مصاحبه اختصاصی فرح شکوهی با مینا سوواری ستاره محبوب تلویزیون و سینما

 

 

فرح شکوهی گزارشگر جوانان با مینا سوواری، بطور اختصاصی در رادیو جوانان و مجله جوانان یک مصاحبه بسیار شنیدنی انجام داد.
«مینا سوواری» ستاره معروف و محبوب فیلم های پرفروش آمریکن پای American  Pie و آمریکن بیوتیAmerican Beauty است که در آمریکن بیوتی همبازی کوین اسپسی بود وفیلم برنده 5 جایزه اسکار و همچنین بهترین فیلم شد.
مینا را برای اولین بار در جامعه ایرانی، برای یک مصاحبه اختصاصی با رادیو جوانان و مجله بین المللی جوانان، به دفتر مرکزی مجله جوانان دعوت کردیم. مینا زنی بسیار فروتن، خوشرو، خوش برخورد، خوش اندام و زیبا و بسیار هوشیار و آگاه است که توجه همگان را بسوی خود جلب می کند.

 

 

مینا سوواری بازیگر، فشن دیزاینر ومدل که اینک 33 سال دارد، بعد از فعالیت در زمینه مدلینگ، در نقش هایی چون Boy Meets World و سپس در نقش های مهم سینمایی: امریکن پای وامریکن بیوتی پرداخت که صحنه خوابیدنش در بستری از گل رز در ذهن همه ما بخصوص آقایان مانده است.
مینا سوواری تا بحال برنده و یا نامزد جوایز بسیاری از جمله Sag، اسکرین گیلد اوارد، بافتاBafta و بسیاری دیگر شده است.
با او خیلی خودمانی صحبت خود را شروع می کنیم.
کجا بزرگ شدید؟
من درنیوپورت آیلند New Port Island بدنیا آمدم و مسافرت های زیادی کردم و در سن 14 سالگی به لس آنجلس آمدم و مقیم این شهر مرکز هنرها شدم.
چطور کشف شدی؟
وقتی که 7 ساله بودم در Rhode Island زندگی میکردم و با یک مدلینگ کمپانی در بوستون برای آگهی های انتخاباتی کار می کردم و سپس به جنوب کارولینا South Carolina آمدم و بکار مدلینگ ادامه دادم و سپس با کمپانی Wilhemins قرارداد بستم و به لوس آنجلس آمدم و در آگهی ها،تلویزیون و فیلم های مستقل بازی کردم.
تا بحال در چند فیلم سینمایی و تلویزیونی ایفای نقش کردید؟
در بیش از 30 فیلم و سریال تلویزیونی ظاهر شدم، برای من مهم نیست که کجا کار می کنم ، اصل رلی است که در آن نقش دارم که مرا به رقابت و جنگ هنری وادار کند و اجازه رشد هنری را به من بدهد.
در چه کاراکتر ورلی بیشتر توانا هستید؟
من نخواسته وارد کار هنری شدم، وقتی که کودک بودم آرزوی شغل های دیگری را داشتم، ولی مدل بودنم مرا بطرف آگهی ها و سپس هنرپیشگی کشاند، از پدرم که روانپزشک است درس های خوبی را یاد گرفتم که تاثیر شگفتی در هنرپیشگی من داشت، همیشه انسانها ذاتا می دانند که چه می خواهند، من بسیار جذب شخصیت ها وکاراکترهایی میشوم که با ذات هنرپیشه بودنم یکی باشد و دوست دارم که به رقابت و کشمکش های هنری کشانده شوم و ببینم که تا به کجاها می توانم بروم. زمانی که به لوس آنجلس کوچ کردم  تجربیاتی را بدست آوردم و دوست داشتم که در نقش هایی بازی کنم که رقابت وارزش هنری داشته باشد، در بسیاری از مواقع مردم به من می گفتند که تو بسیار خوشگلتر از نقش سینمایی ات هستی ولی من دلم میخواست که در نقش های متنوع ظاهر بشوم. بعد از اینکه در امریکن پای و امریکن بیوتی بازی کردم، نمی خواستم فقط در نقش یک زن خوشگل ومو بلوند باشم، من می توانستم در نقش یک زن معتاد به مواد مخدر ایفای نقش بکنم، چون من یک هنرپیشه و آرتیست هستم، باید در هر نقشی هر چند مشکل فرو بروم.
بله متوجه شدم که بعد از بازی در امریکن پای، حالا در فیلم Stalkers که کاملا متفاوت است بازی کردید،دراین باره توضیح بدهید؟
من یک هنرپیشه هستم و دلم میخواهد فرصت داشته باشم که خودم را به میدان آزمایش و رقابت بکشانم، چون این کمکم می کند که بدانم در چه نقش هایی بهتر هستم، البته بازی در نقش های دیگر به مانند امریکن پای و امریکن بیوتی هم اشکالی ندارد و باعث سرگرمی است، ولی به من کمکی نمی کند که رشد بکنم و دوست دارم بُعدهای رل های متفاوت را کشف بکنم، حالا مردم از من انتظار بازی کردن در نقش های متفاوت را دارند، اصولا در کار سینما وقتی یک ستاره در نقش هایی موفق میشود، دست اندرکاران می خواهند بروی آن ستاره نفوذ داشته باشند و برای او تصمیم بگیرند. حتی به او احساس گناه بدهند که چرا در آن نقش بازی کردی، ولی من سعی میکنم رلی را انتخاب بکنم  که بهترین برای من باشد و تحت تاثیر دیگران قرار نگیرم و فقط بخاطر دستمزد در آن فیلم نباشم، قدم به جلو گذاشتن مهم است من بدنبال کاری هستم که از نظر احساسی مرا 110درصد ارضا کند، برایم فرق نمی کند در عرصه سینما باشد یا تلویزیون.
نقش مورد علاقه ات در سالهای اخیر چه بوده است؟
-من اخیرا در مجموعه تلویزیونی
American Horror Story «امریکن هارور استوری» بازی کردم که مورد علاقه شدید مردم واقع شد و برای خود من هم جذابیت های خوبی داشت. قصه فیلم در سال 1940 اتفاق می افتد، لباسها شکل و شمایل خاص آنروزها را دارد حتی لباس خواب اش! ایفای این نقش با آن میک آپ و لباس ومو، توانست همه توانایی های مرا بکار بگیرد.
آخرین کار تلویزیونی ات چه بوده است؟
در دسامبر فیلم تلویزیونی استاکرزStalkers را بپایان رساندم که بزودی در شبکه لایف تایم Life Time پخش میشود.
دیدیم که بعد از سالها فیلم امریکن پای، دوباره ساخته شده و با موفقیت روی پرده سینماها آمد، برای شما پیوستن به همکاران قدیمی تان چه شور وحال وتجربه ای داشت؟
اصلا فکر نمی کردم که روزی دوباره آنهم بعد از 10 سال همه دور هم جمع شویم ودر ادامه آن فیلم،همبازی شویم، ولی بهرحال تجربه جالبی بود، درست بمانند یک خانواده که بعد از سالها بدیدار هم می آیند از زندگی خصوصی مان، کار، حواث و رویدادهایی که بر ما گذشته حرف زدیم. در زمان ساختن امریکن پای اولی، بیشترمان نوجوان بودیم و اصولا ما با همدیگر بزرگ شده بودیم، برای همه ما این دیدارها تجربه شگفت انگیز و پر هیجانی بود، ولی دوستی بازیگران مرد فیلم دیدنی و جالب است ، آنها در زندگی حقیقی خود همانگونه دوستی را با همدیگر دارند.
مشکل ترین نقشی که تا به امروز بازی کرده اید چیست؟
– در فیلمThe Garden of Eden  در نقش کاترین، نوولی از «ارنست همینگوی» که بازی در فیلم با آن همه پیچیدگی ها، در نقش زنی که احساس ایمنی ندارد و شخصیت متزلزلی دارد، بسیار مشکل بود.
از جایزه «بافتا Bafta» یا جایزه اسکار انگلیسی بگوئید؟
من نامزد جایزه بافتا بخاطر امریکن بیوتی و امریکن پای شدم که برایم افتخار بزرگی بود، چون این جوایز ارزش جهانی دارد وهمانطورکه اشاره کردیم اسکار اروپایی و یا انگلیسی است که درلندن برگذار میشود.
خیلی ها در مورد نام شما کنجکاو هستند، چون  مینا یک نام ایرانی است؟
این درواقع نام مادرخوانده من است که مصری است و خوشحالم که مورد توجه ایرانیان است.
خیلی ها می پرسند چه شد، که همه فیلمهای شما با «امریکنAmerican» شروع میشود، ما پذیرفته ایم که شما یک دختر اصیل امریکاییGirl All Americanهستید،ولی آیا علت خاصی دارد؟
نه فقط اتفاقی بوده است، البته برای خودم نیز عجیب است ولی جالب است بدانید که امریکایی اصیل نیز نیستم چون پدرم «آندو» از «استونیا» و مادرم یونانی است.
آیا در زندگی واقعی خود با حوادثی که به صورت کابوس هنری برایتان در بیاید، روبرو شده اید؟
من بیشتر زندگیم را در لوس آنجلس گذرانده ام و اکثر دوستان من هنرپیشه  نیستند، بطور کلی من دلبستگی های بسیار مهم تری دارم که درچشمم این عوامل  مهمتر از زندگی هالیوودی هستند، حرفه ام به من یاد میدهد که زندگی را بیشتر بیاموزم ولی سعی می کنم که خود را در حرفه ام غرق نکنم، هر کسی باید هدفی در زندگی داشته باشد و سپاسگزارم که زن هایی در اطراف من هستند که آگاه، با هوش و در ضمن پشتیبان من هستند، گاهی اوقات اشخاصی را ملاقات میکنم که میگویند، حاضرند تن به هر کاری بدهند تا مثل من معروف بشوند ووقتی که از من می پرسند: تو معروفی؟ درجواب میگویم  من فقط یک هنرپیشه  هستم. اصولا نمی توانم این اشخاص را درک بکنم. چند روز پیش بعداز ملاقات با دوست دخترم، بسوی اتومبیل خود می رفتم که عکاسان Paparazzi دنبالم کرده بودند، عکس می گرفتند وسئوالاتی مسخره آمیز می کردند، در ضمن عبور به آنسوی خیابان، دختری هم به آن سوی خیابان میرفت، و وقتی متوجه هجوم  پاپاراتزی ها شد، به سوی من برگشت و گفت: من میخواهم از طرف جامعه از شما عذرخواهی کنم و نمی دانم که شما چطور با این آدمها کنار می آئید.

 

 

اصولا شما چطور با پاپاراتزی ها کنار می آئید؟
بنظر من هر چیزی در حد معقول مناسب است و فکر میکنم که هر شخص در دنیا می تواند تاثیرگذار باشد و مطمئنم که آنها می توانند کار بهتری در زندگی خود، بجای تعقیب دیگران داشته باشند، آنها هر روز این کار را تکرار می کنند ، در جمع آنها یک خبرنگار وعکاس 12 ساله است که خیلی معروف شده بخاطر اینکه یک جوان است، ولی براستی آیا آنها نمی توانند بجای سئوالات مسخره! درباره اتفاقات مهمی که در دنیا می افتد بپرسند؟
میدانم که در کارهای خیریه هم شرکت دارید، درباره آنها و «ام رف Amref» توضیحی بدهید؟
بعد از اتمام فیلم Garden of Eden یکی از هنرپیشگان این فیلم «کاترین مورنیو» از «ام رفAfrican Medical & Research » صحبت کرد و از من خواست که اگر مایلم سفیر دوستی و خیرخواهانه شان «Amref Goodwill Ambassador» در امریکا بشوم که قبول کردم و برای چند هفته هم به آفریقا رفتم آنها در سراسر جهان گسترش دارند و 90درصد کارکنان آنها افریقایی هستند، این سازمان برای Critical Health Issue آنهایی که بیماری لاعلاج  و خطرناکی دارند، بخصوص به کودکان وزنان کمک میرسانند، این دفعه به کنیا خواهم رفت، به نظر من همه ما به نوعی می توانیم کمک رسان باشیم، حالا اگر اسم و رسم و پشتیبانی من می تواند برای این سازمان کارساز باشد، من با کمال میل آنرا انجام میدهم، بیل کلینتون یک کتاب به اسم Giving نوشته است که واقعا قدرتمند وقابل خواندن است، با خواندن این کتاب متوجه شدم که چقدرکارهای کوچک ما می تواند بر زندگی اطرافیان موثر و حیاتی باشد و دنیا را عوض کند.
اگر قرار باشد 3 تا هنرپیشه دلخواه خود را انتخاب کنید، چه کسانی هستند؟
من آنتونی هاپکینز و دنی دی لوئیز را تحسین می کنم و با جسیکا لنگ روابط صمیمانه ای دارم.

 

چه کسی الگوی شما  است؟
من یک شخص بخصوصی را در نظر ندارم، ولی دوستان زنی که در زندگی من هستند، مانند «مژگان وکتی ملامد» سیگال و سوزان سلسون همگی با هوش، دوست داشتنی و خیرخواه هستند، آنها الگوی من هستند، این فقط بخاطر صحبت های هوشیارانه ای که داریم نیست، بلکه وجودشان الهام بخش من و ایجاد آرامش و امنیت برای من می کند، با وجود دور بودن از فامیل خود، واقعا احساس نعمت و برکت می کنم شما همیشه باید یک گروه اشخاص خوب را در اطراف خود داشته باشید که زندگی تان را کامل بکنند، این سئوال قبلا هم از من پرسیده شده بود و من فکر میکنم که من الهام خود را از فشن، کارهای خوب، اطرافیان و اشخاص دور و برم را میگیرم وسعی می کنم که بهترین باشم ودوست ندارم که مقلد کس دیگری باشم. من 33 سال دارم، وقتی که جوانتر بودم تحت تاثیر قرار میگرفتم واحساس ناامنی میکردم و میخواستم جای اشخاص دیگری باشم و بعد متوجه شدم که خود من دارای امتیازاتی هستم که باید شکرگزارش باشم.
***
 به مصاحبه شنیدنی فرح شکوهی با مینا سوواری در رادیو جوانان در تاریخ 11 فوریه ساعت 9 تا 10 صبح و 9 تا 10 شب گوش بدهید.
***
جوایز مینا سوواری :
نامزد جایزه «بافتا»Bafta برای بهترین هنرپیشه نقش دوم در فیلم امریکن بیوتی
نامزد جایزه «بلاک باستر «Blockbuster» برای محبوب ترین وبهترین هنرپیشه در فیلم امریکن پای و امریکن بیوتی
برنده جایزه OFCS  Awards
Online  Film Critics & Society Best Cast  Performance برای امریکن بیوتی
نامزد جایزه :اسکرین اکتورز گیلداوارد  Screen Actors  Guild  Award
 « برای نقش برجسته در فیلم «سیکز فیت آندر» Six Feet Under
نامزد جایزه: تین چویس اوارد Teen Choice Award  برای بهترین فیلم امریکن بیوتی
برنده جایزه : یانگ هالیوود اوارد برای بهترین گروه هنرپیشگان در فیلم امریکن پای.

عکسها از حسین سعیدی