فرهنـگ فـرهی
می خواستیم نقطه ی پایان بگذاریم به مجموع آنچه تا کنون درباره ی کتاب تحقیقی «نا انسانیت» تالیف دکتر اردشیر بابک نیا در مجله جوانان ارایه داده ایم. می بینید که نتوانستیم چون هم به اهمیت و جایگاه راهگشای «نا انسانیت» در شناخت بیشتر «هولوکاست» وقوف داریم و هم درگذشت «الی ویزل» شاهد عینی وقایع مرگبار هولوکاست و از همراهان کتاب «نا انسانیت» که در هفته گذشته بوقوع پیوست، هم در این حال می بینیم که وقوع آدمکشی های سازمان یافته ناشی از تبعیض نژادی واپسگرایان آن هم بعد از هفتاد، هشتاد، سال که از دستیابی آدلف هیتلر و همگنان او به قدرت می گذرد، این فاجعه مرگبار هنوز هم الهام بخش ایدئولوژی نژادپرستانه ی تروریست های امروزین است، اما گوئی بسیاری از رهبران کشورها امروز هم نتوانسته اند از «سکوت و بی اعتنایی» روسای کشورها در مقابل جنایات خوفناک و مرگبار نازیها عبرت بگیرند و تجربه ای بیاندوزند و با اتفاق نظر به مقابله با جنایت های سازمان یافته برخیزند، در نتیجه میلیون ها انسان قربانی و آواره و سرگشته زادگاه هاشان را ترک گفته و به دنبال پناهگاهی رفته اند (و می روند). به عبارت دیگر اگر در آن سال ها حکومت هیتلر و همدستانش میلیون ها میلیون انسان حتی کودکان و نوزادان بی گناه وبی پناه در کوره های آدمسوزی خاکستر می شدند و گروهی از رهبران کشورها در برابر این جنایات سازمان یافته سکوت اختیار کردند مثل امریکا، انگلستان، سویس و واتیکان و با سکوت مرگبارشان رضایت شان را از کشتار میلیون ها انسان بی پناه اعلام کرده بودند تا آنجا که در کتاب «نا انسانیت» می خوانیم که: در یکی از آخرین پیامهای گتوی ورشو به دنیای بیرون در آوریل 1943 چنین گفته شده است:«جهان ساکت است جهان می داند، قابل تصور نیست که نداند و ساکت می ماند. نایب خدا در واتیکان ساکت است در لندن و واشنگتن سکوت حکمفرماست. یهودیان ساکت اند، این سکوت حیرت آور و خوفناک است در واقع باید بدانید خوش اقبالی بود که یهودیان گتوها و اردوگاه ها نمی دانستند در دنیا چه می گذرد اگر آنها فهمیده بودند که روزولت و چرچیل و دوگل و پاپ و سایرین آگاه بودند و اهمیتی نمی دادند فکر می کنم دست به خودکشی می زدند و فکر میکنم تصمیم می گرفتند که زنده نمانند»
امروز چه؟ امروز که میلیون ها انسان قربانی تروریست ها هستند و یا آواره وسرگشته زادگاه هاشان، و خان و مان شان را ترک می گویند چه؟ امروز هم تمامی رهبران کشورها نتوانسته اند به مقابله با نئو نازی ها متحد و هماهنگ بشوند چه؟
از اینروست که دکتر بابک نیا در «پیشگفتار» نا انسانیت می نویسد:« بپذیریم که هولوکاست یک فاجعه بشری و زنگ خطری برای همه ی انسان هاست زنگ خطری که به ما گوشزد می کند انسان ها برای اعمال ستم وجنایات تصور ناکردنی، در حق هم نوعان خود چه قابلیت ها و توانایی های نا معقول دارند و این وحشیگری های باور نکردنی را در هر زمان و در هر نقطه از جهان می توانند بروز دهند چنان که یک نسل پیش از هولوکاست. برارامنه ی ترکیه و یک نسل پس از آن بر مسلمانان بوسنی و یا بودائیان کامبوج رفت وهم اکنون نیز گروهی انسان بی پناه در دیگر نقاط جهان، قربانیان اینگونه جنایاتند از این رو بی اعتنا به ستم ها و جنایت هایی که درحق مردمی با قومیت، باورها و رنگ پوست [ و مذهب] متفاوت می شود و پوشاندن احساسات خود با «عایق بی تفاوتی» به سرنوشت آن گروه از انسان هایی که «دیگران» می خوانیم و بدین سبب از نظر عاطفی و اخلاقی خود را از آنها جدا می کنیم [و یا به علت احراز و یا فقط «منافع مان»] گناهی نابخشودنی است.»
