1670-59

شهین دردشتـی
دکترای هنرهای زیبا و هنردرمانی

بخش 14
سبک پست- مینی مالیسم

دربخش گذشته به شرح مکتب مینی مالیسم پرداختیم واکنون در این بخش میپردازیم به مکتب پست – مینی مالیسم. انتخاب این نام، که برای اولین بار  در سال 1971 توسط رابرت پینکوس در آمریکا بکارگرفته شد، اقدامی بود بقصد فراتررفتن از  مکتب مینی مالیسم. بعبارت دیگر، پست- مینی مالیسم نتیجه عکس العملی بود که هنرمندان نقاش آمریکائی در  دهه هفتم قرن بیستم دربرابر ارزش های مینی مالیست ها درزمینه فرم های بسته هندسی و روش های  تزئینی آنان نشان دادند.

1670-60

بطورکلی تعدادی خصوصیت هنری وجود دارند که خاص مکتب پست-مینی مالیسم هستند. بارزترین این خصوصیات عبارتست از تاکیدبرروی استفاده ازتم یا متن نقاشی بعنوان عامل اصلی تابلوی نقاشی، بکار گرفتن تم ها و سبک های گذشته نقاشی دریک چهارچوب مدرن امروزی، وشکستن مرزهای بین آن سبک ها.  بعبارت دیگر، هنرمند سبک پست-مینی مالیبسم خصوصیات سبک های گوناگون را، که غالبا ازهم متفاوت اند وحتی ارزشهای متضادی هم دارند، را در یک جا جمع میکنند وروی تابلوی نقاشی می آورند.  برخی از این هنرمندان این کار راتا بحدی بکارمیگیرند که بیننده تابلوی آنها بین اسم یک تابلو و آنچه که کشیده شده ارتباطی نمی بیند. دلیل آن اینست که اسم ها سمبل های عینی هستند ولی آنچه که کشیده شده است آبسترکت و غیرآشنا به چشم میآید. دلیل این حالت اینست که پست- مینی مالیست ها، برای اینکه بین سبک خود و سبک مینی مالیسم، که درآن به فرم و کمپوزیسیون در نقاشی اهمیت میدادند، تفاوتی باشد، بطور کلی فرم را نادیده  گرفتند. برخی از این نقاشان، باوجود اینکه خصوصیات مینی مالیسم، مثل کشیدن آبستره و تکیه بروی جنبه های غیراحساسی را قبول داشتند، ازبکار گرفتن وسائل نقاشی معمول بین آنها خودداری میکردند. تعدادی از این نقاشان حتی بعنوان نمونه، از رنگ هائی استفاده کردند که روی تابلوساکن نمیماند و پخش میشود: یعنی رنگهایی که حرکت آنها باعث میشود که کمپوزیسیون نقاشی در اختیارنقاش نباشد بلکه به ساختارو طرز حرکت خود رنگ  – رقیق یا غلیظ بودن، میزان پخش شدن آن روی پرده نقاشی، بستگی داشته باشد. عده ای هم حتی رنگ را باطپانچه بطرف پرده نقاشی بدون هدفی خاص شلیک می کردند. 

1670-61

1670-64

پس از بالاگرفتن طرفداری از سبک نقاشی پست مینی مالیسم، وسرایت آن به رشته هائی مثل مجسمه سازی، آرشیتکت و مبلمان، عده ای از نقاشان خصوصیت عمده این سبک را که عدم توجه به فرم و کمپوزیسیون است به سرحدی کشیدند که دیگر آثارشان با خود هنر نقاشی هیچ نسبتی ندارد. امروزه این عده که رنگ و بوم خود شان را در اختیار سوداگران گذاشته اند، تصاویری به اصطلاح ایرانیها “اجق وجق” را روی پرده نقاشی میاورند که یک سرمایه گذار که هیچ دانشی در زمینه هنر نقاشی ندارد آنها راصرفا بقصد تجارت میخرد، تکثیرمیکند وبعنوان تابلوهای نقاشی درفروشگاه ها در معرض فروش قرار میدهد. باید اضافه کرد که چون اکثر خریداران این تابلوها نیز هنردان و هنر شناس نیستند، و قیمت آن تابلوها نیزبه مراتب ارزانتراز تابلوهای واقعی نقاشی است، این نوع متاع تجاری میرود که بازارخرید آثار نقاشی رابرای مدت مدیدی در انحصاربگیرد.
باید اذعان کرد که باوجود اینکه سبک پست مینی مالیسم دیگر مثل زمان بروزش نفوذ و طرفدارچندانی ندارد، وبرخی هم آنرا به بیراهه کشانده اند، معهذا بسیاری ازتم ها و روش های مربوط به آن سبک هنوز درمیان نقاشان رایج است که آن را طولانی ترین سبک نقاشی نیم قرن گذشته کرده است.
برخی از نقاشانی که در این سبک نامدارند عبارتنداز:

Vito Acconci, Robert Morris, Tom Friedman, Gabriel Orozco, Bruce Nauman, Rachel Whiteread, Anne Wilson, Jackie Winsor, Santiago Sierra, Wolfgang Laib…

1670-62

1670-63

1670-65