1556-11

مصاحبه مجله جوانان با لیدی جمیل خرازی در رابطه با
برنامه توس تحت عنوان «ترنم یادها و خاطره ها در غربت»

1556-12

مطلع شدیم بنیاد توس که در کارنامه فرهنگی خود در سالهای گذشته تلاش کرده تا گوشه ای از فرهنگ و هنر ایرانی را به دنیا نشان دهد این بار در لندن برنامه ای را به روی صحنه آورد تحت عنوان “ترنم یادها و خاطره ها در غربت”. لطفا برای خوانندگان ما توضیح دهید که هدف شما از به صحنه کشاندن این برنامه چه بود؟ و مسئولیت طراحی کل برنامه شامل انتخاب قطعات موسیقی، رقص ها، ساختن فضای صحنه و لباسها ، برعهده چه کسی بود؟
لیدی جمیل خرازی: از مدیریت مجله محترم جوانان بسیار متشکرم که نه تنها در سالهای گذشته همواره در پشتیبانی هنر و هنرمندان ایرانی کوشیده بلکه پیوسته بنیاد توس را هم در زیرچتر حمایت معنوی خود داشته و همواره در راه پیش بردن اهداف این بنیاد به ما کمک کرده است. مسئولیت وطراحی کل برنامه شامل انتخاب قطعات موسیقی و طبیعتا پژوهش برای یافتن تاریخچه آنها، طراحی رقص و ساختن لباسها و فضای صحنه همه با من بود.
آخرین برنامه بنیاد توس با هدف، به صحنه کشاندن خاطرات و اجرای آثاری از هنرمندانی بود که دیگر در میان ما نیستند و یا اذهان عمومی میرود که در سالهای کهولت فراموششان کند، ودر این راستا سعی شد بخصوص از هنرمندان غیر ایرانی که آثارشان در سالهای دوردر ایران اجرا شده بود یاد شود و درضمن نو آوری هائی که همیشه در تکرار اجرای آثارگذشتگان دراین بنیاد انجام میشده مراتب سپاس و امتنان مردم ایران را به گوش خود این هنرمندان ،عزیزان آنها و دنیا برسانیم
• لطفا بیشتر توضیح دهید که مقصود شما ازمعرفی آثار هنرمندان غیر ایرانی و سپاس مردم ایران چیست؟
– در سالهای دور که فضای مجازی برای دریافت منابع خبری وجود نداشت و قانون کپی رایت مثل امروز که هنوز در ایران وجود ندارد ، رسمی ملموس و شناخته شده نبود، آثار بسیاری از هنرمندان بدون ذکر نام آهنگساز بتوسط ارکستر های دیگرو یا خوانندگان محبوب روز اجرا میشد و شنوندگان معمولا خالق اصلی را نمیشناختند و هیچ اعتباری به آنها داده نمیشد.
ما در بنیاد یکی از اهداف خود را پشتیبانی از هنرمندان قرارداده ایم و همانگونه که در برنامه های گذشته با پشتیبانی به آخرین اسناد پژوهشی با ذکر منابع، به تفصیل به شرح تاریخی موضوعات مختلف بدون در نظر گرفتن هیچگونه نمادهای سیاسی، فرهنگی و یا غیره پرداخته ایم، در این برنامه اخیر نیز چنان کردیم .برای مثال آهنگ بومی “تاویق” یک آهنگ ارمنی است اثری از خاچاطور آوانتسیان، در حدود 50 سال پیش این آهنگ را ما با صدای زنده یاد الهه و به همراهی ارکستر بزرگ گلهای رادیو ایران به رهبری آقای مرتضی حنانه با کلام فارسی شنیده بودیم و شاید کم افرادی بودند که این آهنگ و اصلیت آن را میشناختند و در این سالها حتی نام آهنگساز اصلی برده نشده بود و یا چندین موسیقی دیگر که همه را به با زبان اصلی و با کلام فارسی دوباره به روی صحنه آوردیم

1556-13

• مطلع شدیم که در این برنامه چندین پرده رقص اجرا شد که پیام بسیارتند سیاسی داشت،آیا این برداشت ما درست است؟
– زنده یاد احمد شاملو شعر بلندی به نام “در اینجا چهار زندان است” دارد و در قسمتی از این شعر میگوید:
در این زنجیریان هستند مردانی که مردار زنان را دوست میدارند…
من روی این شعر، با درک شخصی خودم از وضعیت زنان امروز در دنیای متعصب اسلامی، طراحی رقصی را انجام دادم که در حقیقت کلام شاعر را به حرکات موزون تبدیل کردم و برای موسیقی این رقص از یکی از کارهای “تئو اگزن” که آهنگسازی غیر ایرانی استفاده شد. و یا در پرده دیگری طراحی رقص به آنگونه بود که زن نماد مام وطن قرارمیگیرد تا ملت خود را در حمایت قراردهد ولی همین ملت او را طرد میکنند و شاهد اعدام او، یعنی سرنگون کردن وطن خود میشوند، اینبار موسیقی این قسمت توسط آهنگساز ایرانی “سیروس ملکوتی” در سالهای گذشته نوشته شده بود. طبیعتا هر کدام از این قطعات و یا اشعار بار معنوی و پیام خالق خود را دارند و تنها کاری که من انجام دادم آن بود که نت های موسیقی را به حرکات زنده با وام گیری از واقعیت تاریخی امروز به صحنه کشاندم ،با این امید که هر بیننده آنچه را که میخواهد و میداند، بتواند در تجسم زنده این کار بببیند.
• در این برنامه از خوانندگان اپرا دعوت کرده بودید،آیا برای اجرای موسیقی ایرانی، لزوما باید از خوانندگان اپرا و یا سنتی، کمک گرفت؟
– تمام آثاری که در این برنامه اجرا شد در گذشته به کرات شنیده و دیده شده بود، نوآوری های ما در این میان در آنجا بود که همان موسیقی و اشعار را در فرم کاملا جدیدی به روی صحنه آوردیم و در این برنامه ما از موسیقی سنتی ایرانی استفاده نکردیم وبرای مثال در اجرای جدید آهنگ های قدیمی مثل “جان مریم از زنده یاد محمد نوری” با دوصدا، تنظیمی کاملا جدید و صدای اپراتیک دوم به روی صحنه آمد و کار عظیم و مشکل تنظیم این آثار را آقای بهزاد عبدی که سمفونی مولانا را نوشته و اجرا کرده اند، از سر لطف به ما و علاقه بیش از اندازه اشان به همکاری در جهت اهداف بنیاد، برای ما انجام دادند که بی نهایت از ایشان سپاسگزاریم.
• بفرمائید هنرمندانی که با شما در این برنامه همکاری کردند چه کسانی بودند و اصولا به یاری چند نفر این برنامه برگزار شد؟
– با افتخار و تشکر از همکاری این هنرمندان، و در راس آنها آقای ماریو تقدسی خواننده اپرا، خانم ترزا گورگیان خواننده اپرا، آقای آرش فیاضی نوازنده و خواننده با صدای تنور، سامان خلاوه هنرپیشه تئاتر و خواننده با صدای تنور، داریوش الوند خواننده و هنرپیشه،گروه رقص باله لندن به سرپرستی فرنسسکو، آنا لئون معلم رقص فلامنکوو فرامرز راستی نوازنده قابل سنتور با ما همکاری کردند. این هنرمندان در سالهای گذشته نیز همچنان حمایتشان را از ما دریغ نکرده بودند. ارکستر کوچک فیلارمونیک به رهبری لئون پارکیان و دستیاری آریس نادریان، کارگردانی ستا وایت با پخش مسئولیتهای مدیر صحنه و مسئول نور و صدا وگروه دیگری که چون سایه ها، در تمام لحظات در پشت صحنه حضور پررنگی داشتند و در تعویض صحنه ها به ما یاری دادند. چنانچه گروه فیلمبرداری و ادیت، امنیتی، تبلیغات و افراد ارکستر را هم در نظر بگیرید در حدود 93 نفر در این برنامه به ما یاری دادند.
• خانم خرازی از وقت شما سپاسگزاریم و آرزوی موفقیت سازمانهائی مثل بنیاد توس را که در اشاعه فرهنگ و هنر ایرانی و معرفی آنها به بقیه دنیا میکوشند،داریم.
برای تماس و دریافت اطلاعات بیشتراز کارنامه فرهنگی بنیاد توس لطفا به سایت دو زبانه این بنیاد مراجعه فرمائید:
بنیاد توس:

Toosfoundation.com

1556-14

1556-15

1556-16

1556-17

1556-18

1556-19

1556-20

1556-21