1359-25

1359-21

همانطور که پیش بینی می شد، فیلم Stepping High با استقبال ایرانیان و غیر ایرانیان روبرو شد بیشتر شب ها، سالن سینما پر از جمعیت بود و در بیشتر شب ها مردم بپاخاسته و برای کارگردان فیلم کف می زدند.
دیدگاههای گروهی از تماشاگران فیلم Stepping High

***

• دیدن فیلم Stepping High ، چنان مرا به شور آورد، چنان احساس خوبی داشتم که با پایان فیلم بپاخاستم وشروع به کف زدن کردم، ولی جالب اینکه بیشتر تماشاگران سینما همین حال را داشتند، حتی خانمی را دیدم که چشمانش پر از اشک بود. من درود می فرستم به نویسنده و کارگردان فیلم «هنری چار».
• من به اتفاق خانواده مخصصا دوپسر تین ایجر خود بدیدن فیلم رفتیم، پسرها بعد از نیم ساعت قصد خروج از سینما را داشتند ولی عجیب اینکه بعد از لحظاتی برجای ماندند و در آخر فیلم، دیدم که هر دو به هیجان آمدند و گفتند خیلی دلشان میخواهد با کارگردان فیلم دیدار کنند، حتی بیرون از سینما سراغش راگرفتند ولی موفق نشدند. من از این عکس العمل ها خوشم آمد، من احساس غرور کردم، احساس اینکه خودم در پرده سینما هستم.
• من مسافر آلمان هستم، دیدن این فیلم بمن انرژی بسیاری داد، احساس خیلی قشنگی داد، از ایرانی بودن خود احساس خوشحالی کردم، دیدم که حتی غیر ایرانیان هم دچار احساسات شده و بر چهره خیلی ها اشک دیدم، خیلی ها بپا خاسته و کف زدند، خیلی ها در  بیرون سالن به سراغ شان میرفتند که فارسی سخن می گفتند دلشان میخواست با ایرانیان آشنا شوند.
• من با تردید به دیدن فیلم رفتم، باخودم می گفتم لابد با  یک آرگو ی دیگری روبرو هستم، ولی با دیدن فیلم، به آن همه غیرت ایراندوستی، انساندوستی و اندیشه صلح و آشتی کارگردان فیلم «هنری چار» درود فرستادم من قبلا مصاحبه هایش را در مجله جوانان خوانده بودم و با روحیات او آشنا بودم، ولی فیلم احساس دیگری بمن داد چقدر با ظرافت حس غرور ایرانیان را بر می انگیخت.

1359-22

1359-23

• من با دوستان و همسایه های امریکایی و اروپایی خود به دیدن فیلم رفتیم، فیلم براستی غرورانگیز بود. وقتی از سینما بیرون آمدیم، عکس العمل زیبای فیلم را بروی دوستان خود دیدم، آنها پر از سئوال بودند، اینکه ایرانیان چقدرتحصیلکرده و فهمیده هستند، چقدراهل دوستی و عشق و آشتی هستند، دوستان غیر ایرانی من آن شب با اصرار مرا به یک رستوران ایرانی بردند شب قشنگی بود.
• من یک دست اندرکار تلویزیونی هستم، من فیلم را با دقت دیدم، هنری چار با ظرافت خاصی، فیلم را چون یک ارکستر بزرگ رهبری می کند و بمرور اوج می گیردو زیباترین صحنه فیلم، صحنه دادگاه بود، صحنه رقص های پشت صحنه، که همه پیام های ویژه فیلم را به تماشاگر انتقال می داد.
فیلم بدلیل آمیختن دو فرهنگ، رنگارنگ بود، احساس خستگی و کسالت به تماشاگر نمی داد، رقص ها بسیار زیبا بود.
• من با همسر امریکایی خود بدیدن فیلم رفتم، از دیدن چهره پراحساس و هیجان زده او درتاریکی سینما، لذت می بردم. بارها در طی فیلم مرا بوسید و گفت بتو و بخاطر چنین فرهنگ و اخلاق و منش تبریک می گویم و افتخار می کنم. فیلم بسیاری از ایرانیان را که در طی سالها، با دیدن بسیاری از فیلم ها درباره ایران پکر و ناراحت سینما را ترک می گفتند سرافراز کرد. من برای هنری چار و همه دست اندرکاران فیلم، آرزوی موفقیت بسیار می کنم.
• پسرو دخترم بمن گفتند قصد دارند دوستان امریکایی خود را بدیدن فیلم ببرند، من از شوق فریاد زدم هرچند نفر باشید من همه پول بلیط ها و پاپکورن، نوشابه، حتی شام  بعد از سینما را می پردازم. براستی هم چنین کردم و بچه ها 12 نفر را با خود به سینما بردند و آخر شب با خوشحالی به خانه بازگشتند.

1359-24