بانو جمیل خرازی یا درواقع لیدی جمیل خرازی، لقبی که از دربار انگلستان گرفته است و به دلیل خدمات انسانی، خیریه، دانشگاهی، فرهنگی و هنری حق اش است. هفته قبل مهمان لس آنجلس بود در اصل در مسیر خود به واشنگتن و دانشگاه هاروارد، دیدار با چند شخصیت سرشناس سیاسی و دانشگاهی به لس آنجلس آمده بود، در تدارک برنامه هایی تازه در شهر فرشته هاست، از سویی در پشت پرده فیلم مستند و به روایتی سینمایی «فولان دیوی، ملکه راهزن» که هنوز به نقطه آخر نرسیده، جایزه ای بدست آورده را پایان داده است.
بانو جمیل خرازی بنیاد توس را بنیان گذاشت که از برجسته ترین چهره های هنری و فرهنگی قدردانی کند، گنجینه های ارزشمند فرهنگی وهنری را بازسازی کند.
جمیل خرازی به عنوان مدافع حقوق بشر، مدافع حقوق زنان و کودکان، که بالرین و خواننده اپرا در ایران بود ودر زمینه طراحی و کارگردانی رقص، صحنه، معماری سوابق درخشانی دارد، به عنوان نماینده دانشگاه معتبر و بین المللی هاروارد و به عنوان عضو بورد دانشگاه، در خاورمیانه فعال است ضمن اینکه از اعضای شورای بین المللی دانشگاه شیکاگو میباشد در طی سالهای گذشته زیباترین و پرهزینه ترین برنامه ها را در لندن و دیگر نقاط جهان از جمله لس آنجلس روی صحنه برده که آخرین برنامه در شهر فرشته ها جاده ابریشم بود که دهها رقصنده، موزیسین، خواننده و هنرپیشه را از انگلستان و از کانادا به امریکا آورد.
وی اخیرا با برنامه پربار: ترنم یادها و خاطره ها در غربت Memories In Exile را در لندن روی صحنه آورد که درواقع بزرگداشتی از هنرمندان بین المللی بود، آنها که آثارشان سالها در ایران با ترانه های فارسی اجرا می شد و کمتر کسی می دانست که خالق آنها هنرمندانی از سایر کشورهای جهان هستند و بانو خرازی در این برنامه، هنرمندان اورژینال را به صحنه دعوت کرد تا آثار خود را به زبان خود به زبان فارسی اجرا کنند.
بانو جمیل خرازی در طی سالها و برای نیل به هدف بزرگ انسانی خود، با چهره ها و رهبران جهان دیدار کرده، از قدرت ونفوذ آنها برای یاری رساندن به نسل جوان، دانشجویان و دانش پژوهان کمک گرفته ، در همان حال کوشیده تاریخ فرهنگ وهنر ایران را به آنها بیشتر بشناساند در این لیست از پرزیدنت اوباما، مارگارت تاچر، پادشان اردن تا نخست وزیر انگلستان و سناتور کندی، شهبانو فرح دیده میشوند و از سوی همه آنها مورد تقدیر و تشویق نیز قرار گرفته است.
درباره برنامه های تازه بنیاد توس باز هم سخن خواهیم گفت.
بانو جمیل خرازی در گفتگو با رادیو و مجله جوانان
افتخار تازه ای برای بنیاد توس
تهیه و تولید یک فیلم مستند سینمایی بنام «فولان دیوی، ملکه راهزن»،
یک دختر قهرمان زجر کشیده هندی، که خود را تا پارلمان هند رساند
این فیلم مستند برنده جایزه بهترین فیلم
از فستیوال بین المللی My Hero Film Festival شد
با جمیل خرازی در جوانان رادیو و مجله جوانان، درباره این فیلم، با سوژه ای تکان دهنده و حیرت آور، گفتگو کردیم که درواقع نشانه دفاع از حقوق زن از هر ملت و نژاد و قومی است.
بانو جمیل دراین باره میگوید: «فولان دیوی»، قصه یک دختر روستائی در هند است، که ساختن این فیلم نیمه مستند در محل حوادث اصلی آن با خطرات و دردسرهای زیادی همراه بود، ما تصمیم گرفتیم به هند برویم و برای این منظور 4 بار هر بار یک ماه و نیم در میان مردم و درست در محل حوادث فیلم بودیم، برای دستیابی به آرشیو زندگی و عکس ها و شواهد این ماجرا درهند، هر بار با مانع و سد و خطری مواجه بودیم.
فیلم قصه فولان دیوی یک دختر روستایی است که در 13 سالگی توسط پدرش با یک دوچرخه مستعمل مبادله میشود و فولان به همسری مردی مسن در می آید، که از همان زمان حوادث فیلم شروع می شود.
آن شوهر در شب عروسی، فولان را به 21 نفر دیگر می بخشد تا به او تجاوز کنند و این دختر 13 ساله با وجود چنین جنایتی زنده می ماند. درحالیکه برگردنش یک لوحه می اندازند که بنام لوحه نجس یا یک دختر بدکاره معرفی میشود. فولان در 16 سالگی از آن ده فرار می کند به جنگل می رود، به آدم هایی چون خود زجرکشیده پناه می برد.
در جنگل ارتش کوچک خود را می سازد و به قصد انتقام از متجاوزین خود، به همان دهکده باز می گردد وبه سراغ همان 21 نفر میرود، 19 نفرشان را هلاک می کند و تنها دو نفرشان زنده می مانند که اینک در زندان هستند.
فولان از آن لحظه ببعد به سراغ ثروتمندان ظالم می رود به کاروان ها حمله می کند، اموال آنها را می گیرد و به مردم فقیر می بخشد و درواقع او را رابین هود زن هند می نامند مامورین ویژه پلیس در هند و پاکستان همه جا به دنبال اوبودند ولی هر بار خود مردم پناهش می دادند ولی 2 نفر از یارانش را دستگیرو محکوم به اعدام می کنند تا سرانجام خانم ایندرا گاندی با او حرف می زنند واو حاضر میشود در ازای آزادی 2 همراه همیشگی اش، خود را تسلیم کند.
فولان محاکمه و به اعدام محکوم میشود، ولی شورش مردم سبب می گردد تا به حبس ابد، آنهم به درون خانه ای محکوم می شود، که در آنجا خواندن و نوشتن را می آموزد، کم کم مردم به طرفداری از او پا می خیزند و می گویند فولان نماینده ماست و باید به پارلمان برود، عاقبت فولان به عنوان نماینده مردم به مجلس راه می یابد همان زمان نیز با مردی ازدواج می کند و به خدمت شبانه روزی مردم در می آید روزی که دوره نمایندگی اش تمام میشود، مردم او را به میان خود می برند، اعلام می کنند که او باید نخست وزیر آینده هند باشد و درست در اوج احساسات مردم و در قلب مردم، مردی با گلوله قلب شجاع او را می شکافد که بعدا مشخص میشود همان شوهر سابق او بوده است و بعد از این فولان به عنوان یک زن مقدس، برایش نمازخانه هائی می سازند که مردم برای دعا به آنجا مراجعه می کنند. ساختن چنین فیلمی آسان نبود و ما حسین فاضلی کارگردان صاحب نام ایرانی را که 15 سال سابقه فیلمسازی دارد و برای شبکه های بین المللی چون CNN و BBC فیلم های مستندی ساخته و 39 جایزه بین المللی برده دعوت به کارگردانی کردیم. من خود طراحی رقص و موسیقی و دکور این فیلم 52 دقیقه ای را بعهده گرفتم. قصه زنی که به راستی یک قهرمان تاریخی است او بعنوان رابین هود و یا ملکه راهزن شهرت داشت.
تهیه فیلم 4 سال طول کشیده، چون ابتدا دولت هند اجازه نمی داد. گفتگو با قهرمانان اصلی فیلم بسیار مشکل و گاه غیر ممکن می آمد، چون پرداختن به زنان در هند که زیر کارسخت ساختمانی، تجاوز و زور کمر شکسته اند به مذاق مسئولان خوش نمی آمد، ما با پذیرش همه این خطرات، در واقع به دنبال ساخت فیلمی رفتیم که مقاومت و استواری و شجاعت یک زن مظلوم و زجر کشیده را نشان میدهد.
ما در بنیاد توس از مسیر اجرای برنامه هایی چون جاده ابریشم و یادها و خاطره ها و بزرگداشت چهره های برجسته هنر و فرهنگ سرزمین مان دور نمی شویم، ولی همچنان در پی ساخت آثاری چون «فولان دیوی» هستیم که نشان میدهد زنان در طی قرون چگونه مورد ظلم و تبعیض بوده اند.
