فروزنده اربابی گوینده و اجرا کننده ی پرآوازه ی برنامه های پرشنونده ی رادیو ایران درگذشت.
او بانویی بود با استعداد کنجکاو و پرتلاش من که مدتی سرپرست برنامه ی پنج و سه دقیقه بودم که او و مانی عهده دار اجرای آن بودند از نزدیک او را می شناختم صدای خوبی در گویندگی داشت و در قرائت متون چنان تسلطی از خود ابراز می داشت و رعایت مکث ها و سکوت ها را میکرد که شنونده تصور میکرد این خود فروزنده است که حرف می زند. بانوی آزاده ای بود یادم می آید که در دوره ای که رادیو ایران یک برنامه ی هفتگی موسیقی به وسیله ی یکی از ارکسترهای رادیو تدارک دیده بودو اجرای آن را به فروزنده سپرده بود او چنان احساس مسئولیت می کرد که اگر او نبود تردید هم نبود که این برنامه با آن جامعیت و گیرایی برای مردم مرتب اجرا نمی شد… او یک فعال اجتماعی هم بود… اغلب برنامه هایی که باید به طور زنده اجرا میشد و مستقیم هم از رادیو پخش می شد به عهده ی او بود او برای خود از طریق حرفه اش در رادیو موقع و موضع خاصی پدید آورد تا آنجا که دبیر انجمن قلم شد که استاد زین العابدین رهنما بنیانگذار و مدیر آن بود و دفتری داشت که فروزنده عضویت انجمن را پیدا کرد و چنان فعالیت می کرد که رهنما او را به دبیری انجمن برگزید. بعد از انقلاب نه فقط رادیو دیگر جای او نبود که حتی او قادر به فعالیت مثبت هم در جامعه نبود از اینرو ایران را به قصد ترکیه ترک گفت و فعالیت های فرهنگی و اجتماعی خود را در آنجا دنبال کرد و دیری نپائید که به «انجمن دوستداران و مولوی پژوهان » قونیه پیوست که سال گذشته که یکی از شبهای بخارا اختصاص به مولانا یافته بود او نبیره ی مولانا را که بانویی فرهیخته بود برای شرکت در این مجلس با شکوه همراه خود به تهران برد که با اقبال عمومی جمعیت عظیمی از مولوی شناسان و دوستداران جلال الدین مولوی روبرو شد…
درگذشت او را به دکتر فوژان زینی عزیز و خانواده و دوستان و همکاران و بازماندگان آن بانوی احترام برانگیز تسلیت می گوئیم!
