فیلم Bad Moms یک فیلم کاملا زنانه است به روایتی مردها در آن اجازه ورود ندارند، چون خانم ها ناگهان یک تصمیم انقلابی می گیرند که بدور از چشم شوهران شان و فرزندان شان بدنیای آزاد و بی خیالی سفر کنند.
گروهی مادر جوان خسته از زندگی عادی، تکرار لحظات و در جستجوی تنوع و تازگی دست در دست هم می دهند، شخصیت اصلی فیلم میلا کونیس (امی) است، که شوهر ایده آلی دارد، کار دلخواه، دو فرزند شیرین، خانه ای بزرگ و قشنگ، ولی ناگهان احساس می کند همه روزه میان کار و خانه، دو شغل حساس و پرمسئولیت درحال له شدن است، از این همه تکرار خسته است، دلواپسی ها و نگرانی های زندگی و کار او را دچار سردرگمی کرده و در همان شرایط با دوستان نزدیک خود همراه میشود، با کریستین بل (کی کی) کریسیتنا اپل گیت (گوندولین) کاترین هان (کارلا) و جیدا پینکت اسمیت (استیسی) که زندگی های شبیه به او دارند آنها قصد دارند یک شب وحشی پر از هیجان، مشروب و رقص و بی خیالی، بی بندوباری را به پایان ببرند. و بدون توجه به اینکه چه عاقبتی انتظارشان را می کشد.
نویسنده فیلمنامه، و کارگردانان فیلم : جان لوکاس و اسکات مور را با فیلم Hangover می شناسیم، سری فیلم هایی که رکورد فروش را هم شکستند، بنابراین تعجب ندارد اگر فیلم Bad Moms را در قالب «هنگ اور» زنانه ببینیم، با این تفاوت که معمولا خانم ها بهرحال برای خود حد و مرزی می گذارند و خصوصا در سینمای امریکا، حرمت خاصی برای شخصیت زن قایل هستند و مسلما در چنین فیلم هایی، آنها را تا نهایت بی بند وباری و فساد نمی برند. یعنی آنچه در فیلم Hangover مردانه شاهد بودیم در فیلم زنانه اش نخواهیم بود.
البته هرچه فیلم جلو میرود، دلواپسی تماشاگر نسبت به عاقبت این مادران فداکار و نجیب و خوب که تا همین امروز شخصیت خود را حفظ کرده اند هم بالا میرود و خیلی ها در دل می خواهند که آنها در نقطه ای توقف کنند. فیلم جنبه های کمدی بسیار دارد، خیلی از خانم ها در سالن سینما ها از ته دل می خندند، چون خود را در آن قالب ها می بینند، قالب هایی که شاید در زندگی عادی امکان انجام آنرا ندارند.
فیلم از زوایایی هم به سوی سری فیلم های Sex and The City کشیده میشود، گرچه این متاهل بودن خانم ها خود بازدارنده است ولی نویسندگان و کارگردانان فیلم به نوعی می خواهند بگویند فرقی میان زن ومرد در این جامعه وجود ندارد و در ضمن موفقیت فیلم خبر میدهد که فیلم های کاملا زنانه می تواند در گیشه پیشتاز هم باشد و کمی هالیوود را قلقلک بدهد که عصر زنان در سینما هیچگاه پایان نمی گیرد ضمن اینکه دوره دست دوم و سوم بودن خانم ها هم پایان گرفته است، چون هالیوود اخیرا به فکر سوپرهیروهای زنانه افتاده و دو سه تا از این سوپرهیروها خیلی هم مورد توجه قرار گرفته اند.
فیلم Bad Moms از زوایایی هم غم انگیز است، نمایی اززندگی های ایده ال و شیک و رنگارنگی است که درونش خالی از احساس و عشق و امید است، زنان چون مردان به ربات هایی مبدل شده اند که طبق یک دستورالعمل روز را به شب میرسانند و دنیای تلفن و کامپیوتر و لپ تاپ، دنیای واقعی آنها شده است و از سویی عدم سخن گفتن اعضای خانواده با هم و ارتباط تکست و ایمیل، آن احساس واقعی زندگی را از آنها دریغ کرده است.
فیلم با بازیهای خوبی هم همراه است، بازی میلاکونیس جای خود دارد، ولی بازی کاترین هان، شگفت آور است او با این فیلم درخشش تازه ای دارد، بازی اپل گیت، کریستین بل ، جیدا اسمیت به ترتیب خوب است ولی گاه در طوفان بازیهای نرم و انعطاف پذیر میلا و کاترین گم میشوند.
