بدیدن فیلم های وودی آلن رفتن، بانوعی آرامش همراه است، چون این کارگردان صاحب سبک، حتی گاه تاریک ترین رویدادهای فیلم خود را چنان روشن و درنهایت آرامش می سازد که تماشاگر را به تفکر وا می دارد، ولی با روحیه ای خوب سینما را ترک می کند، وودی آلن، برخلاف مسائل و تهمت هایی که به او چسباندند، یک انسان احساسی است که برای رو کردن عاطفه انسانها، تا عمیق ترین زوایای وجودشان سفر می کنند.
فیلم جدید وودی آلن، شاید فروش فیلم Midnight in Paris رانداشته باشد، چون در کوران فیلم های کارتونی و اکشن روی پرده آمده، ولی بهرحال با فروش نسبی پیش میرود و ضمن اینکه درسرزمین های مختلف ازجمله اروپا وخاوردور با اقبال بیشتری روبروست.
فیلم قصه زنی خود گم کرده به نام جسمین است، کیت بلانچت با مهارت خاصی نقش این زن را بازی میکند، و اگر اغراق نگفته باشم او از کاندیداهای اسکار و گلدن گلوب و بسیاری از جوایز بزرگ سینمایی امسال است.
جسمین (کیت) یک روح سرگردان است، که با دنیای بیرحم بیرون خود روبرو میشود، در باور او این همه ظلم و بی تفاوتی نمی گنجد، او در یک حالت افسردگی شدید، بدبینی،توهم و ترس زندگی می کند، گاه در خیابان با خود حرف میزند، با ذهن خود تلویزیون تماشا می کند. جسمین که روزی بر کوهی از ثروت و مکنت زندگی کرده، امروز نه پولی در بساط دارد و نه شغلی، نه تخصصی، نه حتی آشنا با تکنولوژی امروز، او حتی جایی هم برای رفتن ندارد تا اینکه خود را در آپارتمان خواهرش جنیجر (سالی هاکینز) در سانفرانسیسکو می بیند، خواهری که در یک بقالی کار میکند، زندگی ساده ای دارد و تنها چیزی که طلب نمی کرد، خواهر سرگشته و آواره اش بوده است!
جسمین قبلا عاشق و بعد همسر هال (الکس بالدوین) یک ثروتمند، خوش سر و زبان بوده که به رغم ظاهر مهربان وخوش برخورد، دارای شخصیت دوگانه ای است که هیچکس جز الکس بالدوین از عهده آن بر نمی آید، او بعد از سالها در سومین فیلم وودی ظاهر میشود.
فیلم ازآغاز به شخصیت جسمین تعلق دارد، به کیت بلانچت، که بجرات پرقدرت ترین بازی خود را ارائه میدهد، با قبول اینکه همه بازیگران فیلم :الکس بالدوین، سالی هاکینز، و دوست پسرش چیلی (بابی کاناوال) با توانایی در نقش های خود ظاهر شده اند، ولی شخصیت جسمین به هیچکدام مهلت درخشیدن نمی دهد. وودی آلن فیلم را با همان تفکر خاص خود که سوی وسمتی اوانگارد دارد پیش می برد، تماشاگر شخصیت های فیلم را گاه در کنار خود، در همسایگی خود، در زیر سقف خانه خود احساس می کند.
از دیدگاه خیلی ها، بهترین فیلم وودی الن در هزاره سوم، فیلم Match Point بوده، ولی اعتقاد بر این است که همه فیلم های وودی، امتیازات خود را دارند، او هیچگاه عقب گرد ندارد، پرش بلند هم ندارد، هرچه هست خود وودی آلن است، یک چاپلین درزمانه ما.
