نقد فیلم – فرح شکوهی

این فیلم یک نکته مهم با خود دارد، آنهم اینکه «لیام نیسان» از صدرنشینان فیلم های اکشن، اگر به فیلمنامه های تازه و بکر دست نیابد، عمر دوران طلایی اش خیلی زود پایان می گیرد، چون علت موفقیت های اخیرش در فیلمهای Taken/ Non-Stop سوژه های ناب و پرحادثه بوده است. خصوصا نقش یک مامور رتبه بالای سیا، در شرایطی که خانواده خودش به خطر می افتند دراوقالب می گیرد.
فیلم A Walk Among The Tombstones یک اکشن بظاهر پرحادثه است، ولی قصه اش بکر و تازه نیست، هالیوود دهها فیلم با چنین سوژه ای در سالهای اخیر ساخته است، حتی شخصیت اول فیلم، شباهت هایی به فیلم قبلی «لیام نیسان» Non-Stop دارد.
در این فیلم «لیام نیسان» در نقش «مت اسکادر» یک کارآگاه خصوصی بدون مجوز است که دستمزد خود را نقد می گیرد و غیبش می زند، درحالیکه «مت اسکادر» در سال 1991، بعنوان یک افسر پلیس نیویورک، غرق در مشروب و مواد مخدر، در یک درگیری با سارقین مسلح یک فروشگاه، نه تنها بیرحمانه و بدون تردید سارقین را می کشد، بلکه سبب کشته شدن یک دختر نوجوان می شود، این حادثه «مت اسکادر» را  چنان تکان می دهد، که از اداره پلیس استعفا می دهد و حدود 8 سال به ترک اعتیاد و پیمودن مسیر تازه ای می پردازد.
اینک در سال 1999، «مت اسکادر» از سوی یک قاچاقچی جوان ولی با سابقه مواد مخدر«کنی کریستو» که نقش او را «دان استیونس» بازی می کند، به یک ماموریت فرا خوانده میشود، اینکه ربایندگان همسرش را پیدا کند، که در برخورد اول «مت» نمی پذیرد، ولی وقتی می فهمد که ربایندگان دو قاتل سادیسمی و سنگدل هستند و با وجود دریافت باج چند صدهزار دلاری، همسر «کنی» را تکه تکه کرده اند، ناگهان به یاد یک پرونده قدیمی دو جنایتکار می افتد که دست به چنین جنایاتی می زدند و بعد پرونده به جائی نمی رسد و همین سبب میشود تا «اسکادر» ماموریت را بپذیرد.
«لیام نیسان» در نقش «مت اسکادر» فرصت ادای دیالوگ هایی را پیدا می کند، با دیگر شخصیت ها رو در رو بحث هایی دارد و گاه این گفتگوها، کمی طولانی میشود که از هیجان فیلم می کاهد.

فیلم روشن نمی کند چرا «مت اسکادر» یک الکلی تمام عیار بوده، چه خانواده ای دارد؟ آیا ازدواج کرده و فرزندی دارد، خویشاوندی دارد؟ با وجود سالها خدمت در پلیس نیویورک، چرا مجوز کارآگاهی ندارد؟
ارتباط ناگهانی «مت اسکادر» با یک تین ایجر خیابانی بنام «تی جی» «برایان برادلی» «استرو» چگونه پیوند می گیرد، این نوجوان بی خانمان که اهل درس و مطالعه است، حوادث اطراف را زیرنظر دارد و به «مت» رد پاهایی میدهد، کجا زندگی می کند؟ از کجا و کدام ریشه می آید؟
این ابهامات فیلم، تا حدی تماشاگر کنجکاو را سر درگم می کند، گرچه خیلی زود در حوادث مختلف از جمله رویدادهای خونین، غرق می شود، ولی تا پایان این سئوالات برایش بی جواب می آید، البته همانطور که اشاره شد فیلم گرم و پرهیجان است و این کنجکاوی ها بمرور کم رنگ میشود.
در فیلم دوشخصیت خیلی زود توانایی از خود نشان میدهند، اولین بازیگر «دان استیونس» است که  ذاتا بازیگر بنظر می آید، او همزمان فیلم The Guest نیز روی پرده سینماها دارد وهالیوود او را در ردیف تازه نفس های خود قرار داده و بزودی شاهد فیلم های تازه و نقش های مهم تری از او خواهیم بود. دومین شخصیت «تی جی» (استرو) بازیگر نوجوان است که در نهایت خونسردی و توانایی جلوی دوربین ظاهر شده، آینده خوبی برایش پیش بینی میشود. بازی دو شخصیت سنگدل و بقولی منفی فیلم، بسیار ضعیف است، بهتر اینکه چون اوایل فیلم در سایه و بدون هویت نشان داده شوند.
کارگردان فیلم «اسکات فرانک» که سابقه فیلم های The Look Out و Get Shorty را دارد، در این فیلم ماهرانه تر عمل کرده، بدون نیاز به نشان دادن شکنجه های خونین زنان، صحنه ها را پرهیجان و تاثیرگذارساخته است.
فیلم دو نکته مثبت و منفی دیگر هم دارد، اینکه حوادث ربودن زنان و دختران با استیشن واگن ها، دلهره به جان تماشاگرانی که سینما را ترک می کنند می اندازد، آنها بی اختیار به اطراف خود نگاه می کنند و با دیدن استیشن واگن ها، تن شان می لرزد که هم جنبه منفی دارد وهم مثبت.
نکته مهم دیگر رعایت قوانین حمایت از حیوانات است، که در فیلم با وجود حمله به سگ خانگی، تماشاگر سایه ای از همان سگ را زنده درآن خانه می بیند!!
فیلم دیدنی است، کمی حرف و سخن زیاد دارد و سوژه فیلم زنگ خطری برای «لیام نیسان» است که چقدر باید در گزینش نقش های خود محتاط باشد و در پایان، تماشاگر راضی سالن را ترک می کند و خانواده ها خوشحال از ملاحظات اخلاقی و رعایت اصول انسانی از سوی کارگردان فیلم است.