این هفته پای حرفهای راملا رستمو از مسئولین مرکز سم زدایی و ترک اعتیاد Paradise Cove می نشینیم، حرفهایی که هربار با نکات مهم و تکان دهنده و پندآموز همراه است
• می پرسیم خیلی ها می پرسند برای ترک اعتیاد به مراکر مختلف مراجعه کنند چون می ترسند اسرارشان به بیرون درز کند در رفت وآمدهایشان، دیده شوند، بقولی رسوا شوند، در این مورد شما چه نظری دارید؟
راملا می گوید: همانگونه که قبلا کوتاه و مختصر توضیح دادم، همه اسرار این افراد در مرکز ما پنهان می ماند، چون در این مرکز چهره های معروف هنری ایرانی و امریکایی می آیند و میروند و هیچکس نمی داند چه زمانی آمدند و چه زمانی رفتند. این درواقع برخلاف قانون است که اجازه بدهیم اسرار آنها به بیرون درز کند. در حقیقت این اسرار و این نام ها در همان چارچوب مرکز ما می ماند و فقط پزشکان و پرستاران حرفه ای در جریان هستند. جالب اینکه گاه آنها هم از نام و نشان واقعی این افراد بی خبرند.
• مسئله مهم دیگر اینکه خانواده ها بقول خودشان برای حفظ آبرویشان اعتیاد فرزندان خود را پنهان می کنند.
– این یک مورد بسیار پر اهمیت است که خانواده نباید چون فرد معتاد در مسیر انکار و حاشا و پنهان کاری قرار بگیرد وقتی شما اعتیاد فرزند خود را به بهانه آبرو و حیثیت پنهان می کنید، درمان او را هم به عقب می اندازید و می گذارید تا فرزندتان تا پای مرگ برود، نمونه اش پسر 24 ساله دانشجویی بود، که هفته قبل براثر «اوردز» جان سپرد، چون خانواده نمی خواستند بپذیرند فرزندشان معتاد است و نیاز به درمان دارد، باید هر چه زودتر ترک اعتیاد بکند و خود آن جوان و نوجوان هم مسلما همه چیز را پنهان می کند، هر دو طرف در برابر دیگران خشمگین و عصبانی دفاع می کنند، همین ها خطرناک ترین موقعیت را برای فرد معتاد بوجود می آورد. وقتی یک دختر و پسر اعتیاد خود را پنهان و حاشا می کند، حداقل پدر و مادر باید در باز کردن این درد، این بیماری قدم جلو بگذارند که گاه درست برعکس هم عمل می کنند. برخی پدر ومادرها وقتی فرزندشان معتاد میشود می خواهند ترحم اطرافیان را برانگیزند و آنرا بعنوان غصه بزرگ و یک مصیبت نشان میدهند. اینکه چقدر پدر ومادر بدبخت و مظلومی هستند که یک فرزند معتاد هم به گردن شان افتاده است این هم کار نادرست و غلطی است و اطرافیان با طعنه و نیشخند حالات ترحم آمیز با آن شخص برخورد می کنند.
• خیلی از پدر ومادرها در شناسایی فرزندان معتاد خود در می مانند، آنها نمی دانند چه علائمی نشانه اعتیاد است و در این موارد چه باید بکنند؟ آیا اگر آنها معتاد بودند، می توانند وادارشان کنند تست خون و ادرار بدهند؟
– معمولا افراد معتاد به چند دسته تقسیم میشوند و با توجه به موادی که مصرف می کنند عکس العمل دارند، گروهی مرتب خواب آلود و خسته و فراری از جمع فامیل و دوستان هستند، برخی پر از انرژی، پرخور، پرشر و شور و پر حرف میشوند و حتی چند شب خواب نمی روند، گروهی آماده پرخاش و حمله هستند اگر به آنها بگوئید بنظر معتاد می آیی، به سویت حمله می کنند، فریاد میزنند. عده ای در درس و کار و فعالیت های اجتماعی تنبل میشوند، خلاصه اینکه وقتی پدر و مادری با رفتار و کردار بچه های خود آشنا هستند با پدید آمدن هرکدام از این حرکات باید متوجه شوند که در پشت پرده خبرهایی است ولی نمی توانند آنها را وادار به تست خون و ادرار کنند. نمی توانند آنها را وادار به رفتن نزد تراپیست کنند. مسلما با مهربانی، خواهش می توانند آنها را تشویق به چنین کارهایی بکنند بسیار حساب شده و ظریف و باید با متخصص مشورت کنند.
• متاسفانه شنیدیم بعضی بچه ها که خود نزد پدر و مادر اعتراف به اعتیاد می کنند ناگهان با عکس العمل های منفی و خشونت آمیز روبرو میشوند؟
– متاسفانه پدر و مادرهایی هستند که بجای خوشحال شدن از اعتراف و صادق بودن فرزندان خود، ناگهان آنها را به باد انتقاد و ناسزا می گیرند، بعضی ها حتی بچه ها را طرد می کنند، از خانه می رانند درحالیکه باید خدا را شکر کنند که چنین فرزند صادقی دارند، این فرزندان که در بن بست کامل لب به اعتراف می گشایند و در لبه خودکشی هستند، باید به فریادشان رسید باید کمک شان کرد.
بعد هم متاسفانه خیلی ها بعد از اینکه فرزندان شان ترک اعتیاد کردند، به هر بهانه ای اعتیاد سابق را به رخ شان می کشند، برادرها و خواهرها و اطرافیان آن سابقه اعتیاد را مانند پتکی برسرشان می کوبند.
وقتی خیلی ها ترک اعتیاد کردند پاک شدند بطور طبیعی تا مدتها دچار اندوه و غم و انزوا میشوند اطرافیان نباید بلافاصله آنرا به حساب شروع اعتیادشان بگذارند و اتهام تازه بزنند.
