جام ملتهای آسیا ونقطه مشترک فوتبال و جامعه امروز ایران !
فوتبال در علم جامعه شناسی نیز دارای مقام و مکانی ویژه است و بسیاری از جامعه شناسان اعتقاد دارند که برای آشنایی و شناسایی اوضاع و احوال هر کشوری می توان به سراغ و مطالعه فوتبال آن کشور رفت تا همچون یک آینه به تماشای چند و چون شرایط اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی ان سرزمین پی برد . حال و هوای عمومی جامعه ایران در طول این سالهای گدشته عینا در فوتبال هم وجود دارد و به خوبی دیده می شود . سالهاست که اگر کسی انگشت روی واقعیت ها و حقیقت های حاکم بر ایران و مردم ایران بگذارد بلافاصله از سوی حکومت او را متهم می کنند به اینکه باعث تشویش اذهان عمومی شده و امنیت ملی را به خطر انداخته است !
همین داستان در فوتبال نیز عینا دیده می شود و اگر کسی نسبت به اداره و بازیهای تیم ملی فوتبال ایرادی بگیرد و انتقادی بکند بی درنگ از طرف خیلی ها به وطن فروشی و دشمنی با تیم ملی و حتی مردم ایران مهتم می شود ! براستی در چنین اوضاع و احوال خفقان آوری چگونه می توان حرف حساب را به میان آورد و سره را از ناسره به قول معروف جدا کرد.
فوتبال زیبا نیاز به اندیشه های زیبا و حال و هوای طبیعی دارد که نه تنها فوتبال ما که کل مملکت خیلی وقت است خالی از این ارزش های سازننده به نظر میرسد و خدا کند این بار انصافی وجود داشته باشد و نشان دادن واقعیت و حقیقت باعث آن نشود که تیر های سطحی نگر ها روانه اینه گردد.
تیم ملی سه بازی در مرحله اول بازیها برگزار کرد که با سه پیروزی بر بحرین ، قطر امارات و…همراه بود( تیمهای درجه دو و سه آسیا ) یک بازی هم با یک تیم درجه دو دیگر آسیا بنام عراق که همگان بخوبی می دانند که در طول سالهای گذشته چه بر سر این کشور آمده و تنها چیزی که وجود ندارد ،همان ساختار درست فوتبال است اما در ضربات پنالتی مانند دوره قبلی در زمان امیر قلعه نوعی و افشین قطبی از دور مسابقات حذف شدیم .اما پرسش اینجاست که کدامیک از این بازیها ی تیم ملی فوتبال ایران با ارائه یک بازی برتر و برخودار از تاکیک های متنوع قلمداد کرد ؟
پاسخ به ایران پرسش حتی از نگاه یک تماشاگر معمولی هم نمی تواند مثبت باشد و در هر سه بازی در مرحله اول در گروه خودمان به یک شکل و ان هم دفاع گروهی و حضور در زمین خودی و به دنبال ضد حمله و احتمالا فرصتی برای ضربه زنی در میدان حاضر شدیم !
اما در مقابل عراق درست است که بازی را واگذار کردیم ولی نشان داده شده اگر این تیم فرصت حمله پیدا کند می تواند حتی اگر گلی هم عقب باشد بره و جبران کند .
باور کنید فوتبال بسیار زیبا تر و تماشایی تر از آن است که تیم ایران در سه دیدار مرحله اول به اجرا گذاشت و مگر می توان یک تیم را فقط با تدابیر و نقشه های دفاعی به زمین فرستاد و برای رسیدن به پیروزی حتی حاضر نشویم برای صاحب اصلی فوتبال که همان تماشاگر باشد لحظه هایی را برای حق و حقوق و دل تماشاگر فوتبال کنیم . این درست که امتیاز و قهرمانی را به تیم برنده می دهد و دلیلی ندارد که تیمی که بهتر و زیباتر بازی میکند حتما پیروز شود اما زیبایی فوتبال می تواند فوتبال را زنده نگه دارد و فوتبال نا زیبا بدون شک تماشاگر را یعنی صاحب فوتبال را فراری میدهد. همیشه اولین ویژگی فوتبال ما بازی تهاجمی و تماشاگر پسند بوده است ، نتیجه گرایی سالهاست که در فوتبال بی ثبات ما بد جوری سایه انداخته است و در سالهای گذشته می بینیم که هر فصل تماشاگر کمتری به ورزشگاه ها می رود و لیگ به اصطلاح حرفه ای ایران با بازیهایی برگزار می شود که گاه تماشاگری دویست سیصد نفره دارد .
گیریم که تیم ملی قهرمان آسیا هم پس از نزدیک به چهل سال میشد ، ایا این قهرمانی هم با این شیوه بازی تماشاگر فراری بده می تواند کاری کند که تماشاگر لیگ ایران بیشتر از پیش شود؟
فوتبال زیبا نیاز به اندیشه های زیبا و حال و هوای طبیعی دارد که نه تنها فوتبال ما که کل مملکت خیلی وقت است خالی از این ارزش های سازننده به نظر میرسد و خدا کند این بار انصافی وجود داشته باشد و نشان دادن واقعیت و حقیقت باعث آن نشود که تیر های سطحی نگر ها روانه اینه گردد…..امیر برادران
