به بهانه اولین سالگرد
درگذشت بیوک خان جدیکار
افسانه یا واقعیت …؟!
قدرت و مهارت فوتبال جدیکار در دهه سی خورشیدی تا آنجا بی نظیر بود که همچون افسانه و رویای می مانست، افسانه ای که گاه به گاه در میدان به واقعیت می رسید و صحنه هایی زیبا به نمایش می گذاشت. بیوک خان در زمان خود صاحب شوت هایی قوی و دقیق بود که در فصل اوج این چپ پا ، گلهای بسیاری در ورزشکار امجدیه کاشته شد.
آن روزها از تلویزیون و تصویر هیچ خبری نبود و شنیده های بچه های محل که گوش به گوش می چرخید، حکایت از پای چپی داشت که یک شوت او باعث مرگ دروازه بان حریف شده است و از آن پس شاه ایران پای چپ جدیکار را خریده است تا او دیگر با این کار حق نداشته باشد تا شوت بزند و باید همیشه جوراب قرمز به نشانه علامت خطر در پای چپ بپوشد. افسانه ای که برای تمرین بچه های پابرهنه محلات شیرین بود و همگی بدون آنکه جدیکار را دیده باشند ، عاشق بیوک خان بودند و او را الگویی برای فردای خود می دانستند.
بیوک جدیکار نخستین لژیونر فوتبال ایران است که از سال 1323 و در تیم تهرانجوان زیر نظر مرحوم فکری شروع به کار کرد. در سال 1324 در مسابقات قهرمانی باشگاه های تهران در تیم «جوان» بازی می کرد و به عنوان گلزن این تیم شناخته شده بود و در سال 1325 توسط مرحوم دانایی فر به تیم «تور» پیوست.
جدیکار در سال 1328 وارد باشگاه دوچرخه سواران شد و از سال 1330 به عضویت تیم ملی فوتبال درآمد. جدیکار از جمله بازیکنان نسل اول تیم دوچرخه سواران و بدون گفت و گو بی نظیرترین چپ پای تاریخ فوتبال ایران بود.
جدیکار اما در زندگی نیز یک انسان نمونه بود و گفتار و رفتار این مرد نجیب آذری همیشه بوی شرف و پاکی می داد تا به همه بگوید که آبرو و احترام را با هیچ چیز این دنیا معامله نمی کند.
کمتر کسی است که بداند بیوک خان جدیکار و همسر دکتر او که متخصص بیماریهای زنان و زایمان بود، چگونه و همه گاه در خدمت خانواده های فقیر بودند.
به باور نگارنده بیوک جدیکار یکی از بزرگترین و شریف ترین ملی پوشان فوتبال ایران است که ورزش و زندگانی را در بالاترین قله ها طی کرد و هرگز اسیر هیاهو های پوچ و مردم فریب نشد. در یک کلام می توان گفت که جدیکار در فوتبال ما افسانه ای بود که در میدان خوش درخشید تا رنگ و بوی واقعیت بدهد .
«چپ طلایی» فوتبال ایران در این چند سال آخر عمرش روزهای سختی را سپری کرد. به درستی گفته اند که تا وقتی مردم یک کشور بزرگان خود را نشناسند، محکوم به کوچکی اند!
جدیکار یک نابغه در تاریخ فوتبال ایران است که مردم آنگونه که باید و شاید او را نمی شناسند تا بدانیم که چرا فوتبال ایران به این روز افتاده است.
روانش شاد و یادش پاینده…
شب تولدی برای هدایت شعار غفاری فوتبالیست نامدار
هفته پیش به همت بزرگان فوتبال ایران در جنوب کالیفرنیا مراسم تولد هدایت شعارغفاری یکی از بهترین بازیکنان تیم ملی ایران در جام ملتهای آسیا 1980-کویت – برگزار شد. شعار غفاری که متاسفانه به بیماری ام اس مبتلا شده و قادر به راه رفتن نیست، توسط دوستان قدیم در رستوانی در شهر گلندل که اقلیت ارامنه آنجا زندگی می کنند به قول معروف سوپرایز شد!
دوستان فوتبالیست ارامنه در این شهر با صفا و صمیمیت خالصانه خودشان شب بسیار خوبی را برای او رقم زدند.
حضور بزرگانی چون محمد بیاتی، پرویز کوزه کنانی ، نادر افشا، آرشاویر ملکی ، کارو حق وردیان ، حسین فداکار، گارنیک مهرابیان ، هنریک سرکیسیان، حسین رسولی نیا و دکتر محمد زادمهر عضو جدید هیئت مدیره باشگاه پرسپولیس که برای تعطیلات به کالیفرنیا آمده است، از ویژگیهای این محفل دوستانه بود. با آرزوی سلامتی برای هدایت شعار غفاری عزیز.
