پریچهر‭ ‬دخترک‭ ‬8‭ ‬ساله‭ ‬پرشرو‭ ‬شوری‭ ‬در‭ ‬امور‭ ‬مدرسه‭ ‬و‭ ‬کمک‭ ‬به‭ ‬بقیه‭ ‬بود‭ ‬که‭ ‬از‭ ‬همان‭ ‬روز‭ ‬اول‭ ‬توجه‭ ‬مرا‭ ‬جلب‭ ‬کرد،‭ ‬در‭ ‬جمع‭ ‬بچه‭ ‬های‭ ‬مدرسه‭ ‬از‭ ‬هشیارترین‭ ‬بچه‭ ‬ها‭ ‬بود،‭ ‬ولی‭ ‬گاه‭ ‬چنان‭ ‬درخود‭ ‬فرو‭ ‬میرفت‭ ‬و‭ ‬بر‭ ‬صورت‭ ‬معصوم‭ ‬اش‭ ‬اندوه‭ ‬می‭ ‬نشست‭ ‬که‭ ‬من‭ ‬نگران‭ ‬می‭ ‬شدم‭ ‬یکی‭ ‬دو‭ ‬بار‭ ‬خواستم‭ ‬علتش‭ ‬را‭ ‬بپرسم،‭ ‬ولی‭ ‬جواب‭ ‬درستی‭ ‬نداد‭ ‬تا‭ ‬یکروز‭ ‬که‭ ‬با‭ ‬بچه‭ ‬ها‭  ‬به‭ ‬یک‭ ‬موزه‭ ‬رفته‭ ‬بودیم،‭ ‬فرصت‭ ‬خوبی‭ ‬برای‭ ‬گفتگوی‭ ‬بیشتر‭ ‬بود‭ ‬و‭ ‬سرانجام‭ ‬پریچهرزبان‭ ‬گشود‭ ‬و‭ ‬گفت‭ ‬که‭ ‬مادرش‭ ‬را‭ ‬در‭ ‬یک‭ ‬سالگی‭ ‬از‭ ‬دست‭ ‬داده،‭ ‬پدرش‭ ‬خیلی‭ ‬مهربان‭ ‬بود‭ ‬تا‭ ‬وقتی‭ ‬پای‭ ‬یک‭ ‬دوست‭ ‬دختر‭ ‬درزندگی‭ ‬او‭ ‬باز‭ ‬شد؛‭ ‬رکسان‭ ‬زن‭ ‬حسودی‭ ‬است،‭ ‬چشم‭ ‬دیدن‭ ‬او‭ ‬را‭ ‬ندارد،‭ ‬مرتب‭ ‬نزد‭ ‬پدرش‭ ‬برای‭ ‬او‭ ‬دردسر‭ ‬درست‭ ‬می‭ ‬کند،‭ ‬بطوری‭ ‬که‭ ‬روابط‭ ‬پدرش‭ ‬با‭ ‬او‭ ‬بکلی‭ ‬بهم‭ ‬ریخته‭ ‬و‭ ‬از‭ ‬آن‭ ‬پدر‭ ‬مهربان‭ ‬دیگر‭ ‬خبری‭ ‬نیست‭.‬

من‭ ‬تصمیم‭ ‬گرفتم‭ ‬با‭ ‬پدر‭ ‬پریچهر‭ ‬حرف‭ ‬بزنم؛‭ ‬جشن‭ ‬کریسمس‭ ‬بهانه‭ ‬خوبی‭ ‬بود،‭ ‬جمشید‭ ‬پدرش‭ ‬تنها‭ ‬آمده‭ ‬بود،‭ ‬من‭ ‬او‭ ‬را‭ ‬به‭ ‬گوشه‭ ‬ای‭ ‬کشاندم‭ ‬و‭ ‬گفتم‭ ‬دخترش‭ ‬همیشه‭ ‬غمگین‭ ‬است،‭ ‬گفت‭ ‬علتی‭ ‬ندارد،‭ ‬همه‭ ‬چیز‭ ‬زندگیش‭ ‬روبراه‭ ‬است،‭ ‬گفتم‭ ‬عشق‭ ‬پدر‭ ‬چی؟‭ ‬گفت‭ ‬من‭ ‬دوستش‭ ‬دارم،‭ ‬گفتم‭ ‬شاید‭ ‬اخیرا‭ ‬ً‭ ‬به‭ ‬او‭ ‬توجه‭ ‬زیادی‭ ‬ندارید،‭ ‬گفت‭ ‬سر‭ ‬بهواست،‭ ‬گفتم‭ ‬دختری‭ ‬که‭ ‬مادر‭ ‬از‭ ‬دست‭ ‬داده،‭ ‬نیاز‭ ‬به‭ ‬محبت‭ ‬و‭ ‬عشق‭ ‬بیشتری‭ ‬دارد،‭ ‬گفت‭ ‬او‭ ‬بدلیل‭ ‬کودکی‭ ‬مادرش‭ ‬را‭ ‬بیاد‭ ‬ندارد‭. ‬گفتم‭ ‬دلم‭ ‬می‭ ‬خواهد‭ ‬درباره‭ ‬پریچهر‭ ‬بیشتر‭ ‬با‭ ‬شما‭ ‬حرف‭ ‬بزنم‭. ‬گفت‭ ‬فردا‭ ‬شب‭ ‬وقت‭ ‬دارید؟‭ ‬گفتم‭ ‬هر‭ ‬ساعتی‭ ‬بخواهید،‭ ‬گفت‭ ‬با‭ ‬هم‭ ‬شام‭ ‬می‭ ‬خوریم،‭ ‬گفتم‭ ‬پریچهر‭ ‬هم‭ ‬می‭ ‬آید؟‭ ‬گفت‭ ‬نه،‭ ‬چون‭ ‬ما‭ ‬میخواهیم‭ ‬درباره‭ ‬اش‭ ‬حرف‭ ‬بزنیم‭.‬

من‭ ‬به‭ ‬دیدار‭ ‬جمشید‭ ‬رفتم،‭ ‬من‭ ‬خیلی‭ ‬سعی‭ ‬کردم‭ ‬با‭ ‬احتیاط‭ ‬،‭ ‬ولی‭ ‬با‭ ‬منطق‭ ‬و‭ ‬دلیل‭ ‬و‭ ‬احساس‭ ‬حرف‭ ‬بزنم،‭ ‬جمشید‭ ‬پذیرفت‭ ‬که‭ ‬در‭ ‬مورد‭ ‬دخترش‭ ‬کوتاهی‭ ‬کرده‭ ‬است‭. ‬گفت‭ ‬اتفاقا‭ ‬با‭ ‬دوست‭ ‬دخترم‭ ‬درحال‭ ‬جدایی‭ ‬هستیم‭. ‬امیدوارم‭ ‬این‭ ‬جدایی‭ ‬به‭ ‬رابطه‭ ‬من‭ ‬و‭ ‬دخترم‭ ‬کمک‭ ‬کند،‭ ‬بشرط‭ ‬اینکه‭ ‬شما‭ ‬هم‭ ‬مرتب‭ ‬هوای‭ ‬او‭ ‬را‭ ‬داشته‭ ‬باشید‭. ‬من‭ ‬گفتم‭ ‬از‭ ‬بابت‭ ‬من‭ ‬خیالتان‭ ‬راحت‭ ‬باشد‭. ‬پریچهر‭ ‬دختر‭ ‬حساسی‭ ‬است،‭ ‬من‭ ‬او‭ ‬را‭ ‬مثل‭ ‬فرزند‭ ‬خودم‭ ‬دوست‭ ‬دارم‭. ‬پرسید‭ ‬شما‭ ‬فرزند‭ ‬دارید؟‭ ‬گفتم‭ ‬من‭ ‬یکبار‭ ‬ازدواج‭ ‬کردم‭ ‬و‭ ‬طلاق‭ ‬گرفتم‭ ‬ولی‭ ‬فرزندی‭ ‬ندارم‭ ‬گفت‭ ‬پس‭ ‬مادر‭ ‬پریچهر‭ ‬باش،‭ ‬گاه‭ ‬او‭ ‬را‭ ‬با‭ ‬خود‭ ‬ببر‭ ‬فروشگاه‭ ‬گفتم‭ ‬حرف‭ ‬ندارم،‭ ‬گفت‭ ‬اگر‭ ‬صلاح‭ ‬دانستید،‭ ‬مرا‭ ‬هم‭ ‬گاه‭ ‬دعوت‭ ‬کنید،‭ ‬گفتم‭ ‬حتما،‭ ‬شاید‭ ‬فردا‭ ‬شب‭ ‬که‭ ‬منزل‭ ‬دوست‭ ‬صمیمی‭ ‬ام‭ ‬بخاطر‭ ‬تولدش‭ ‬دعوت‭ ‬دارم‭. ‬شما‭ ‬را‭ ‬هم‭ ‬با‭ ‬خود‭ ‬می‭ ‬برم‭ ‬و‭ ‬همین‭ ‬سبب‭ ‬نزدیکی‭ ‬بیشتر‭ ‬ما‭ ‬شد‭.‬دراین‭ ‬میان‭ ‬پریچهر‭ ‬آنقدر‭ ‬خوشحال‭ ‬بود،‭ ‬که‭ ‬با‭ ‬دیدن‭ ‬من‭ ‬پرواز‭ ‬می‭ ‬کرد،‭ ‬می‭ ‬گفت‭ ‬بیا‭ ‬با‭ ‬پدرم‭ ‬ازدواج‭ ‬کن

من‭ ‬احساس‭ ‬می‭ ‬کنم‭ ‬مثل‭ ‬همه‭ ‬بچه‭ ‬ها‭ ‬پدر‭ ‬ومادر‭ ‬دارم،‭ ‬دلم‭ ‬برای‭ ‬پریچهر‭ ‬می‭ ‬سوخت‭ ‬ولی‭ ‬در‭ ‬اصل‭ ‬این‭ ‬من‭ ‬نبودم‭ ‬که‭ ‬می‭ ‬بایستی‭ ‬در‭ ‬این‭ ‬مورد‭ ‬تصمیم‭ ‬می‭ ‬گرفتم‭. ‬این‭ ‬جمشید‭ ‬بود‭ ‬که‭ ‬باید‭ ‬پا‭ ‬وسط‭ ‬می‭ ‬گذاشت،‭ ‬چون‭ ‬ما‭ ‬به‭ ‬مرور‭ ‬بهم‭ ‬عادت‭ ‬کرده‭ ‬و‭ ‬علاقمند‭ ‬شده‭ ‬بودیم‭. ‬شاید‭ ‬من‭ ‬عاشق‭ ‬اش‭ ‬شده‭ ‬بودم‭ ‬ولی‭ ‬به‭ ‬مرور‭ ‬به‭ ‬او‭ ‬عمیقا‭ ‬علاقمند‭ ‬شده‭ ‬بودم‭.‬

یکروز‭ ‬که‭ ‬به‭ ‬دیزنی‭ ‬لند‭ ‬رفته‭ ‬بودیم،‭ ‬جمشید‭ ‬از‭ ‬من‭ ‬خواست‭ ‬درمورد‭ ‬زندگی‭ ‬مشترک‭ ‬فکر‭ ‬کنم؛‭ ‬و‭ ‬من‭ ‬وقت‭ ‬خواستم،‭ ‬البته‭ ‬یک‭ ‬هفته‭ ‬بعد‭ ‬جواب‭ ‬مثبت‭ ‬دادم‭ ‬و‭ ‬وقتی‭ ‬پریچهر‭ ‬فهمید‭ ‬همه‭ ‬روز‭ ‬را‭ ‬از‭ ‬شوق‭ ‬بالا‭ ‬و‭ ‬پائین‭ ‬می‭ ‬پرید‭ ‬تا‭ ‬من‭ ‬با‭ ‬جمشید‭ ‬ازدواج‭ ‬کرده‭ ‬و‭ ‬به‭ ‬خانه‭ ‬اش‭ ‬رفتم‭. ‬زندگی‭ ‬ما‭ ‬بخاطر‭ ‬پریچهر‭ ‬پراز‭ ‬عشق‭ ‬شده‭ ‬بود،‭ ‬چون‭ ‬او‭ ‬الهام‭ ‬بخش‭ ‬ما‭ ‬بود‭ ‬و‭ ‬با‭ ‬حرفها‭ ‬و‭ ‬حرکات‭ ‬و‭ ‬ابراز‭ ‬عشق‭ ‬معصومانه‭ ‬اش‭ ‬به‭ ‬ما‭ ‬انرژی‭ ‬می‭ ‬داد‭.‬

یکی‭ ‬از‭ ‬شب‭ ‬ها‭ ‬که‭ ‬هوا‭ ‬بسیار‭ ‬گرم‭ ‬بود،‭ ‬من‭ ‬پنجره‭ ‬اتاق‭ ‬را‭ ‬باز‭ ‬کردم‭ ‬و‭ ‬بعد‭ ‬از‭ ‬دو‭ ‬ساعت‭ ‬با‭ ‬شنیدن‭ ‬صدایی‭ ‬چراغ‭ ‬ها‭ ‬را‭ ‬روشن‭ ‬کردم‭ ‬ناگهان‭ ‬متوجه‭ ‬یک‭ ‬بسته‭ ‬شدم،‭ ‬آنرا‭ ‬برداشتم‭ ‬و‭ ‬باز‭ ‬کردم،‭ ‬از‭ ‬درون‭ ‬آن‭ ‬دهها‭ ‬زنبور‭ ‬بیرون‭ ‬آمده‭ ‬وصورت‭ ‬و‭ ‬دست‭ ‬مرا‭ ‬هم‭ ‬گزیدند،‭ ‬با‭ ‬سرو‭ ‬صدای‭ ‬من‭ ‬جمشید‭ ‬و‭ ‬پریچهر‭ ‬بیدار‭ ‬شدند‭ ‬و‭ ‬کارم‭ ‬به‭ ‬بیمارستان‭ ‬و‭ ‬حتی‭ ‬آمدن‭ ‬پلیس‭ ‬کشید‭. ‬آنها‭ ‬می‭ ‬خواستند‭ ‬بدانند‭ ‬ما‭ ‬چه‭ ‬دشمنی‭ ‬داریم‭ ‬من‭ ‬در‭ ‬همان‭ ‬لحظه‭ ‬اول‭ ‬به‭ ‬یاد‭ ‬دوست‭ ‬دختر‭ ‬سابق‭ ‬جمشید‭ ‬افتادم‭ ‬ولی‭ ‬حرفی‭ ‬نزدم،‭ ‬مدتی‭ ‬از‭ ‬این‭ ‬ماجرا‭ ‬گذشت‭ ‬تا‭ ‬دوباره‭ ‬درون‭ ‬آشپزخانه‭ ‬با‭ ‬یک‭ ‬مار‭ ‬کوچولو‭ ‬روبرو‭ ‬شدیم‭. ‬این‭ ‬بار‭ ‬به‭ ‬جمشید‭ ‬گفتم‭ ‬این‭ ‬رویدادها‭ ‬زیرسر‭ ‬آن‭ ‬خانم‭ ‬است،‭ ‬جمشید‭ ‬ابتدا‭ ‬نپذیرفت‭ ‬ولی‭ ‬بعد‭ ‬قبول‭ ‬کرد‭ ‬که‭ ‬آن‭ ‬خانم،‭ ‬یک‭ ‬زن‭ ‬انتقامجوست‭ ‬و‭ ‬بلافاصله‭ ‬با‭ ‬پلیس‭ ‬حرف‭ ‬زدیم،‭ ‬پلیس‭ ‬آن‭ ‬خانم‭ ‬را‭ ‬احضار‭ ‬کرد‭ ‬که‭ ‬او‭ ‬نه‭ ‬تنها‭ ‬حاشا‭ ‬کرد‭ ‬بلکه‭ ‬علیه‭ ‬ما‭ ‬شکایت‭ ‬کرد‭ ‬وخط‭ ‬ونشان‭ ‬برایمان‭ ‬کشید‭.‬

من‭ ‬همچنان‭ ‬دلم‭ ‬شور‭ ‬میزد‭ ‬تا‭ ‬یکروز‭ ‬در‭ ‬پارکینگ‭ ‬محل‭ ‬کارم‭ ‬متوجه‭ ‬شدم‭ ‬سرتا‭ ‬سر‭ ‬اتومبیل‭ ‬مرا‭ ‬خط‭ ‬کشیده‭ ‬اند،‭ ‬کلافه‭ ‬شده‭ ‬بودم‭ ‬و‭ ‬خوب‭ ‬می‭ ‬دانستم‭ ‬که‭ ‬همان‭ ‬خانم‭ ‬با‭ ‬این‭ ‬کارها‭ ‬دارد‭ ‬انتقام‭ ‬می‭ ‬گیرد‭.‬

جمشید‭ ‬می‭ ‬گفت‭ ‬اهمیت‭ ‬نده،‭ ‬ولی‭ ‬من‭ ‬می‭ ‬گفتم‭ ‬صدمه‭ ‬هایی‭ ‬که‭ ‬به‭ ‬ما‭ ‬میزند،‭ ‬جدی‭ ‬است‭ ‬می‭ ‬ترسم‭ ‬پا‭ ‬را‭ ‬فراتر‭ ‬بگذارد‭. ‬تا‭ ‬یکروز‭ ‬آدرس‭ ‬آن‭ ‬خانم‭ ‬را‭ ‬از‭ ‬مدارک‭ ‬قبلی‭ ‬جمشید‭ ‬پیدا‭ ‬کردم‭ ‬و‭ ‬تصمیم‭ ‬گرفتم‭ ‬به‭ ‬سراغش‭ ‬بروم‭ ‬و‭ ‬با‭ ‬او‭ ‬حرف‭ ‬بزنم‭ ‬غروب‭ ‬جمعه‭ ‬بود،‭ ‬به‭ ‬آدرس‭ ‬اش‭ ‬مراجعه‭ ‬کردم،‭ ‬یک‭ ‬آپارتمان‭ ‬در‭ ‬یک‭ ‬ساختمان‭ ‬قدیمی‭ ‬در‭ ‬گلندل‭ ‬بود‭ ‬از‭ ‬یکی‭ ‬از‭ ‬همسایه‭ ‬ها‭ ‬که‭ ‬اتفاقا‭ ‬ارمنی‭ ‬ایرانی‭ ‬بود،‭ ‬درباره‭ ‬آن‭ ‬خانم‭ ‬پرسیدم،‭ ‬گفت‭ ‬زن‭ ‬مرموزی‭ ‬است‭ ‬در‭ ‬ضمن‭ ‬خیلی‭ ‬هم‭ ‬بد‭ ‬عنق‭ ‬و‭ ‬نچسب‭ ‬و‭ ‬پرمدعاست،‭ ‬اخیرا‭ ‬هم‭ ‬دوست‭ ‬پسر‭ ‬قبلی‭ ‬اش‭ ‬به‭ ‬سراغش‭ ‬آمده‭ ‬بود،‭ ‬که‭ ‬دعوایشان‭ ‬شد،‭ ‬من‭ ‬بلافاصله‭ ‬عکس‭ ‬جمشید‭ ‬را‭ ‬روی‭ ‬تلفن‭ ‬خودم‭ ‬نشان‭ ‬اش‭ ‬دادم،‭ ‬گفت‭ ‬همین‭ ‬آقا‭ ‬بود‭ ‬من‭ ‬برجای‭ ‬خشک‭ ‬شدم،‭ ‬گفتم‭ ‬چه‭ ‬مدتی‭ ‬توی‭ ‬آپارتمان‭ ‬اش‭ ‬بود،‭ ‬گفت‭ ‬یکروز‭ ‬از‭ ‬ساعت‭ ‬4‭ ‬تا‭ ‬10‭ ‬شب‭ ‬آنجا‭ ‬بود‭ ‬ابتدا‭ ‬صدای‭ ‬خنده‭ ‬شان‭ ‬می‭ ‬آمد‭ ‬بعد‭ ‬نمی‭ ‬دانم‭ ‬چرا‭ ‬دعوایشان‭ ‬شد‭!‬

من‭ ‬پکر‭ ‬به‭ ‬خانه‭ ‬برگشتم،‭ ‬جمشید‭ ‬هنوز‭ ‬به‭ ‬خانه‭ ‬برنگشته‭ ‬بود‭. ‬عصبانی‭ ‬جلوی‭ ‬در‭ ‬بودم‭ ‬که‭ ‬آمد،‭ ‬بی‭ ‬اختیار‭ ‬به‭ ‬صورتش‭ ‬سیلی‭ ‬زدم،‭ ‬که‭ ‬البته‭ ‬خودم‭ ‬هم‭ ‬ناراحت‭ ‬شدم‭ ‬پرسید‭ ‬چه‭ ‬شده؟‭ ‬گفتم‭ ‬چرا‭ ‬رفتی‭ ‬سراغ‭ ‬اون‭ ‬خانم؟‭ ‬چرا‭ ‬رفتی‭ ‬با‭ ‬او‭ ‬خوابیدی؟‭ ‬جمشید‭ ‬که‭ ‬جا‭ ‬خورده‭ ‬بود‭ ‬گفت‭ ‬رفتم‭ ‬تا‭ ‬به‭ ‬او‭ ‬بگویم‭ ‬تو‭ ‬را‭ ‬دوست‭ ‬دارم،‭ ‬شاید‭ ‬دست‭ ‬از‭ ‬سر‭ ‬ما‭ ‬بردارد‭ ‬ولی‭ ‬گفت‭ ‬باید‭ ‬هفته‭ ‬ای‭ ‬دو‭ ‬بار‭ ‬بیایی‭ ‬اینجا،‭ ‬گفتم‭ ‬اینکار‭ ‬را‭ ‬نمی‭ ‬کنم،‭ ‬عصبانی‭ ‬شد‭ ‬و‭ ‬به‭ ‬جان‭ ‬من‭ ‬افتاد‭.‬

گفتم‭ ‬با‭ ‬او‭ ‬خوابیدی؟‭ ‬قسم‭ ‬بخور‭ ‬نخوابیدی؟‭ ‬گفت‭ ‬روی‭ ‬این‭ ‬چیزها‭ ‬قسم‭ ‬نمی‭ ‬خورم‭. ‬این‭ ‬حرف‭ ‬به‭ ‬من‭ ‬خیلی‭ ‬برخورد،‭ ‬فردا‭ ‬صبح‭ ‬پریچهر‭ ‬را‭ ‬با‭ ‬خود‭ ‬همراه‭ ‬کرده‭ ‬و‭ ‬برای‭ ‬جمشید‭ ‬پیام‭ ‬گذاشتم،‭ ‬که‭ ‬ما‭ ‬میرویم‭ ‬سن‭ ‬حوزه‭ ‬خانه‭ ‬خواهرم،‭ ‬من‭ ‬بر‭ ‬نمی‭ ‬گردم‭ ‬تا‭ ‬تکلیفم‭ ‬را‭ ‬با‭ ‬توروشن‭ ‬کنم‭.‬

اما‭ ‬از‭ ‬لحظه‭ ‬ای‭ ‬که‭ ‬با‭ ‬پریچهر‭ ‬به‭ ‬سن‭ ‬حوزه‭ ‬آمدم،‭ ‬این‭ ‬دختر‭ ‬نگران‭ ‬جدایی‭ ‬ماست،‭ ‬راستش‭ ‬من‭ ‬همه‭ ‬اعتمادم‭ ‬را‭ ‬نسبت‭ ‬به‭ ‬جمشید‭ ‬از‭ ‬دست‭ ‬دادم‭ ‬ولی‭ ‬از‭ ‬سویی‭ ‬نگران‭ ‬پریچهر‭ ‬هستم،‭ ‬واقعا‭ ‬نمی‭ ‬دانم‭ ‬چکنم؟‭ ‬مردی‭ ‬که‭ ‬حاضر‭ ‬نیست‭ ‬به‭ ‬گناه‭ ‬خود‭ ‬اعتراف‭ ‬کند،‭ ‬یا‭ ‬آنرا‭ ‬رد‭ ‬کند،‭ ‬از‭ ‬نظر‭ ‬من‭ ‬دیگر‭ ‬آن‭ ‬مرد‭ ‬هفته‭ ‬قبل‭ ‬نیست،‭ ‬من‭ ‬نمی‭ ‬توانم‭ ‬به‭ ‬او‭ ‬ایمان‭ ‬داشته‭ ‬باشم‭ ‬ولی‭ ‬در‭ ‬ضمن‭ ‬درمانده‭ ‬ام‭ ‬که‭ ‬چکنم؟

الهام‭ – ‬کالیفرنیا

دکتردانش‭ ‬فروغی‭ ‬روانشناس‭ ‬بالینی‭ ‬و‭ ‬درمانگردشواریهای‭ ‬خانوادگی‭ ‬به‭ ‬آقای‭ ‬صابراز‭ ‬کالیفرنیا‭ ‬پاسخ‭ ‬میدهد

دوستی‭ ‬شما‭ ‬و‭ ‬جمشید‭ ‬بدلیل‭ ‬توجه‭ ‬شما‭ ‬به‭ ‬شرایط‭ ‬روانی‭ ‬فرزندش‭ ‬پریچهر‭ ‬آغاز‭ ‬شد‭. ‬معمولا‭ ‬زمانی‭ ‬که‭ ‬رابطه‭ ‬براین‭ ‬اساس‭ ‬باشد‭ ‬که‭ ‬توجه‭ ‬به‭ ‬افرزندب‭ ‬دیگری‭ ‬از‭ ‬ابتدا‭ ‬به‭ ‬ثبوت‭ ‬رسیده‭ ‬باشد‭ ‬میتواند‭ ‬نگرانی‭ ‬مهمی‭ ‬را‭ ‬که‭ ‬در‭ ‬ازدواج‭ ‬ها‭ ‬با‭ ‬آن‭ ‬فرد‭ ‬پیش‭ ‬می‭ ‬آورد‭ ‬زایل‭ ‬سازد‭. ‬بعبارت‭ ‬دیگر‭ ‬شما‭ ‬به‭ ‬جمشید‭ ‬محبت‭ ‬خود‭ ‬را‭ ‬به‭ ‬فرزند‭ ‬او‭ ‬ثابت‭ ‬کرده‭ ‬بودید‭ ‬و‭ ‬هنگامی‭ ‬که‭ ‬او‭ ‬از‭ ‬شما‭ ‬تقاضای‭ ‬ازدواج‭ ‬کرد‭ ‬شما‭ ‬هم‭ ‬با‭ ‬اطمینان‭ ‬بیشتر‭ ‬به‭ ‬این‭ ‬رابطه‭ ‬پاسخ‭ ‬مثبت‭ ‬دادید‭.‬

فراموش‭ ‬نکنیم‭ ‬که‭ ‬همه‭ ‬ی‭ ‬افراد‭ ‬دارای‭ ‬گذشته‭ ‬هائی‭ ‬هستند‭ ‬که‭ ‬گاه‭ ‬میتواند‭ ‬برای‭ ‬آنها‭ ‬تولید‭ ‬نگرانی‭ ‬کند‭. ‬مثلا‭ ‬جمشید‭ ‬در‭ ‬رابطه‭ ‬دوست‭ ‬دختری‭ ‬که‭ ‬داشت‭ ‬نتوانسته‭ ‬بود‭ ‬رابطه‭ ‬خود‭ ‬را‭ ‬به‭ ‬پایان‭ ‬برساند‭. ‬در‭ ‬اینجا‭ ‬این‭ ‬پرسش‭ ‬پیش‭ ‬می‭ ‬آید‭ ‬که‭ ‬آیا‭ ‬بعلت‭ ‬نگرانی‭ ‬از‭ ‬بازتاب‭ ‬شما‭ ‬حاضر‭ ‬نشد‭ ‬موضوع‭ ‬را‭ ‬با‭ ‬شما‭ ‬درمیان‭ ‬بگذارد‭ ‬یا‭ ‬اصولا‭ ‬دوست‭ ‬داشت‭ ‬ضمن‭ ‬ازدواج‭ ‬با‭ ‬شما‭ ‬فردی‭ ‬را‭ ‬که‭ ‬حاضر‭ ‬است‭ ‬با‭ ‬هر‭ ‬شرایطی‭ ‬رابطه‭ ‬اش‭ ‬را‭ ‬با‭ ‬شما‭ ‬ادامه‭ ‬دهد‭ ‬در‭ ‬پنهان‭ ‬نگاه‭ ‬دارد؟‭ ‬

وجود‭ ‬پریچهر‭ ‬در‭ ‬زندگی‭ ‬شما‭ ‬دو‭ ‬نفر‭ ‬ایجاب‭ ‬می‭ ‬کند‭ ‬که‭ ‬مسئله‭ ‬ی‭ ‬دوست‭ ‬دختر‭ ‬جمشید‭ ‬حل‭ ‬شود؟‭ ‬گفت‭ ‬و‭ ‬گوی‭ ‬شما‭ ‬نتوانسته‭ ‬است‭ ‬این‭ ‬دشواری‭ ‬را‭ ‬حل‭ ‬کند‭. ‬بنظر‭ ‬می‭ ‬رسد‭ ‬که‭ ‬می‭ ‬توانید‭ ‬هر‭ ‬دو‭ ‬به‭ ‬روانشناس‭ ‬مراجعه‭ ‬کنید‭ ‬و‭ ‬روشن‭ ‬سازید‭ ‬که‭ ‬جمشید‭ ‬تا‭ ‬چه‭ ‬اندازه‭ ‬توانایی‭ ‬نه‭ ‬گفتن‭ ‬به‭ ‬دوست‭ ‬دخترسابق‭ ‬خود‭ ‬را‭ ‬دارد؟‭ ‬و‭ ‬آیا‭ ‬اصولا‭ ‬میزان‭ ‬تعهد‭ ‬شما‭ ‬با‭ ‬یکدیگر‭ ‬چه‭ ‬مرزهایی‭ ‬را‭ ‬باید‭ ‬داشته‭ ‬باشد؟‭ ‬با‭ ‬سیلی‭ ‬زدن‭ ‬و‭ ‬عدم‭ ‬آگاهی‭ ‬کافی‭ ‬از‭ ‬دلایل‭ ‬چنان‭ ‬پیش‭ ‬آمدی‭ ‬کمک‭ ‬چندانی‭ ‬به‭ ‬حل‭ ‬این‭ ‬دشواری‭ ‬نخواهد‭ ‬کرد‭.‬