آنها که فیلم با شکوه بن هور سال 1959 به کارگردانی ویلیام وایلر و بازیگری چارلتون هستون، استیفن بوید و جک هاوکینز را با کاندیدای 11 جایزه اسکار بیاد دارند، مسلما توقع زیادی از نسخه جدید این فیلم با کارگردانی تیموربک مامبتو دارند. حق هم دارند چراکه آن فیلم در زمانی ساخته شد که خود سینما شکوه داشت، دوران طلایی را می گذراند و دور از اسپشیال افکت ها و سیستم دیجیتال بود و بازیگران آن نیز همه برندگان جوایز اسکار بودند، اما فیلم جدید بن هور هم برای خود نکات مهم و قابل توجهی دارد، بخت بلندش سیستم های دیجیتالی و بقولی افکت های کامپیوتری است و در ضمن نسل تازه ای از بازیگران در آن ظاهر شده اند.
قبل از همه بهتر است از نازنین بنیادی یاد کنیم که سرانجام راه خود را در سینما باز کرد و با چهره معصوم و خلاقیت های هنریش، نشان داد در موردش کوتاهی شده است، نازنین در نقش استر با وجود حساسیت هالیوود در مورد نقش زن، بهرحال از اول تاآخر فیلم بازی دارد و در هر صحنه هم چهره ای متفاوت ارائه میدهد، شادی و هیجان و خشم و اندوه او در این صحنه ها نشان از بازی نرم و قابل انعطاف او دارد. صحنه های مشترک نازنین بنیادی و جک هیوستن بسیار ماهرانه و با احساس تهیه شده است.
اما فیلم بن هور 2016، سومین فیلم از این داستان تاریخی است، که به ترتیب در سال 1952 دوران صامت و سال 1959 دوران طلایی سینما و اینک دوران شکوفایی سینما در مسیر تکنولوژی است.
فیلم به زمان تسلط رومی ها بر اورشلیم بر می گردد و به قصه دو برادر، تنی و ناتنی، پرنس جودا بن هور که نقش او را جک هیوستن نوه جان هیوستن کارگردان نامدار سینما بازی می کند، ما قبلا جک را در سریال موفق Boardwalk Empire در نقش جوان شجاعی که نیم صورتش سوخته و فلزی است دیده ایم، جک با همه هنرمندی اش، به حق در قالب بن هور کاملا نمی گنجد، خصوصا زمانی که موهایش را کوتاه می کند، یک چهره کاملا معمولی و با اندامی نه چندان ورزیده رخ می کند و آن همه شجاعت، ماجراجویی و جنگجویی در او جای نمی گیرد، همانگونه که مسالا ( که نقش او را تابی کبل) بازی میکند و او را در فیلم هایی چون Rock n Rolla/ Prince of Persia دیده ایم.
چهره تابی کبل انعطاف پذیرنیست، در شادی وغم و خشم، چهره اش میمیک بخصوصی ندارد و بهمین جهت در بن هور گاه با کاراکترش غریبه می آید. اصولا فیلم نیاز به دو چهره پرقدرت تر و آشناتر داشت، چون دوباره سازی یک فیلم قدیمی به قدرت و چاشنی های بیشتری نیاز دارد.
بن هور و مسالا دو برادر جدا ناشدنی هستند، ولی به علت مهربانی بن هور و پناه دادن به یک جوان مبارز و یاغی، ناگهان دو برادر را از هم جدا می کنند، همه کاخ سلطنتی شان از هم می پاشد، همه خانواده آواره میشوند، خود بن هور به بردگی گرفته میشود وآواره دریاها میشود تا سرانجام باز می گردد تا هم خانواده خود و هم عشق اش استر(نازنین) را پیدا کند و هم از مسالا انتقام بگیرد ولی در برخورد با حضرت مسیح، تصمیم انتقام او به یک نبرد عادلانه و قهرمانانه در میدان ورزشی و مسابقه ارابه رانی مبدل میشود.
جای دادن ماجرای به صلیب کشیدن حضرت مسیح در این فیلم، نه تنها مهم جلوه نکرد بلکه سبب کمرنگ بودن این حادثه شده است و آن حادثه تاریخی، بخش کوچکی از فیلم به حساب می آید و البته صحنه ای که بن هور از به صلیب کشیدن حضرت مسیح می گرید و او را پدر خطاب می کند، بخش مهم و کلیدی و احساسی فیلم است.
بسیاری براین باورند که نباید نسخه ای از فیلم بن هور ساخته می شد، تا آن فیلم در همان قالب کلاسیک خود جاودانه باشد، ولی از سویی برای خیلی ها که اولین فیلم بن هور را دیده و در آن زمان برایشان هیجان انگیز و نفس گیر بود، اینروزها دیدن آن فیلم، برایشان هیجانی ندارد، و بنظر ریتم کندی دارد درحالیکه فیلم دوم از آغاز تا پایان، ریتم امروز سینمای جهان را دارد، حوادث سلسله وار بدنبال هم می آیند، خصوصا صحنه ارابه رانی فیلم، پر از هیجان و پر از صحنه های حرفه ای و تماشایی است.
