«ادم سندلر» کمدین خوب و کارگردان نسبتا با استعدادی بود، ولی ناگهان راه خود را گم کرد و در طی سالهای اخیر به پائین ترین درجه امتیازات خود رسید. ادم سندلر در فیلم تازه خود Do- Over هم دچار سقوط شده است. فیلم در اصل قصه چارلی مک میلان (دیوید اسپید) است، مردی که سالها بعنوان مدیر بی خاصیت یک بانک کار می کند و از سویی توسط همسر خیانتکار خود توسری می خورد. همین ضربه های روحی به نوعی از سوی دوقلوهایش و از همسر قبلی اش نیز بر او وارد میشود تا در یک گردهمائی هم شاگردی های سابق، دوست صمیمی و قدیمی خود مکس (ادم سندلر) را می بیند. مکس یک موجود بظاهر شوخ و شنگ و افسارگسیخته ای است، که همه لحظات زندگیش در اذیت و آزار دیگران می گذرد. شوخی هایش شکنجه آور است از آزار دختران بیکینی پوش تا مردمی که در عالم ساده خود به پیاده روی مشغولند، از شوخی های زجرآور مکس بی امان نمی مانند. از سویی خود را مامور FBI جا می زند.
روح سرگردان مکس و روحیه شکسته و خرد شده چارلی، منجر به یک تصمیم گیری عجیب میشود، که در آن سرقت، یک حادثه دروغین منجر به مرگ و فرار از خانه و زندگی شان میشود، که بقولی پاهایشان را دراز کنند و به زندگی ادامه بدهند و اینکه بر اطرافیان چه می گذرد اهمیتی ندارد.
فیلم را Netflix ساخته و روانه سینماها کرده، ولی فیلم از همان آغاز سرگردان است، شخصیت ها استحکام ندارند، فیلم با وجود اینکه برپایه کمدی ساخته شده، خنده چندانی از مردم نمی گیرد.
ادم سندلر در طی سالهای اخیر، بجز فیلم That is My Boy ، فیلم قابل دیدنی نساخت و سری فیلم های Grown Ups و بعد هم فیلم بسیار سطح پائین و بی ارزش Jack & Jill او را در مسیر سقوطی بزرگ انداخت، بطوری که نه تنها فیلم ها فروشی نداشتند، کلی ضرر به کمپانی آوردند. بلکه همه ساله بعنوان بدترین فیلم های سال برگزیده شدند، البته فیلم نیمه کارتونی Pixels در سال 2015 تا حدی به او کمک کرد.
ایرادی که بر ادم سندلر می گیرند، اینست که از فیلمنامه نویس های پرقدرت و خوب بهره نمی گیرد، نقش هائی که بر می گزیند در قالب او نیست، می کوشد تا از یک گروه آشنا و فامیل و حتی خانواده چون همسرش (جکی سندلر) بهره بگیرد و در ضمن دوست ندارد خود را به دست کارگردان بسپارد، دوست ندارد نقش هایش دچار تحول بشود و مسلما ادامه این راه، سندلر را به سوی فراموشی و سکون می برد.
