فرح شکوهی-نقد فیلم

 

وقتی پای کارگردان صاحب سبک وهوشیاری چون جان مور که سابقه فیلم های خوبی چون: پشت خطوط دشمن Behind Enemy Lines ومکس پین را دارد و فیلمنامه نویسی چون اسکیپ وود که در کارنامه خود:X-MEN رادارد به میان می آید، وقتی نام یک قهرمان فیلم های اکشن چون بروس ویلیز نیز در فیلم دیده میشود، مسلما فیلم از مرز فیلم های تکراری و معمولی خارج میشود.
این پنجمین فیلم از سری فیلم های Die Hard است که بروس ویلیز در آن بازی میکند. ویلیز در نقش جای مک کلین بدنبال پسرش جک (جای کورتنی) به مسکومیرود، چرا که حسابی به دردسر افتاده و تنها پدر است که می تواند اورا نجات بدهد.
قصه جای کورتنی جوان در فیلم، در اصل راه ها را برای آینده این سری فیلم ها هموار می کند، چون بروس ویلیز حتی خود معتقد است که باید بزودی از بازی در فیلم های اکشن دست بکشد چون هم تماشاگر جوان انتظار دارد و هم خود توانایی و جنب و جوش گذشته را ندارد.
«جان مک کلین» در مسیر نجات پسرش با تروریست های بین المللی نیز روبرو میشود، همین به فیلم هیجان و حرکت بیشتری میدهد، تا حدی نیز قصه فیلم را از مسیر تکراری آن خارج می سازد، چون نه تنها فضا ولوکیشن فیلم دچار تغییر بنیادی شده، بلکه قصه فیلم، بازیگران و حوادث  نیز بکلی تغییر شکل داده اند.
«جان مور» فیلمسار ایرلندی تبار، در سال 2001 با یک بودجه حدود 20 میلیونی، توانست اولین فیلم بلند و در ضمن موفق خود «پشت خطوط دشمن» را بسازد وکلی کردیت بگیرد. اصولا جان با بازیگران فیلم های اکشن راحت تر کار میکند، چون ساختار فکری او در سینما با هیجان و حادثه همراه است.
«جان مور» سالها بوددرصددجلب تهیه کنندگان برای ساخت «جان سخت» پنجم بود،چون او معتقد بود بروس ویلیز همچنان می تواند بعنوان یک اکشن هیرو پولساز باشد از اولین فیلم Hard Dieدر سال 1988 تا آخرین آن، تماشاگران از هر سن وسالی، به دیدن آنها رفته اند و آمار جدید نشان میدهد در اولین سه روز آخر هفته، فیلم با رکورد 25 میلیونی صدرنشین فیلم های پرفروش شده است.

معمولا فیلم های اکشن وبازیگران این فیلم ها، از دیدگاه منتقدین، موجه جلوه نمی کنند ومورد انتقاد هستند، ولی بجرات فیلم Die Hard از همان آغاز مورد تحسین منتقدین بوده، بطوری که در سال 2007،مجله اینترتیمنت Die Hard را بهترین فیلم اکشن دهه اول هزاره سوم معرفی کرد و بروس ویلیز بعنوان بهترین بازیگر فیلم های اکشن. اینک بعد از سالها هنوز فیلم Die Hard بعنوان یک اکشن قابل تعمق با بهره از تکنیک های جدید، با بازی های خوب معرفی شده است. جان مور کارگردان فیلم با مشورت با نویسنده و تهیه کننده این فیلم به «جای کورتنی»  بعنوان یک بازیگر جوان وایفاگر نقش پسر جان مک کلین، به اندازه ای کردیت داده که تماشاگران جوان و نوجوان نیز قهرمان خود را دروجوداو ببینند.
صحنه های تعقیب اتومبیل ها، اسپشل افکت ها، هنر کامپیوتری، به فیلم تازه کمک کرده،که از همان لحظه نخست، تماشاگر را بدنبال خود بکشاند، مکالمه به زبان روسی در  فیلم، به طبیعی بودن وواقعی بودن آن کمک کرده است.
صحنه های مسکو در بوداپست فیلمبرداری شده، گروهی بازیگر روسی و رومانی در فیلم نقش دارند، فضاسازی ها بسیار استادانه انجام شده، حوادث فیلم، تقریبا شباهتی به فیلم های قبلی ندارد، چون با هنر و خلاقیت جان مور،در مسیری مدرن تر حرکت کرده است.
باری بروس ویلیز در فیلم همچنان درخشان است،«جای کورتنی» هنوز در فیلم آنگونه که انتظار میرود جا نمی افتد، ولی بدلیل هماهنگ ساختن خودبا بروس ویلیز، در حد معقول پیش میرود.
فیلم بعنوان یک فیلم اکشن کاملا دیدنی است، در عین حال فیلم قابل تعمق است، قابل تفکر است، حوادث نیز قابل پیش بینی نیست.