با مینا جلالی شاعر و ترانه سرای سرشناس که آثاری زیبا برای حبیب سروده گفتگو کردیم و از دیدگاه او باخبر شدیم.
حبیب، مرد تنهای شب، هنرمند خوب ما که هم دور از میهن و هم در آغوش میهن غریب بود و درد غربت میکشید از دنیا رفت. دردناک این است که دل آزرده رفت و دل آزرده مُرد.
آشنائی من و آقای حبیب از یک آهنگ زیبای ایشان که من ترانه (زنگ دَر) را بر آن گذاشتم و صدای زیبای نوش آفرین عزیز آنرا به گوش همه رساند شروع شد. حاصل این همکاری یک دوستی ساده همراه با درد دلهای ساده و دو آلبوم با صدای حبیب و محمد و چند تک آهنگ بود و تا آخرین روزهایی که ایشان در آمریکا بودند ادامه داشت. آخرین کار من باحبیب ترانه محکوم عشق بود که با صدای خود حبیب و سمیر زند در ایران ضبط شد جالب اینکه من روی واژه‌های مظلوم و محکوم تردید داشتم و حبیب هر دو را دوست داشت و هر دو را خواند.
مظلوم عشق! را در آمریکا و محکوم عشق! را در ایران خواند…خوب میدانست که هم مظلوم و هم محکوم عشق است عشق به هنر…
حبیب از فضای هنری آمریکا دلِ شکسته ای داشت، از کارشکنی ها و…..و….و
هیچ هنرمندی تا کارد به استخوانش نرسد سبب رنجش… کارشکنی و دل شکستگی هنرمند دیگر نمیشود و این کارد را ما مردم به استخوان هنرمندانمان میرسانیم. ما در جابجا کردن یک لیوان شیشه‌ای مراقب هستیم که نشکند اما فراموش میکنیم که هنرمند شکستنی است و به مراتب شکستنی تر از یک لیوان بلور… ما از اینکه موسیقی کشورمان آنگونه که باید در جهان گُل نکرده است ناراضی هستیم و نمیپرسیم خودمان چه ارزشی برای هنرمندان موسیقی قائلیم؟
بیرحمانه ترین نظریه‌ها را در رسانه‌های ماهواره ای مینویسیم و نادرست‌ترین نسبتها را……
و حبیب مرد تنهای شب با دل زخم خورده به آغوش ایران بانو مادر بیمار خود پناه بُرد و آن مادر بیمار نتوانست آن زخم را درمان کند… و حبیب در آغوش ایران بانو درگذشت.
اگه منو بغل کنه تو بغلش میرم خواب
کودکی مو خواب می‌بینم رو پشت بوم مهتاب
دل آرامی و تسلیتی دارم برای خانواده اش… همسرش و… فرزند هنرمندش محمد و همه ایرانیان و پارسی زبانان…..
دل من همانند دل خیلی‌ها تنگ است برای چهره مهربان و صدای خسته حبیب.
ایران بانو
ایران بانو مادر من از من اگر چه دوره
دلم برای دیدنش یه پارچه شوق و شوره
ایران بانو مادر من فرشته سفیدپوش
بال شو واکرده منو بگیره تویِ آغوش
ایران بانو مادر من ایران بانو مادر من
میخوام تو بوی پیرهنش برم خودِ عشق آباد
برم تا قصر شیرین تا بیستون و فرهاد
برم تو عِطر دامنش تا گُلهای بیابون
تا زلف خیس لیلی تا گریه های مجنون
ایران بانو مادر من سالار هر چه مادره
ایران بانو مادر من از هر چه مادره سَره
ایران بانو مادر من ایران بانو مادر من
اگه منو بغل کنه تو بغلش میرم خواب
کودکی مو خواب می‌بینم رو پشت بوم مهتاب
میخوام برم با قصه هاش تا خاطرات شیرین
تا عیدی های نوروز تا سفره های هفت سین
ایران بانو مادر من سالار هر چه مادره
ایران بانو مادر من از هر چه مادره سره
ایران بانو مادر من ایران بانو مادر من
