جعفر نامدار بهترین و پرافتخارترین داور فوتبال ایران در تاریخ اول ژانویه 2014در ایالات متحده آمریکا-جنوب کالیفرنیا و در سن 79 سالگی درگذشت.
او فوتبال را اززمینهای خاکی آغاز کرد و اولین مربی او زنده یاد علی دانایی فر بود. وی بعد ها به باشگاه شاهین پیوست و از همان جا بود که به تیم ملی راه پیدا کرد و در بازیهای المپیک آسیایی 1958 توکیو دفاع راست تیم ملی فوتبال ایران بود.در اواخر سال شصت میلادی به پیشنهاد رئیس فدارسیون فوتبال وقت (تیمسار مکری) به عنوان بازیکن بازنشسته به جرگه داوران پیوست.
او سه بار در مسابقات جوانان آسیا در کشورهای مختلف داوری کرد و بعد از طرف فیفا او را به قضاوت در بازیهای المپیک 1972 مونیخ انتخاب کردند و در سال 1974 برای اولین باربه عنوان داوری از ایران در جام جهانی سوت زد. او همچنین در المپیک 1976 مونترال بازی فرانسه و گواتمالا را قضاوت کرد. نامدار تنها داوری در آسیا بود که به همراه دو کمک ایرانی (محمد صالحی ، محسن زمانی) قضاوت بازیهای مقدماتی جام جهانی در برلین بین آلمان شرقی و مالت را به عهده گرفت که هنوز هیچ داوری در آسیا موفق به انجام آن نشده است!
جعفر نامدار تنها داور ایرانی است که در دو جام جهانی )1974-1978 ) و دو المپیک (1972-1976) هم داوری کرده و هم کمک داوری! و می بایستی در سه دهه اخیر رئیس کمیته داوران فوتبال آسیا می شد.
جعفر ماندار را می توان بنیانگذار داوری نوین و پیشرفته در فوتبال ایران دانست که تلاش و کوشش های بی دریغ او در همراهی داوران ایرانی با قضاوت روز در سطح جهان بسیار چشمگیر بود. همچنین می توان او را یکی از شایسته ترین و با دانش ترین مسئولان کمیته داوری در طول تاریخ فوتبال به شمار آورد که نقش او در افزایش دانش و شخصیت داوران فوتبال در سالهای پیش از انقلاب اسلامی همیشه به یاد خواهد ماند.
جعفر نامدار با بهره مندی از زندگانی سالم ورزشی و اداری – او یکی از مدیران شرکت ملی نفت ایران بود – آنچنان در ساختار و آموزش و پرورش داوران آماده و توانمند و موفق بود که بهترین دوران داوری فوتبال ایران را همگام با جام تخت جمشید به ارمغان آورد که کمترین حرف و حدیث در سخت ترین قضاوتهای بهترین لیگ ایران شنیده شود.
وی با شخصیتی پاک و بدون عقده نقش ارزشمندی در جمع آوری داورانی با ویژگیهای بالا بازی کرد که بدرستی بیشتر آنان نامی خوش در تاریخ داوری فوتبال ایران بدست آورند.
کلاسهای آموزش داوران در سالهای تصدی نامدار در کمیته داوران فدارسیون فوتبال ایران دارای اعتباری در سطح درجه یک داشت و نامدار به خوبی می دانست که فوتبال بدون برخوداری از داوران شایسته و با دانش هرگز نمی تواند در مسیر رشد و پیشرفت قرار بگیرد. اگر فدراسیون فوتبال ایران در زمان کامبیز آتابای به بالاترین افتخارات در طول تاریخ خود دست یافت، باید گفت که داوری فوتبال ایران نیز در همین دوران بدست جعفر نامدار دارای اعتبار و افتخاری شد که هرگز تا امروز به چنان جایگاهی نرسیده است.
بدون تعارف می توان گفت که جعفر نامدار به فوتبال ایران احترام و اعتبار بخشید و کاری کرد که داوران ساخته و پرداخته در زمان او بتوانند حتی در دهه اول فوتبال در جمهوری اسلامی نیز فضای مسابقات را سالم و پاک نگه دارند.
اما پس از بازنشستگی و کنار ماندن داوران تربیت یافته در دوران پیش از انقلاب، قضاوت در فوتبال ایران همیشه پر از ابهام و نقاط تاریک بوده تا جایکه سالهاست در همه جا سخن از نا پاکی و خرید داوران بدست واین و آن است.
این نوشته را با درود به روان پاک جعفر نامدار و ابراز همدردی با خانواده بزرگوار نامدار و اهالی فوتبال ایران به پایان می برم و آرزو و امید دارم که نسلی دیگر از نامدار و نامدارها به فوتبال ایران گام بگذارند تا نام ایران و ایرانی با احترام و اعتبار همراه گردد.
[email protected]
amirbaradran.blogspot.com
