اینروزها در سراسر جهان همه بخصوص بچه ها، فست فود مک دانلد را می شناسند، فست فود پرقدرتی که با ابتکارات خود، همچنان یکه تاز فست فودهای امریکا به حساب می آید.
اما به راستی امپراتوری مک دانلد چگونه پا گرفت؟ درحالیکه در آغاز یک رستوران کوچک در سن برناردینو بود، که باهمت دو برادر بر پا شده بود و به مرور در شهر برای خود جا باز می کرد و هیچکس باور نداشت که روزی مک دانلد با 36 هزار شعبه در سراسر جهان حتی به واتیکان هم راه یابد.
از حق نگذریم، این فیلم بدون بازیگر توانایی چون مایکل کیتون امکان پذیر نبود و البته کارگردان صاحب سبک مبتکری چون جان لی هنکاک، که میتواند بدون استفاده از حادثه، سکس، خشونت وکشت و کشتار، فیلمی بسازد که تا به آخر به دل تماشاگر بنشیند. قصه فیلم تلاش برادران مک دانلد را روایت می کند که با ورود ری کراک به گشایش شعبات زنجیره ای در جنوب کالیفرنیا، بزرگترین و پولسازترین فست فود جهان را پایه می گذارند.
مایکل کیتون در نقش ری کراک، یک مرد مبتکر و در ضمن بلندپرواز و شهرت طلب است که با اندیشه های بزرگ و ریسک های دور از باور یک رستوران کوچک محلی را به یک بیزینس بین المللی مبدل می کند، یک دلال خرید و فروش و توسعه بیزینس ها، زاده ایلیونز که بعد از دیدار دو برادر مک و دیک مک دانلد که همبرگرفروشی خود را بنام فامیل خود در سال 1950 به راه انداخته اند، دو برادر که بسیار ملاحظه کار و محتاط هستند، هر دو در برابر پیشنهاد «ری» در مورد توسعه رستوران و ایجاد شعبات در نقاط مختلف واهمه دارند و حاضر به ریسک نیستند تا اینکه ری به مرور آنها را وسوسه می کند، با آنها قراردادی می بندد، که در بیرون کالیفرنیا این رستوران را توسعه بدهد و خیلی زود ری با هشیاری ویژه دست بکار شده و سرمایه دارانی را وادار به حضور در این بیزنس می کند و در یک چشم برهم زدن شعبات مختلف مک دانلد در گوشه و کنار سر بلند می کند.
دو برادر که همچنان با این کار مخالفند، با ری درگیر می شوند، گرچه ری هشیارتر از این حرفهاست، او درحالیکه به هر برادر یک میلیون و 300 هزار دلار می پردازد، رویالتی و حق امتیاز نام آنرا هم برای آنها می گذارد و با دست باز، مک دانلد را از مرزها می گذراند و نه تنها در سراسر امریکا، بلکه به مرور به خارج امریکا هم سفر می کند.
«ری» خیلی سریع تر از آنچه تصور می رفت، کمپانی را بزرگ و پولساز و جهانی می کند، درحالیکه خود، همیشه بعنوان یک فرد دلسوز و مسئول، حتی حاضر بود، جلوی رستوران را جارو کند و هر بار با ابتکاری جدید، به تنوع غذاها و نوشابه ها بیافزاید و خصوصا توجه کودکان و نوجوانان را جلب کند، یعنی مصرف کنندگان اصلی این نوع غذاها.
مایکل کیتون چون همیشه روان و نرم و طبیعی بازی می کند، او خود ری کراک است، که با چهره آرام با لبخندی همیشگی درها را می گشاید از دیدگاه اولیه شاید او بنظر جاه طلب و سنگدل می آمد، ولی تنها اوست که می تواند با این شیوه یک رستوران فست فود جهانی بسازد، چون برادران مک دانلد آنقدر ملاحظه کارند که در همان رستوران وهمان شهر برای همیشه ماندگار می شدند.
بازی جان کارول لینچ و نیک افرمن، یکدست و هنرمندانه است، بقیه تلاش خود را می کنند، ولی در برابر نفوذ بازیگری چون مایکل کیتون مسلما کم می آورند.
فیلم بدون هیچ خشونت، سکس، خونریزی و تعقیب و گریز، با حرف، آنهم از نوع طولانی اش به دل می نشیند و تماشاگر اصلا احساس خستگی نمی کند.
