سیری در دنیای نقاشی و مـروری بر مکاتـب
و آثـار نقـاشان بـزرگ
شهین دردشتـی
دکترای هنرهای زیبا و هنردرمانی
بخش هشتم:
فریـدا کالـو
Frida Kahlo
همانطوری که دفعه قبل قرار گذاشتیم، این بار درباره نقاشی فریدا کُالو (Frida Kahlo)صحبت خواهیم کرد.
فریدا که در سال 1910 در مکزیک بدنیا آمد، دختر یک مرد یهودی بود که از مجارستان به مکزیک مهاجرت کرده بود. تولد او زمانی صورت گرفت که انقلاب مکزیک آغازگردیده بود. او که در 5 سالگی دچار فلج اطفال شده بود، در سن 25 سالگی در یک تصادف اتوبوس چنان ناقص شد که با وجود 32 بار عمل جراحی، نیم تنه پائینش فلج باقی ماند. به این جهت، وقتی در سن 26 سالگی به نقاشی کردن پناه برد، مجبور بود که غالباً به پشت خوابیده نقاشی کند. او میگفت تا زمانی که قادر به نقاشی کردن هستم، از زنده بودن خوشحالم.
فریدا بطور کلی بعنوان یک نقاش سوررئالیست شناخته میشود، ولی خود او هیچوقت درمورد سبکی که داشت توضیحی نمیداد. او در این باره میگفت که هرچه را که بفکرش میرسد روی پرده نقاشی میاورد.
فریدا تنها یک نقاش بزرگ نبود. زندگی و هنر او بازتاب شخصیت او بعنوان یک هنرمند درآن شرایط فرهنگی و انقلابی بودکه نیمه اول قرن بیستم را دربرداشت. اویک سوسیالیست، کمونیست و یک انقلابی بود. درزمانی که لئون تروتسکی انقلابی روسیه مورد خشم وتحت تعقیب استالین قرارگرفت و به مکزیک گریخت، فریدا از یاران و همکاران او بود. در واقع هنر او نشاندهنده زندگی او و زندگی اوبرمبنای شرایط فرهنگی، سیاسی و تاریخی دوره حیات او بود.
ازآثاراو نمایشگاهای متعددی بر پا شده، واواولین زن نقاشی بود که موزه لوور پاریس یکی ازتابلوهایش را خرید. ولی او تا زمانی که زنده بود، شهرت جهانی زیادی بدست نیاورد.
فریدا تعداد زیادی پرتره ازخودش و همسر یک دوره از زندگی اش، نقاش بزرگ مکزیک دیه گو ریورا، که چندی پیش در باره اش صحبت کردیم، کشیده است.
در اینجا یکی از پرتره هائی را که از خودش کشیده می بینید که نشان دهنده روحیه اوست. اما سوژه مهم کارهای فریدا بیشتر اجتماعی و در رابطه با درد و رنج مردم فقیر کشورش بود. بدیهی است که بدلیل دردهای خودش، توانسته این سوژه ها را بصورت پرمعناتری نقاشی کند. نمونه این سوژه ها را میتوانیم دراین تابلوهایش بنام اتوبوس و درآغوش مادر طبیعت، ببینیم. در اینجا، آن زنی که لباسی قرمزرنگ پوشیده وکودک بیماری را در آغوش گرفته، خود فریداست. او، علیرغم درد و رنج جسمی وفشارهای روحی که ازهمان ابتدای کودکی دچارشان بود، سخت بدنبال هنر و فعالیتهای سیاسی- اجتماعی میرفت. ازاین جهت، بسیاری ازکسانی که او را میشناختند، زندگی او را حماسه مقاومت در برابر درد و رنجهای غیر قابل تحمل و تلاش برای زنده ماندن می نامیدند. خود او میگفت که با نقاشی کردن درد را به زیبائی تبدیل میکند.
دراینجا باید اضافه کنیم که علت انتخاب این دوزن نقاشی که ازمیان سایرنقاشان بزرگ زن انتخاب کردم، یعنی فریدا، و جورجیا اوکیف که پیش از این در باره هنرش صحبت شد، این بود که به شخصیت های قوی و مصمم آنها، که میتواند سرمشقی برای همگان باشد، اشاره شود. دوزن هنرمندی که توانستند با وجود مشکلات جسمی، روحی، فردی،اجتماعی و سنتی، وسایرموانع ومشکلات دردوران مردسالاری اوائل قرن بیستم، درزمره بزرگان هنر نقاشی جهان درآیند.
دربخشهای بعدی به بررسی سبک های دیگری از نقاشی مدرن،مثل کوبیسم وسوررئالیسم، میپردازیم.
