ستار ۷۰ ساله شد. سالها چه زود گذشت

رفته بودیم جشن هفتادسالگی ستار، خواننده ای که با وقار و آقایی، سالهاست روی صحنه می خواند. لبخندش، فروتنی اش، مهربانی اش، همیشه در کوله بار هنرش جای خاص دارد.
انگار همین دیروز بود که در بالای کافی شاپ خیابان عباس آباد تهران، اولین دیدار را با او که در مدرسه عالی حسابداری و ترجمه درس می خواند و تازه هیاهویش بخاطر آهنگ خانه بدوش همه جا پیچیده بود، حرف میزدم.
در 70 سالگی در اوج شهرت و اعتبار هنریش همانقدر محجوب است، که در همان سالهای دور در آغاز جوانی داشت.
ادوارد الماسی یک بیزینس من ایرانی عاشق هنر، این شب را تدارک دیده بود تا به ستار بگوید حالا 70 سالگی ات رسیده ولی تا 120 سالگی ات هم قدرت را میدانیم.
استاد عباس پهلوان، چهره رادیو تلویزیونی، حسین مجید، گلزن طلایی تاریخ فوتبال محمد بیاتی و نوری زمانی، آرشاویرملکی، نوریک شهبندری، ویگن کواییان، ورژ بخشی، ورژ کواییان، ورژ موسسیان، در رستوران (Wish Dish) (ویش – دیش) یک محل خانوادگی پر از مهر و صفا گرد آمده بودند، نوریک شهبندری کیک قشنگی با تصویر ستار از Fresh Bakery گلندل آورده بود.