این فیلم «بازوی یک میلیون دلاری» برای جان هام، یک آزمایش جدید بعنوان بازیگر اول یک فیلم سینمایی است، چون جان در سریال Mad Men، سالهاست می درخشد و اینک با پایان سریال، جان باید بدنبال میدان بزرگتری چون سینما باشد، که همیشه با ریسک هم همراه است.
بهرحال جان هام در این فیلم در نقش جی بی برنستین یک سوپرایجنت سابق ورزش است که باتفاق همکار خود آسیف مندوی برای کشف استعدادهای تازه در بیسبال به هند میرود. برخورد جی بی با فرهنگ و اخلاق شرقی، از نوع هندی اش، دیدنی است، مردمی که در نهایت سادگی، از توانایی های فکری بالا برخوردارند، نسل جوان، خصوصا در زمینه ورزش، با وجود بهره از تکنولوژی جدید، بسیار ساده و پاک و بی آلایش بنظر می آیند، برگزیدن دو نوجوان برای حضور در میادین ورزشی، در صحنه های بیسبال، رویای شیرینی است که در سر جی بی جای دارد، ولی خود نیز گاه دچار تردید میشود، او می خواهد بعد از مدتها نه تنها شانس و اقبال خود را بیازماید، بلکه اعجاز آفریند و به شکوه گذشته باز گردد چون جی بی از جنس اسپورت ایجنت هایی چون جری مک کوائر است با همان بلندپروازیها و جاه طلبی ها، که مسلما آنها را به ریسک بزرگ نیز می کشاند.
فیلم صد در صد ورزشی نیست، برخورد فرهنگ ها، ریشه های مذهبی و سیاق سنتی، در وجود دو قهرمان، در لابلای قصه فیلم دیدنی است، ضمن اینکه یک رابطه عاشقانه نیز در فیلم خودی نشان میدهد و البته جی بی تحت تاثیر اخلاق و منش شرقی، مردسالارانه با آنها برخورد میکند. بازی جان هام نرم و استادانه است، ولی در این قالب صد درصد نمی گنجد، لیک بل چون همیشه انعطاف پذیر وکمدی است. «سورج شارما» را در فیلم Life Of Pi دیده ایم. اوبازیگری خوش آتیه است. آسیف مندوی و مدهور میتال هم میکوشند خودی نشان بدهند.
الن ارکین بازیگر کارکشته، چون همیشه خود کاراکتر فیلم است.
این فیلم در سه روز آخر هفته، بالای 10 میلیون دلار فروش داشت، که بسیار امیدوارکننده بود ولی در برابر گادزیلا، همسایه ها، اسپایدرمن، به مقام چهارم رضایت داده است و برای آینده جان هام، دریچه های امیدی را باز کرده است.
بعد از فیلم ارژینال گادزیلا در سال 1954، تولیدی از ژاپن، تا این هفته که فیلم جدید گادزیلا را روی پرده سینماها شاهد بودیم، چند فیلم بی مایه و کم هزینه و غیرحرفه ای سبک «کامیک بوک» ساخته شد، که هیچکدام فروشی نداشت و خاطره فیلم اصلی را هم کمرنگ کرد.
فیلم جدید گادزیلا به کارگردانی گارت ادواردز انگلیسی تبار، بهره از بازیگران نامدار تلویزیونی و سینمایی چند کشور، راه را برای جلب توجه تماشاگران هموار کرده وهمانطور که اخیرا شاهد هستید، سینما به چهره های محبوب تلویزیونی روی آورده و برای نقش اول این فیلم هم از برایان کرنستون بازیگر سریال محبوب Breaking Bad بهره گرفته . فیلم با قصه الی (الیزابت اولسن) که شوهرش فورد( ارون تیلرجانسون) برای دیدار پدرش، راهی ژاپن میشود، آغاز میگردد. پدر فورد، یک دانشمند معروف رشته اتمی است، که بدنبال جستجو در اطراف راکتورهای اتمی که توسط مامورین دستگیر وزندانی شده، درواقع جوبرادی (کرنستون) در رابطه با یک پایگاه اتمی و تشعشعات و زائده ها و تاثیرات اتمی بر محیط اطراف، به رد پاهائی رسیده که از سوی دولت پنهان شده است.
«گارت ادواردز» با مهارت خاصی از مسیر استیون اسپیلبرگ در فیلم جراسیک پارک حرکت کرده است و هیولای گادزیلا ، که در یک ساعت اول فیلم حادثه می آفریند، برخلاف انتظار، یک گادزیلای احساساتی است. درحالیکه چهره و اندام اش به گوریل و یا دیناسور شبیه است و چون اژدها، نفس آتشینی دارد. یک موجود هولناک خونخوار نیست، گرچه هواپیماها و ساختمان های بلند، در دست او، یک اسباب بازی است ولی در لحظاتی سمپاتی تماشاگران را بر می انگیزد.
فیلم تقریبا پیش بینی خیلی از صاحبنظران سینمایی را رد کرده چون نزدیک 100 میلیون دلار در 3 روز اولیه فروش داشته است و ناگهان سیل پیشنهادات را به سوی گارت ادواردز، برایان کرانستون و الیزابت اولسن سرازیر کرده است، از سویی بعد از مدتها یک بازیگر قدیمی ژاپنی کن واتانابه دوباره در هالیوود مطرح شده و ژولیت بینوشه بعنوان یک کارشناس اتمی درهای تازه ای را بروی خود گشوده است.
فیلم از فیلمبرداری خوب، بخصوص لانگ شات های بسیار دیدنی از شهر و رفت و آمدها از ترن، هواپیما، اتوبوس، کشتی گرفته تا حرکت روزانه مردم بهره برده است.
فیلم نظر نسل جوان را بسیار بخود جلب کرده است، نسلی که به قهرمانان غیر عادی، غیر زمینی دلبستگی نشان میدهد، وگرنه فیلم از صحنه های هنری خالی است بازیگران فیلم بدلیل هیولای گادزیلا، امکان بازی، رقابت و ارائه هنر ندارند.
