فیلم The Lone Ranger یک فیلم پرحادثه است، پر از صحنه های زدوخورد، انفجار، حمله دزد وقاچاقچی ، پر از اسپشیال افکت های روز، فیلمبرداری خوب، نورپردازی استادانه، و موزیک بجا و مناسب. گروه سازندگان فیلم ،همان گروه سری فیلم های Pirates of the Caribbean هستند، با این تفاوت که لباس ها و مکان ها و دکورها عوض شده است.
فیلم روی دو شخصیت اصلی:تونتو(جانی دپ) یک سرخپوست رزمنده و جان (آرمی هامر) یک مرد قانون می چرخد، ضمن اینکه تام ویل کینسون هم نقش کلیدی خود را دارد.
دو شخصیت اصلی فیلم با وجود تضادهای بسیارتصمیم می گیرند مبارزه را با هم پی بگیرند، که در اصل برادر تونتو بدست گروهی جنایتکار یا بقولی مافیای وسترنی کشته و حالا ایندو نه تنها در صدد انتقام هستند، بلکه می کوشند پرده ها را پس بزنند و شخصیت های قلابی و در پشت پرده را معرفی کنند.
فیلم با وجود 3 فیلمنامه نویس معروف مک الیوت، تری روسیو وجستین هایت، از همان آغاز دچار نوعی سر درگمی است که البته با هشیاری کارگردان فیلم و تنظیم صحنه های اکشن فیلم، بخصوص صحنه هایی که در قطار و بیرون قطار می گذرد، سر تماشاگر را کاملا گرم می کند. بعضی صحنه های فیلم طولانی و گاه ملال آور میشود،چون براحتی بعضی صحنه ها میتواند کوتاه و ادیت بشود و به فیلم هم لطمه ای نزند، بخصوص بعضی صحنه های خارجی فیلم، بدون علت کش داده میشود، خود بخود هیجانات صحنه های پیشین و همچنین دیالوگ های طنزآمیز را از یاد تماشاگر می برد.
یادتان باشد، که فیلم به جانی دپ تعلق دارد، اصولا آنها که با جانی همبازی میشوند در پایان بازنده هستند، چون اوبا جاذبه های بازیگری و میکاب های عجیب و غریب، نقش های کاملا متفاوت و دیالوگ های دور ازانتظار، توجه تماشاگر را بخود جلب می کند، البته آرمی هامر که با ایفای دو نقش در فیلم جنجانی Social Network به شهرت رسید در این فیلم امکان خودنمایی پیدا می کند و مسلما راه را برای نقش های دیگر هموار می کند.
فیلم شاید امتیاز هنری نداشته باشد ولی تکنیک فیلم، در زمینه وسترن بسیار استادانه و هنرمندانه است، نسلی که امروز سینما را تسخیر کرده، با فیلم های وسترن و دنیای کشت وکشتار سرخپوست ها آشنایی ندارد و چنین فیلمی می تواند گشایشی تازه در ساخت فیلم های وسترن،بدور از سرخپوست کشی باشد. چون زمانه پذیرش آن گونه جنگ ها و کشتارها نیست.
از حق نگذریم، بازی تام ویل کینسون دیدنی است، او اصولا بازیگر کارکشته است، که با هر نقشی می آمیزد، در این میان اگر فیلم The Heat بر پرده سینماها نبود، شاید انجمن های زنان و اصولا کانون زنان بازیگر، حق اعتراض داشتند،چون در این فیلم زن شخصیت کوچک وبدون ارزشی دارد، هلنا بانهام کارتر هم در فیلم بجز پاهای مصنوعی اش که مسلسل دوربردی است، هیچ نمودی ندارد و فیلم بکلی مردانه است.
برای عاشقان فیلم های وسترن، برای دوستداران جانی دپ برای آنها که فیلم را از دریچه اکشن می بینند، فیلم The Lone Ranger یک فیلم دیدنی است، بهمین جهت از صدرنشینان ده فیلم پرفروش هفته است و حتی ناگهان خود را به جایگاه بهتری نیز ارتقاءداد و کمپانی دیزنی را خوشحال کرد.
