چرا کمیته المپیک دختران موج‌سوار را برای
بازیهای آسیایی ساحلی ثبت نام نکرده است؟
به گزارش ایسنا، فدراسیون انجمنهای ورزشی مدعی است که برای حضور دو ورزشکار در رشته موج سواری بانوان برای بازیهای آسیایی ساحلی تمام اقدامات را به موقع انجام داده است اما گویا نام دختران موج سوار در لیست ورزشکاران اعزامی ثبت نام نشده است.
به گفته نایب رییس بانوان فدراسیون انجمنهای ورزشی هنوز کمیته ملی المپیک حتی پاسخ درستی در خصوص این اقدام نداده است. لیلا محمدیان نایب رییس بانوان فدراسیون انجمنهای ورزشی می‌گوید که باید کمیته ملی المپیک پاسخی برای این اقدام ارائه دهد تا بتوان ورزشکاران و رسانه‌ها را قانع کرد.
محمدیان در این باره به ایسنا گفت: تقریبا یک ماه قبل رییس انجمن به من این موضوع را اطلاع داد. من از روابط بین‌الملل فدراسیون سوال کردم، تمامی نامه‌نگاری‌ها و اقدامات لازم از سوی فدراسیون درست و به موقع بوده است و مشکلی وجود نداشته است اما متاسفانه کمیته ملی المپیک جواب درستی به ما نمی‌دهد. وی در ادامه گفت: من حتی رییس و نایب رییس انجمن را نزد طاهریان نایب رییس بانوان کمیته ملی المپیک فرستادم. او هم نامه ها را بررسی کرد و دید که مشکلی نیست. اما هنوز من به عنوان نایب رییس فدراسیون جوابی نگرفته‌ام که ببینم چه مشکلی وجود دارد. اگر دیر اقدام کردند یا نمی‌خواهند بفرستند علتش را بگویند. من هنوز جوابی نگرفته‌ام.
نایب رییس بانوان فدراسیون انجمنهای ورزشی گفت: رییس انجمن موج سواری را به کمیته ملی المپیک فرستادم تا جواب بگیرد. باید ما جواب ورزشکار را بدهیم، ورزشکار در حال تمرین است، مدال قهرمانی آسیا دارد. باید بداند چرا به مسابقه اعزام نمی‌شود. باید یک جواب قانع کننده بدهند. وی در پاسخ به این سوال که چند ورزشکار ثبت نام شده بودند گفت: برای بازیهای آسیایی ساحلی دو خانم قرار بود اعزام شوند. در تعداد مشکلی نیست مشکل اینجاست که چرا کمیته ملی المپیک ثبت نام نمی‌کند. یک جواب قانع کننده باید بدهند تا من قانع شوم و بتوانم به ورزشکار و رسانه بگویم. متاسفانه هنوز جوابی نگرفته‌ام.
وی در پاسخ به این سوال که به مسائل مالی مربوط است؟ گفت: نه. چیزی نمی‌توانم بگویم. فدراسیون و انجمن‌ها مسائل مالی را خودشان حل می‌کنند. حمایت کننده‌ای هم ندارند. مهم این است که این ورزشکاران ثبت نام شوند. آنها امتیاز دارند مدال آوردند و باید از مدال خود دفاع کنند.
سانسور صدای مزدک در تلویزیون!
شبکه سه سیما در اقدامی عجیب صدای مزدک میرزایی را سانسور کرد
به گزارش خبرآنلاین، وقتی که تیمهای پرسپولیس و الدحیل به مصاف هم رفتند، شبکه سه پیش از این دیدار چند آیتم مرتبط به این مسابقه پخش کرد که در یکی از این آیتم‌ها اتفاق عجیبی رخ داد.
در آیتم مربوط به آنالیز تیم الدحیل قطر، گل گادوین منشا به این تیم در سال 2017 که منجر به صعود پرسپولیس شد را پخش کرد که نکته عجیب حذف صدای گزارش مزدک میرزایی روی این گل خاطره‌انگیز منشا به الدحیل و قرار دادن صدای یک گزارشگر دیگر بود. به نظر می‌رسد صدای مزدک میرزایی پس از مهاجرت از ایران ممنوع شده و به همین دلیل دیدارهایی که او گزارش کرده با صدای دیگری پخش می‌شوند. مشابه این اتفاق در شبکه سه پیش از این در مورد عادل فردوسی‌پور هم رخ داده بود.
تیم ملی فوتبال چگونه از کی‌روش به ویلموتس رسید؟
در فوتبال حرفه‌ای، فاصله اوج پیروزی و افتخار تا حضیض شکست و سرافکندگی، می‌تواند تنها و تنها یک تصمیم باشد. در فوتبال رویاها می‌تواند با یک انتخاب غلط رنگ ببازد و پس از هشت سال سیر کردن در عرش هم می‌شود در چشم برهم‌زدنی به فرش رسید.
در بخشهای از گزارش پژمان حسین‌زاده میخوانیم: این سقوط آزاد از اوج قله غرور و افتخار در کوتاه‌ترین زمان ممکن رخ داده است تا مشخص شود، بین موفقیت و شکست در فوتبال، تنها یک تصمیم درست یا غلط فاصله است. حدود دو سال پس از جدایی کارلوس کی‌روش از فوتبال ایران و تماشای روز‌های تیم ملی با مارک ویلموتس بلژیکی، تفاوت کیفیت‌ها و اهمیت به روشنی مشخص است.
فاصله نمایش غرورآمیز ایران در برابر قدرتهایی چون پرتغال و اسپانیا تا باخت به بحرین و عراق، چنان کم است که باورکردنی نیست؛ چطور تیمی که یک سال قبل از باخت به تیمهایی نظیر بحرین و عراق توانست نامش را در جام جهانی بر سر زبانها بیندازد، این چنین سیر نزولی را پرشتاب طی کند؟! دوران ویلموتس در تیم ملی چنان کوتاه و تلخ بود که شاید کسی پیدا نشود تا علاقه‌ای به یادآوری آن روز‌ها داشته باشد؛ اما از آن طرف درباره دوران کی‌روش و آنچه او از خود به جای گذاشت، می‌توان مدتها نوشت. برای یادآوری آنچه کی‌روش در فوتبال ملی ایران از خود به جای گذاشت، در زیر نگاهی به اقدامات سرمربی پرتغالی خواهیم انداخت.
تیم ملی فوتبال ایران برای نخستین بار دو بار پیاپی به جام جهانی صعود کرد. حاصل مالی به دست آمده از حضور تیم ملی در جام‌های جهانی ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ بیش از ۲۰ میلیون دلار بود و این رقم چندین میلیون دلاری، به غیر از دلار‌هایی است که به باشگاه‌های ایرانی، بابت حضور بازیکنان ملی‌پوش در برزیل و روسیه ارز چند صد هزار دلاری رسانده است. این مبلغ را به پاداش یک میلیون دلاری بابت حضور در جام ملت‌های آسیا و حضور در نیمه نهایی اضافه کنید تا بهتر متوجه درآمدزایی فوتبال ایران از تیم ملی در هشت سال حضور سرمربی پرتغالی در تیم ملی شوید.
جدا از درآمد دلاری به دلیل دو صعود به جام جهانی، فدراسیون فوتبال به لطف نتایج تیم ملی توانست قرارداد‌های کلان چندین میلیاردی با اسپانسر‌ها ببندد و این میلیارد‌ها تومان پول همچون روغنی چرخ‌دنده‌های فوتبال ایران را با سرعت زیادی به حرکت درآورد. بی پولی فعلی فدراسیون فوتبال از نتایج روز‌های سیاه تیم ملی با ویلموتس است و صدای گوش‌خراش چرخ دنده‌های خشک فوتبال ایران، این روز‌ها روی اعصاب همه اهالی فوتبال است. شاید دستاوردی که بیش از همه برای کی‌روش اهمیت داشت، راه‌اندازی مجموعه ورزشی «پک» بود که با وجود همه سنگ اندازی‌ها تقریبا یک سال مانده به جام جهانی افتتاح شد و فوتبال ایران با برنامه فشرده ریکاوری کی‌روش برای بازیکنان داخلی، بیشترین بهره‌برداری را از این مجموعه و امکانات که با نظر مستقیم سرمربی تیم ملی و همکاری فدراسیون فراهم شد، برد.
کی‌روش به لطف سالها حضور در سطح اول فوتبال دنیا چهره شناخته شده‌ای در فوتبال به حساب می‌آمد و همین موضوع باعث نفوذ او در میان بازیکنان ایرانی حاضر در کشور‌های دیگر شد. او توانست بازیکنانی چون اشکان دژاگه، رضا قوچان نژاد و سامان قدوس را به تیم ملی بیاورد و سالهای سال، این بازیکنان نقش کلیدی در فوتبال ایران بازی کردند و پیش بینی می‌شود، قدوس بتواند در سالهای آتی نقش مهمی در تیم ملی بازی کند.
نکته مهم در حضور این بازیکنان در تیم ملی این است که تا پیش از کی‌روش، تنها یک بازیکن حاضر در لیگ‌های مهم اروپایی حاضر شده بود، پیراهن تیم ملی را بر تن کند و دیگر مربیان تیم ملی همچون امیر قلعه‌نویی نتوانسته بودند چنین بازیکنانی را برای بازی در تیم ملی مجاب کنند.
شاید از مهمترین میراث‌های کی‌روش برای فوتبال ایران، تغییر نگرش بازیکنان باشد. تا قبل از سرمربی پرتغالی قهر و آشتی و ناز کردن برای تیم ملی و کادر فنی و رفتار‌هایی خارج از عرف حرفه‌ای فوتبال موضوعی معمولی به حساب می‌آمد و تیم ملی مقهور بازیکنان پرآوازه، اما بعضا غیرحرفه‌ایش بود، اما کی‌روش از همان ابتدا نگرش خودش را به فوتبال ملی تحمیل کرد و در این راه ابایی از کنار گذاشتن بازیکنان بزرگی چون مهدی رحمتی، علی کریمی، فرهاد مجیدی، محسن مسلمان و … نداشت.
ابتدا این رفتار‌های کی‌روش با عصبانیت بخشی از هواداران و رسانه‌ها همراه شد، اما موفقیت تیم ملی با بازیکنان جانشین و ایجاد نظمی ماندگار در تیم ملی، همه را به این نتیجه رساند که فرمول معجزه‌آسای کی‌روش می‌تواند فوتبال ایران را حتی بدون بازیکنان بزرگ به نتیجه برساند. این رویه تازه وقتی به یک قانون قابل احترام تبدیل شد که همه دیدند تیم ملی بدون مهدی رحمتی که در آن روز‌ها از بهترین‌های آسیا بود، چگونه با رحمان احمدی از جهنم سئول سربلند بیرون آمد و راهی جام جهانی شد. این تغییر نگرش حداقل تا پایان نسل فعلی در تیم ملی به یادگار خواهد ماند و باید امیدوار بود که سرمربیان بعدی تیم ملی هم بتوانند راه کی‌روش را ادامه دهند.
شاید به دلیل صدرنشینی هشت ساله فوتبال ایران در آسیا، این موضوع به یک «عادت» و موضوع معمولی برای فوتبال ایران تبدیل شده بود؛ اما حالا که از آن روز‌ها فاصله گرفته‌ایم و جای خود را به رقبا داده‌ایم، بهتر بتوان آن صدرنشینی را تحلیل کرد.
چشم‌هایتان را ببندید و به جام جهانی برزیل و روسیه سفر کنید. مطمئنا به غیر از شادی و حس غرور موضوع دیگری به ذهن‌تان نمی رسد؛ نمایشی که تیم ملی در جام‌های جهانی ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ از خود نشان داد، چنان آبرومند بود که رسانه‌ها و کارشناسان بزرگ دنیای فوتبال پس از پایان هر دو جام از عملکرد تیم ملی برابر بهترین تیمهای جهان همچون آرژانتین، اسپانیا، پرتغال و مراکش دفاع کردند و از شجاعت تیم ملی در رویارویی با این تیم‌ها نوشتند. البته که مثل همیشه همچنان افرادی بودند که در داخل به عملکرد تیم ملی انتقاد می‌کردند و با دفاع از نمایش تیم ملی، بازیکنان ایران را به انجام بازی «تدافعی» محکوم می‌کردند.
میراث دیگر کی‌روش که با وجود نبودش همانند درختی در حال ثمر است و هر ساله عایدی میلیون دلاری برای فوتبال ایران دارد، حضور پر رنگ بازیکنان ایران در لیگ‌های اروپا و آسیاست که با صعود دو دوره پیاپی به جام جهانی و شکوفایی و معرفی بازیکنان ایرانی در فوتبال بین المللی ممکن شده است.
علیرضا جهانبخش، سردار آزمون، علی قلی زاده، مهدی طارمی، مرتضی پورعلی گنجی، کاوه رضایی، میلاد محمدی، رامین رضائیان، کریم انصاریفرد، احسان حاج صفی، امید ابراهیمی، سعید عزت الهی، مجید حسینی، امیر عابدزاده و وحید امیری بازیکنانی هستند که در این دوران گل کردند و توانستند برای ادامه فوتبال به خارج از کشور بروند.