سیروس وکیلی
تالار «فروم» لوس آنجلس با فریادهای شادمانه ی ایران، ایران، احساسات قهرمانان بزرگ شان را برمی انگیختند و سالن را به لرزه در می آوردند. روز دوم مسابقات که روز نهایی بود و بازی با امریکا که تمامی نیرو و توان خود را بسیج کرده بودند، روز اوج قدرت نمایی دو تیم ایران وامریکا بود، که ماهها تمرین مداوم کرده بود تا این بار جام قهرمانی را نصیب خود کند. اما سرانجام این تیم کشتی پهلوانی ایران بود که از میدان فائق در آمد.کشتی گیران پرتوان ایران: حسین رحیمی در وزن 57 کیلو و بهنام احسانپور در وزن 51، حسین یزدانی در وزن 70 کیلو، میثم مصطفی جوکار در وزن 86، کمیل قاسمی در 125 کیلوگرم بودند که با توانایی کامل پهلوانان توانمند امریکا را شکست دادند و جام طلائی قهرمانی را برای چهارمین بار صاحب شدند.
ریشه ی این همه شور و شوق پهلوانان ایرانی برای دستیابی به جام قهرمانی ریشه این همه شوق و ذوق و هیجان تماشاگران ایرانی را باید در تاریخ جست و رد پای کشتی باستانی را باید در پیشینه ی صدها و هزارها سال عمر یافت.
قبل از آغاز مسابقات کشتی من درمصاحبه ای در بخش فارسی رادیو امریکا می شنیدم که سرپرست تیم ملی و مسئولان فدراسیون کشتی امریکا می گفتند:« ما همه ی توان خود را تجهیز کرده ایم که امسال برخلاف سه سال گذشته بر پهلوانان توانمند ایرانی فائق آئیم و از قدرت و مهارت آنها ستایش می کردند.
از سابقه ی طولانی کشتی گفتیم و اینک یادآور می شویم که در ادبیات کهن ما نیز مانند شاهنامه از کشتی بارها وبارها یاد شده… که چشمگیرترین آنها کشتی رستم و سهراب است و همچنین باید به گلستان استناد کنیم که سعدی از 360 فن در کشتی یاد کرده است.
اما کشتی ها پراکنده انجام می گرفت و از سال 1320 (هفتاد و دو سه چهار سال پیش) از طرف انجمن ملی تربیت بدنی برای اولین بار هفت نفر به عنوان هیئت مدیره ی ورزش های باستانی انتخاب شدند که اولین مسابقه ی کشتی سازمان یافته هم در آبان ماه همان سال برگزار شد. وا ز همان سال ها، هر سال مسابقه ی کشتی برگزار می شد و به برنده بازوبند می دادند که اسامی آنها در تاریخچه ی کشتی ثبت و ضبط شده است. عشق و دلبستگی پهلوانان کشتی هم از دیرزمان نشئت گرفته از ایمان و تقوای آنها بود و اعتماد به نفس شان. از اینرو درهمین مسابقات اخیر به قهرمانی در حالیکه سه تن از قهرمانان کشتی جوانها برای نخستین بار در تیم ملی بازی می کردند حال آنکه قهرمانان برجسته ای هم در تیم کشتی آذربایجان بودند که چهار نفرشان قهرمانان المپیک اند و امکانات ابزاری و مالی گسترده ای هم دارند و یقین می دانستند که دراین مسابقات جام طلائی قهرمانی را دریافت خواهند کرد حال آنکه فدراسیون کشتی ایران با مضیقه های مالی ونبود امکانات وسیع وگسترده ربرویند و فقط عشق و دلبستگی شان به ایران و به کشتی به آنها نیرو وتوان می بخشد.
همین جا باید از شخصیت هایی نام ببریم که با یک علاقه و مهری در استادیوم آمده بودند از آن جمله «اندی بارت» صاحب یکی از معتبرترین کمپانی های امریکایی به نام «کاپیتال – گروپ» است وعشق شگفت انگیزی به بازی کشتی دارد تاآنجا که وقتی می خواستند کشتی را از بازیهای المپیک حذف کنند علاوه بر یک میلیون دلار کمک، فعالیت های گسترده ای هم برای حفظ بازی کشتی در المپیک انجام داد که سازمان جهانی المپیک را به حفظ کشتی در مسابقات برانگیخت وامسال نیز هزینه ی آگهی کشتی را در رادیو 670 AM تامین کرد وخود دراستادیوم به پشت صحنه رفت و پهلوانان ایرانی را در آغوش مهرامیز خود گرفت. همچنین آقای خسرو شمخانی بنیانگذار و مدیر سازمان غیر انتفاعی امید ایران از دنور خود را به مسابقات رساند و با شور و شوق و هیجانی به پهلوانان هم تبریک نوروزی گفت و هم فتح شان را در قله ی توانایی.
اندی خواننده محبوب ایرانی ها هم که علاقه ی مفرطی به بازیهای ورزشی دارد و خود از فوتبالیست های پرتوان است با بچه های قهرمان دیدار کرد و اظهار داشت که من امروز به خود می بالم که پهلوانان عزیز کشورم را از نزدیک می بینم.
