دیدن فیلم های کلینت ایستوود، همیشه با آگاهی و دانش سینمایی همراه است، همیشه جنبه های انسانی، اخلاقی و عاطفی آن به دل تماشاگر در هر سن و سالی می نشیند، ایستوود همیشه با هدف فیلم می سازد. شاید همین هدف هاست که او را در سنین بالای 80 سرپا و پر انرژی نگهداشته است.
ایستوود در ساختن فیلم های جنگی توانایی ویژه ای دارد. دو فیلم ارزشمند او را: Letters From iow Jima و Flags of our Fathers قبلا دیده ایم، ضمن اینکه فیلم تازه اش «امریکن اسناپر» یک قصه واقعی از زندگی یک افسر شجاع بنام کریس کایل است، که در کتابی پرفروش به همین نام آمده است.
قبلا در سینما، فیلم های ماندنی درباره جنگ با قصه واقعی داشتیم، فیلمی با شرکت گری کوپر بنام Sergeant York و فیلمی از زندگی واقعی ادی مورفی بازیگر محبوب فیلم های وسترن، که خود ایفاگر نقش خود در فیلمی بنام To Hell and Back .
فیلم جدید ایستوود ماجرای کریس کایل است که طی 4 ماموریت خطرناک در عراق، 160 نفر را هدف قرار داده و از پای در آورده است و بقولی خونین ترین ماموریت ها را در تاریخ جنگ امریکا انجام داده است و نقش او را با مهارت برادلی کوپر ایفا کرده است.
ایستوود ضمن پیگیری زندگی کریس کایلی، عکس العمل ها و برخوردها و تاثیرات این ماموریت ها را بروی او نشان میدهد، کریس ضمن اینکه یک سرباز وطن پرست بود، هیچگاه در انجام ماموریت های خود دچار تردید نبوده او یک سرباز جنگ است، که هزار روز را درعراق گذرانده و القاعده 180 هزار دلار برای سر او جایزه گذاشته بود مجموعه مسائل و رویدادهای فیلم، سبب میشود فیلم به ایفاگر نقش کریس، یعنی برادلی کوپر تعلق داشته باشد، بازیگران فیلم، از سینا میلر تا کایل کالنر، تا کایر دو دانل، بکلی در فیلم رنگ می بازند و فرصتی برای عرض اندام ندارند.
ایستوود با مهارت خاص، فیلم را بروی لحظات پرهیجان و احساسی، خشن و انسانی، تکیه میدهد، گرچه اصولا فیلم ایستوود صحنه های سکوت و گاه کشدار دارد، ولی تماشاگر را خسته نمی کند و فیلم کارنامه فیلم های جنگی ایستوود را تکمیل می کند.
اگر بدنبال یک فیلم موزیکال و رویدادهای عجیب و جادو و جمبل هستید، فیلم In To The Woods چنین خصوصیاتی دارد، در ضمن در سراسر فیلم با چهره های نامداری نیز روبرو میشوید، این فیلم بصورت یک نمایش در برادوی سالها موفق بوده، اینک در پرده سینماها هم موفقیت نسبی دارد، بخشی از قصه فیلم به ماجرای سیندرلا می پردازد ضمن اینکه با تغییراتی همراه است، آنا کندریک در قالب سیندرلا جای نمی گیرد و جذابیت های شاهزاده (کریس پاین) نیز در هیاهوی صحنه ها هدر میرود.
فیلم بدلیل موزیک خوب و بهره از ترانه های طنز و بازیگران آشنا، تماشاگر کوچک و بزرگ را بدنبال می کشد، با وجود طولانی بودن، کسالتی به بار نمی آورد، چون فیلم رنگی، با صحنه های دیدنی و بازی خوب بازیگران، سرگرم کننده است.
مریل استریپ در هر نقشی تواناست، حتی در نقش های منفی، هم حمایت تماشاگر را جلب می کند گرچه این بار نقش جادوگر فیلم، با وجود نقشه های انتقام، خونین نیست، ضمن اینکه جانی دپ در نقش کوچک و بقولی افتخاری «گرگ» سورپرایز خوبی برای تماشاگر فیلم است.
دراین فیلم جیمزکوردن انگلیسی تبار، درکنار چهره های نامدار خودی نشان میدهد و راه ها را هموار می کند، امیلی بلانت نقش کلیدی دارد و تقریبا در بیشتر صحنه ها حضور دارد.
باب مارشال این فیلم را برخلاف کار نمایشی خود، بنا به سلیقه کمپانی دیسنی ساخته است و خود بخود بیشتر به نسل جوان و کودکان توجه دارد و از حق نگذریم فیلم را یکدست پیش برده است. شاید خیلی ها اعتقاد دارند تفاوتی با نمایش برادوی ندارد ولی در اصل چنین نیست، کارگردان در فیلم دست بازتری برای زنده کردن حوادث فیلم دارد و با بکارگیری بازیگران معروف فیلم را بهرحال در ردیف 4 فیلم پرفروش قرار داده و بیشترین امید نیز بروی DVD آن تکیه دارد.