گلاره و قدم زدن روی ابرها:
گلاره ناظمی داور فینال جام جهانی فوتسال شد
گلاره ناظمی داور بین المللی فوتسال کشور پس از قضاوت‌های کم نقص در مرحله گروهی و حذفی سرانجام در فینال این مسابقات در کوبل داوری قرار گرفت و به عنوان داور وقت نگهدار به قضاوت پرداخت.
وی اولین بانوی محجبه است که به عنوان یکی از داوران فینال جام جهانی انتخاب شد و همچنین اولین داور فوتسال کشور است که در فینال مسابقات جام جهانی حضور داشت.
فینال این مسابقات بین تیمهای ملی آرژنتین و پرتغال برگزار شد.
گلاره با انتخابش برای قضاوت در فینال جام جهانی ، در صفحه شخصی اینستاگرامش از حس و حالش نوشته است . او اولین داور زنی ایرانی است که بعداز قضاوت در دور مقدماتی و حذفی ، فینال جام جهانی فوتسال را هم سوت زد.او نوشته :ا امروز وقتی کولینا، ابلاغ بازی فینال را اعلام کرد، وقتی اسمم را شنیدم، نفهمیدم روی زمینم یا توی ابرها. آرزوم بود. خیلی برایش تلاش کردم، خیلی خوشحالم حتما براتون اتفاق افتاده که از شدت خوشحالی صدای قلبتونو بشنوین، احساس کردم همه صدای قلبمو میشنون . خیلی خودم بودم ، به خدا سخت بود، خیلی اذیت شدم، خیلی ها نخواستن که باعث شدن قوی تر بشم و پدر و برادرم و دعای خیر مادرم و تعداد کمی دوست خوب و دیگرهیچ …
دوست داشتم امروز و این حال و با شما دوستای خوبم قسمت کنم.
حالا دوستای خوب بیشتری دارم.
اگر فقط خدا رو داشته باشی، خدا زمان و مکانی دستت را می گیرد که تو به محال بودنش فکر می کردی …ب
خبرآنلاین در مرحله یک چهارم نهایی رقابتها گفت و گوی کوتاهی با خانم ناظمی داشت:
حضور در جام جهانی فوتسال آقایان. برایمان از این افتخار بگوئید؟
من تجربه قضاوت در المپیک و جام باشگاههای جهان را داشتم ولی حضور در جام جهانی فوتسال واقعا حال و هوای دیگری دارد. واقعا تجربه متفاوتی است. اینکه توانستم بین 38 داور جام جهانی قرار بگیرم، افتخار بزرگی برایم بود. این تجربه اولین بار برای من و خانم‌های دیگری اینجا هستند، رقم خورده. خیلی خوشحالم به عنوان یک بانوی ایرانی در لیتوانی هستم.
شاید پذیرش این موضوع سخت باشد که مثلا یک خانم مسابقات آقایان را قضاوت کند. متوجه این ذهیت شده اید؟
در اروپا خانم ها قضاوت می کنند و مشکلی از این بابت وجود ندارد. وقتی هم فیفا ما را برای مسابقات دعوت کرده، یعنی قضاوت ما مورد پذیرش فدراسیون جهانی فوتبال است. اینجا فرقی ندارد خانم باشید یا آقا، مهم عملکردتان است. بر اساس قضاوت و واکنشی که بعد از آن می گیرند، درباره شما تصمیم می گیرند. خدا را شکر در این مسابقات اختلاف سطحی بین قضاوت آقایان و خانم‌ها نبود.
:کارنامه درخشان آزادکاران ایران
تیم جوان ایران سوم دنیا شد
مسابقات کشتی آزاد قهرمانی ۲۰۲۱ جهان با کسب هفتمین مدال برای ایران که تنها برنز نمایندگان ایران بود، به پایان رسید و تیم کشور که تا آستانه فتح جام قهرمانی پیش رفته بود، در نهایت با اختلاف بسیار ناچیز به عنوان سوم بسنده کرد.
به گزارش تابناک؛ در روز پایانی رقابتهای کشتی آزاد قهرمانی جهان ۲۰۲۱ در اسلو پایتخت نروژ، مجتبی گلیج نماینده وزن ۹۷ کیلوگرم ایران و دارنده ۲ مدال طلای زیر ۲۳ سال جهان، آخرین نماینده تیم بود که برای کسب مدال برنز برابر باتزول اولزیسایخان از مغولستان به روی تشک رفت و در پایان مقابل حریف نه چندان مطرح خود پیش از سوت پایان مبارزه با نتیجه عالی ده بر صفر به برتری رسید و مدال برنز جهان را از آن خود نمود و ثابت کرد حق او حضور در فینال مقابل رشید سعد لله یف روس بود اما یک اشتباه عجیب، باعث باخت او و افولش به مبارزه رده بندی شد.
این پهلوان تنکابنی در دیدار نیمه نهایی مقابل کایل اسنایدر، دارنده مدالهای طلای جهان و المپیک از آمریکا به روی تشک رفت و در حالی که در یک نبرد سخت و دشوار تا سه ثانیه مانده به پایان ضمن برتری کامل بر حریف ۲ بر یک پیش بود، روی حمله خودش در خاک حریف خسته آمریکایی نشست و ۲ امتیاز از دست داد تا با نتیجه ۳ بر ۲ شکست بخورد و کشتی برده را با اشتباه خودش واگذار کند.
یکی از دستاورد‌های بزرگ کشتی ایران در رقابتهای نروژ، شکست حریف دیرینه حسن یزدانی یعنی دیوید تیلور توسط پلنگ جویبار بود که انتقامی شیرین برای این یل مازندرانی محسوب می‌شد و سرانجام مدال طلا را به او برگرداند. همچنین ظهور کامران قاسمپور با نشان ارزنده طلای جهان و البته کسب نشان طلا در ۱۲۵ کیلو پس از ۳۲ سال توسط امیرحسین زارع، دیگر نتایج درخشان آزادکاران ایران بود.
گلیج پیش از این در دور مقدماتی وزن ۹۷ کیلوگرم که روز گذشته (دوشنبه) برگزار شد، در دور نخست به مقابل الیزبار اودیکادزه دارنده مدال برنز جهان از گرجستان ۴ بر صفر به برتری رسید. وی سپس برابر رادو لیفتر از مولداوی ۱۰ بر صفر پیروز شد و در سومین مبارزه نیز با شکست شش بر یک الیشر یرگالی از قزاقستان راهی نیمه نهایی شد، اما در این مرحله برابر کایل اسنایدر دارنده مدالهای طلای جهان و المپیک از آمریکا در حالی که تا ۳ ثانیه مانده به پایان پیش بود، با نتیجه ۳ بر ۲ شکست خورد و از رسیدن به فینال بازماند.
در جریان رقابت فینال وزن ۹۷ کیلوگرم کشتی آزاد قهرمانی جهان ۲۰۲۱ در اسلو پایتخت نروژ، عبدالرشید سعدالله یف دارنده مدالهای طلای جهان و المپقک از روسیه مقابل کایل اسنایدر دیگر طلایی جهان و المپیک از آمریکا به روی تشک رفت و در پایان با نتیجه قاطع ۶ بر صفر به برتری رسید و برای پنجمین بار بر سکوی نخست جهان ایستاد. سعدالله یف در مجموع ۵ طلا و یک نقره جهان و ۲ طلای المپیک کارنامه خود دارد.
پیش از این حسن یزدانی در ۸۶، کامران قاسمپور در ۹۲ و امیرحسین زارع در وزن ۱۲۵ کیلوگرم، صاحب مدال طلا شدند و علیرضا سرلک در ۵۷، امیرمحمد یزدانی در ۶۵ و محمد نخودی در وزن ۷۹ کیلوگرم، نیز به مدال نقره رسیدند. همچنین رحمان عموزاد در ۶۱، عرفان الهی در ۷۰ و یونس امامی در وزن ۷۴ کیلوگرم نیز از دور رقابتها کنار رفتند که البته الهی با رتبه هشتمی، پنج امتیاز برای تیم کشور کسب کرد.
به این ترتیب تیم ملی کشتی آزاد ایران با ۳ مدال طلای حسن یزدانی در ۸۶، کامران قاسمپور در ۹۲ و امیرحسین زارع در وزن ۱۲۵ کیلوگرم، ۳ نقره علیرضا سرلک در ۵۷، امیرمحمد یزدانی در ۶۵ و محمد نخودی در وزن ۷۹ کیلوگرم و یک مدال برنز مجتبی گلیج در وزن ۹۷ کیلوگرم، به کار خود در رقابتهای قهرمانی جهان ۲۰۲۱ پایان داد.
روسیه با ۳ مدال طلا، یک نقره و ۴ برنز و مجموع ۱۷۳ امتیاز قهرمان شد و آمریکا نیز با ۳ مدال طلا، ۳ نقره و یک برنز و مجموع ۱۶۸ امتیاز نایب قهرمان شد.
تیم کشور در پایان رقابتها با کسب ۱۵۵ امتیاز پشت سر روسیه و آمریکا، روی سکوی سوم ایستاد؛ مقامی که با توجه به کسب هفت مدال در ده وزن بسیار کمتر از لیاقت شاگردان پژمان درستکار بود، اما تیم ایران در این رقابتها، چندین کشتی گیر جوان داشت که برای نخستین بار روی تشک قهرمانی جهان بزرگسالان ظاهر می‌شدند و امید‌های زیادی برای سال‌های آتی و المپیک پاریس ایجاد کردند.
سفیر ایران در سطح اول فوتبال دنیا
طارمی؛ جدی مثل دایی و بی‌خیال مثل کریمی
حجت شفیعی: دوباره یک ایران از جای خود پرید تا گلزنی پسر تحسین بر انگیز خود امهدی طارمیب در لیگ قهرمانان اروپا را جشن بگیرد. لیورپول جدیدترین شکار یوز ایرانی در میدان بزرگان بود.
چند روز پس از آنکه اسکوچیچ از توانایی مهاجمان تیمش گفت، طارمی با گلزنی مقابل لیورپول نشان داد که کلاس بازی‌اش در چه سطحی است و باید انتظار روزهای درخشان‌تری را برای او کشید.
مهدی طارمی با گلزنی مقابل لیورپول بار دیگر پتانسیل و استعداد خود را به رخ کشید و حالا می‌توان انتظار داشت راهی که علی کریمی می‌توانست برود و نرفت و دایی فرصتش نیافت را طارمی طی کند.
طارمی هم جدیت علی دایی را دارد و هم خونسردی و بی‌خیالی علی کریمی را. همانطور که وقتی لَخت و با شانه‌های افتاده لی‌لی‌کنان در زمین می‌دود و به یکباره با یک استارت مهیب همه مدافعان مقابلش را شوکه می‌کند. همانطور که وقتی نرم می‌دود قادر است در کسری از ثانیه با یک گام بلند تبدیل به یک موشک غیر قابل ردیابی شود. یک مهاجم موذی که تکلیف مدافع روبرویش را با خود روشن نمی‌کند. همانطور که سرخوشانه در منطقه آفساید دفاع لیورپول برای خود می‌چرخید و به یکباره با یک استارت قوسی شکل، خود را به تیر یک می‌رساند.
پر بیراه نیست اگر مهدی طارمی را از نظر سبک بازی یک مهاجم خاص در تاریخ فوتبال ایران بدانیم. قدیمی‌ترها شاید نظیر بازی او را در هنرنمایی‌های حمید علیدوستی دیده باشند. یک مهاجم همه کاره که هم در محوطه جریمه خوب است و هم بیرون از آن. مهاجمی که قاعده‌مند بازی نمی‌کند و همین خصلت برگ برنده او در فوتبال اروپا بوده است. ژن فوتبال خلاقانه‌ی جنوبی را با خود به اروپا برده و خوب می‌داند که به وقتش چگونه محاسبات مدافعان حریف را به هم بریزد.
ما سالها محروم بودیم از هنر فوتبالیست‌های که حرفه اصلی‌شان فوتبال نبود اما دلنواز و چشم‌نواز بازی می‌کردند و حالا پسری را در تاکتیکی‌ترین زمانه‌ی فوتبال ایران و دنیا داریم که می‌تواند برای زمان‌هایی هر چند کم، ما را از قید فوتبال محصور شده در دستورات تاکتیکی و فوتبال مدرسه‌ای روی کاغذ آمده رها کند و نشان‌مان دهد که هنوز هم می‌توان شور فوتبالی از نوع شوری که فوتبال دهه شصت به ما می‌داد را در ساق‌ها و دویدن‌ها و جوش و خروش‌هایش ببینیم. حتی اگر دم دروازه گاهی توپ را به جایی می‌زند که نباید اما خوب می‌دانیم که او شبیه‌ترین فوتبالیست به نسل سوخته دهه شصت است که برخلاف آنها که هنرشان فقط روی سکوهای سیمانی امجدیه و آزادی و یا پای تلویزیون‌های سیاه و سفید دیده می‌شد، می‌توان هنرش را از قلب اروپا و از بالاترین سطح فوتبالی دنیا در لیگ قهرمانان مشاهده کرد.
وقتی علی دایی دروازه میلان را در کورس با پائولو مالدینی باز کرد و با مشت های گره کرده و فریادهایش سن‌سیرو را خاموش کرد فکر می‌کردیم که چه سالها باید بگذرد تا مادر دهر، فرزندی چون او بزاید. کسی که دروازه تیمهای بزرگ اروپایی را باز کند. وقتی علی کریمی دروازه راپیدوین را در اولین بازی خود در لیگ قهرمانان باز کرد و فقط به زدن لبخندی به عنوان شادی گل کفایت کرد از این همه خونسردی و بی‌خیالی و اعتماد به نفس او به وجد آمدیم و به انتظار قرار گرفتن نامش در لیست بازیکنان برتر سال دنیا نشستیم.
حالا یکی را داریم که هم دایی است و هم کریمی. هم تشنه موفقیت و هم خونسرد و با اعتماد به نفس. پس بیراه نیست که برای روزهای بهتر و پیراهن‌های خوشرنگ‌تر به تن طارمی به انتظار بنشینیم.