عکس و گزارش از مرتضی فرزانه
راز ماندگاری- خاطره سازان
در کارهنر گاه اتفاق می افتد که یک هنرمند با یک آهنگ به ماندگاری میرسد و شناسنامه کاری اش می شود.
ما خوانندگان بسیاری را به یاد می آوریم که با یک آهنگ وگاه با اولین آهنگ درصدر جدول خاطره سازان قرار گرفته اند که میتوان به آهنگهایی چون: الهه ناز(بنان)- تو ای پری کجائی (قوامی) گل اومدبهار اومد(پوران) آمنه (آغاسی) گل یخ (کورش یغمایی) بردی از یادم (دلکش) سوگند (علی نظری) سیمین بری گل پیکری (جمشید شیبانی) و دهها آهنگ و ترانه دیگر با صدای خوانندگان دیگری کرد.
این بار پای صحبت یکی از همین خوانندگان یا بهتر بگویم خاطره سازان نشستیم پای صحبت محسن که در زمان خوانندگی اش با خواندن اولین ترانه اش (دارم از یاد تو میرم) که در دنیای موزیک رکورد فروش را شکست که بقول یکی از دست اندرکاران موزیک که خود وارث یک کمپانی بزرگ در ایران بود و همچنان در خارج از کشور هم فعال می باشد میگوید در دنیای موزیک چند خواننده بنام داشته ایم ولی صدای خش دار محسن خواننده «دارم از یاد تو میرم» چیز دیگری است و با آنکه دو سه خواننده جوان این آهنگ را بازخوانی کردند ولی هم چنان «دارم از یاد تو میرم» باصدای محسن حال و هوای دیگری دارد خوانندگان وفادار مجله بیاد دارند در یکی از شماره های سال پیش ازیک مجتمع توریستی نوشته بودم در شمال ایران استان گیلان چمخاله که سر تیتر این نوشته: «سوئیسی دیگر در شمال ایران» بود که در انتهای مطلب قول داده بودم در سفر دیگری به سرزمین مادری ام ایران گزارشی از این مجتمع توریستی که بنیانگذار آن محسن خواننده «دارم از یاد تو میرم» است تهیه خواهم کرد.
چند روزی از سفرم به ایران نگذشته بودکه به عشق دیدار این مجتمع توریستی زیبا و خیال انگیز ورویایی (سوئیسی دیگر در شمال ایران) رهسپار گیلان، چمخاله شدم.
محسن روبروی من در سالن انتظار هتل نشسته و برایم بازگو می کند که چگونه شد اولین آهنگم «دارم ازیاد تو میرم» گل کرد و مرتبا این آهنگ از برنامه های مختلف تلویزیونی ازجمله شو فرخزاد و رادیو پخش میشد و صفحه آن جزو صفحات پرفروش شد و بدنبال آن دو سه آلبوم دیگر با آهنگهایی از آهنگسازان و شاعران آن روزگار از جمله مسعود فردمنش – حسین واثقی- جهانبخش پازوکی و فراملکی خواندم چگونه شد که به کار ساخت و ساز آنهم در شمال ایران روی آوردم که بعدها با ساختن همین مجتمع توریستی و هتل پنج ستاره هموطنان من نه تنها از سراسر ایران بلکه از سرتاسر دنیا برای چند روزی استراحت باین جا به همراه خانواده می آیند و این روزها لقب سوئیس دیگری در شمال ایران راکه مجله بین المللی جوانان بر آن گذاشه بود در میان اقوام ایرانی زبانزد شده است.
محسن برایم گفت آنروزها که آهنگ «دارم ازیاد تو میرم» را خوانده بودم سی ساله بودم جوانی پرشور بودم با بلندپروازی های دست نیافتنی اما مصمم بودم این پرواز را به نوعی دیگر ادامه بدهم که آوازه شهرت و معروفیت آن کمتر از خوانندگی نباشد آنهم برای وطنم، ایرانم، سرزمین ام و حالا خود شاهدید که اینها را در حد شعار نمی گویم و برای این بلند پروازی سالهای سال آنهم بهترین سالهای جوانی ام را در بوجود آمدن این مجموعه بدور از همسر و فرزندانم که فقط از سر عشق به زمینم بود به وجود بیاورم و با از دست رفتن جوانی و هم زمان موهایی که به سپیدی گرائید این مجموعه را ساختم که باید بگویم یک تنه ایستادگی کردم و از یک بیابان برهوت این مجتمع توریستی ودریاچه مصنوعی را ساختم که باز هم میگویم فقط از سر عشق به وطنم و سرزمینم بود وامروز خوشحال از اینکه حدود صد نفر پرسنل براستی زحمت کش که جزئی از خانواده من هستند در این مجتمع زندگی می گذرانند و بیاد می آورم از دهها دختر و پسری که در این سالها استخدام کردم امروزه صاحب همسر و فرزند شده اند هر روز که از خواب بیدار می شوم خدایم را سپاس می گویم که این انرژی مثبت هم چنان با من است تا همراه این خانواده بزرگ پرسنل مسئول و زحمتکش گام بردارم. و روز بروز برگسترش و پیشروی آن بیافزایم. این مجموعه و این همکاران تمامی عشق من شده اند باورکنید من عشق بزرگ دیگری هم دارم من کبوترانی که شب و روز درحال پرواز بر روی این دریاچه هستند و من هر روز صبح حدود ده کیلو گندم به انضمام سی کیلو نان لواش برای کبوتران و مرغابی های و همه مرغان دریائی و هوایی که بر روی دریاچه در حال حرکت هستند آماده می کنم و حرف آخر اینکه وقتی می بینم هموطنان عزیزی که به این مجموعه می آیند از ساحل زیبای اینجا و گشت و گذار دور دریاچه لذت می برند، به آن پرواز بلندی که میخواستم می رسم.
