، می‌شود سنگ را از خود ورزشگاه تامین کرد اما با این حال راه های مختلف دیگری هم هست که می‌شود از آن طریق سنگ به داخل ورزشگاه برد. برخی از طرفداران تیم ها که برای کارهای این چنینی به ورزشگاه می‌روند، ابتدا خودشان از گیت رد می‌شوند و سپس از محلی مخفی از دوستان‌شان که بیرون مانده اند، سنگ ها را تحویل می‌گیرند!
ورزش سه، در گزارشی درباره ناآرامی‌ها در ورزشگاه آزادی هنگام مسابقه استقلال و تراکتورسازی تبریز نوشت: “در وضعیتی که جو سکوها بسیار ملتهب و صدای شیپورها و شعارها بسیار بلند هستند، بینندگان تلویزیونی در شرایط بیصدا بازی را دنبال می‌کنند و به نوعی نمی‌توانند به طور دقیق از جو ورزشگاه اطلاع داشته باشند. این اتفاق از زمانی رخ داد که شعارها از هر دو سو تندتر شد و دیگر قابل پخش نبود.”
ایسنا نوشت: «هواداران اشیای مختلفی را به سمت یکدیگر پرتاب می‌کردند. مأموران برای آرام کردن هواداران به آنها حمله‌ور شدند و تعدادی را نیز مورد ضرب و شتم قرار دادند. درگیری‌ها در نیمه نخست با فحاشی هواداران دو تیم علیه یکدیگر ادامه یافت.»
مهدی امیرپور، روزنامه نگار ایران در توییتر نوشت: “لیگ برتر در فضای کاملا امنیتی، پس از درگیری خونین تماشاگران در بازی شب گذشته پرسپولیس در اهواز، حالا در استادیوم آزادی هم درگیری شدیدی بین هواداران استقلال و تراکتور آغاز شده. ماشین ضد شورش روی پیست تارتان استادیوم، اتفاقی که پیش از این ندیده بودیم!”
بیژن ذوالفقارنسب کارشناس فوتبال ایران گفت: آرام کردن تماشاگران با باتوم منسوخ شده است و باید به شکل دیگری فرهنگ‌سازی کرد.وی افزود : اعتقاد دارم ورود بانوان به ورزشگاه۵۰ درصد این مشکل را حل خواهد کرد. فرهنگ مردان ما طوری است که اگر بانوان را نزدیک خود ببینند سعی می‌کنند مسائل اخلاقی را رعایت کنند.
بازی پرسپولیس و استقلال خوزستان با تساوی بدون گل و بازی تراکتورسازی و استقلال با نتیجه سه بر صفر به نفع استقلال به پایان رسید.