مهرنوش اسکندری نقاش هنرمند:
نقاشی هایم بیشتر به سمت ذهنی و انتزاعی میروند،
هرچند که تأثیر واقعیت در آنها بارز است
مهرنوش اسکندری در تهران به دنیا آمده و بزرگ شده. او سال ۹۳ به کالیفرنیا مهاجرت کرده و مدرک فوق لیسانس نقاشی از دانشگاه کالیفرنیا استیت نرتریج گرفته و در چندین نمایشگاه گروهی و انفرادی در تهران، لس انجلس و برلین شرکت داشته است.
او می گوید: من در واقع از وقتی خودم رو می شناسم نقاشی می کنم ولی می تونم بگم حدود یک دهه است که بصورت حرفه ای نقاشی میکنم و چهار سال پیش هم برای تحصیل و ادامه فعالیت حرفه ای به آمریکا مهاجرت کردم. ایران که بودم در گالری ماه مهر، گالری والی و گالری آریا در چند نمایشگاه گروهی و همینطور در گالری گواندا برلین در نمایشگاه گروهی شرکت کردم و وقتی به آمریکا مهاجرت کردم در گالری شد و گالری وی بک نمایشگاه انفرادی داشتم و در مینیوسیبل گالری لس انجلس جایزه نفر فستیوال سالانه را گرفتم و در موزه لنکستر چند تا از آثارم را به نمایش گذاشتم.
نقاشی کردن برای من یک بروسه خلاقانه است که هر روز رشد میکند و من این رشد و تغییر در نقاشی را خیلی دوست دارم. در هنر معاصر هنرمندان در قالب یک سبک مشخص و یک چارچوب محدود کار نمیکنند و هر هنرمندی استایل شخصی خودش را بیدا میکند و من هم همیشه سعی میکنم استایل شخصی خودم را داشته باشم با توجه به اینکه از آثار و دوره های مختلف تاریخ هنر تاثیر میگیرم و همینطور از آثار جدید و هنر معاصر. بطور کلی می توانم بگویم آثار من بین فیگوارتیو و انتزاعی هستند. از آن چیزی که میبینم تاثیر میگیرم ولی عین واقعیت را تصویر نمیکنم و نقاشی هایم بیشتر به سمت ذهنی و انتزاعی می روند هر چند که تاثیر واقعیت در آن ها بارز است.
زندگی در آمریکا سرعتش خیلی بالاتر از ایران است و به نظر من سرعت رشد نقاشی هم در آمریکا بسیار بالاتر از ایران است و به همین دلیل من ترجیح دادم اینجا زندگی کنم و به فعالیت هنری ام ادامه بدهم. یکی از خصوصیت های اینجا تنوع و کثرت است و همین موضوع در هنر هم بسیار تاثیر گذار است یعنی اینجا خیلی آثار متنوع و گالری های متنوع دیده می شود و معمولا هر هنرمندی با هر ویژگی کاری مخاطب خودش را می تواند پیدا کند و شاید یکی از دلایل مهمی که باعث شد من تصمیم بگیرم اینجا به فعالیت حرفه ای ام ادامه بدهم همین متنوع بودن و آزادی فضای کار بود، چون اینجا احساس میکنم مجبور نیستم بر طبق سلیقه مخاطب کار کنم بیشتر احساس می کنم می تونم خودم باشم و همونطور که دوست دارم کار کنم و به دلیل تنوع و کثرت مخاطب کارم هم داشته باشم. البته اینجا ایالتها و شهر های مختلف با هم خیلی متفاوت هستند و لس انجلس بسیار چند فرهنگی هست و من هر روز در زندگی روز مره با افراد از ملیت های مختلف و از فرهنگ های مختلف مواجه میشوم و من این چند فرهنگی بودن زندگی و چند فرهنگی بودن هنر در لس انجلس را خیلی دوست دارم. همینطور تعداد گالری ها و موزه ها اینجا خیلی بالاست و همین موضوع به متنوع بودن هنر کمک کرده و چون بسیاری از مردم اینجا از کشورهای مختلف جهان مهاجرت کرده اند به عنوان هنرمند برای من خیلی جذاب است که آثار مختلف از مردم مختلف دنیا رو می تونم از نزدیک ببینم.
دوره فوق لیسانس در دانشگاه استیت نرتریج به رشد نقاشی من خیلی کمک کرد. سه سال در یک فضای انتقادی هنر به طور مرتب شرکت کردم و این موضوع باعث رشد کارم شد.
آثار من بیشتر بازتاب دغدغه های اجتماعی و سیاسی هم میباشند. من معتقدم جهان معاصر یک جهان سکسیست و ریسیست میباشد و من در کاراکترهایی که تصویر میکنم، جنسیت و نژاد را حذف کردم. کاراکترها به طور وقیحانه به مخاطب خیره میشوند و چون جنسیت و نژاد ندارند مخاطب را با سوال هویت مواجه میکنند، انگار کاراکترها شبیه هیچکس نیستند ولی انگار بازتاب خود من و مخاطب من در فضای معاصر هستند. طنز همیشه بخشی از کاراکترها میباشند، چون به نظرم این موضوع به نوعی کمدی تراژدی است. کاراکترها انگار همزمان می خندند و گریان هستند.
