«تد» برای همه بعنوان یک بچه خرس عروسکی شناخته شده، که ناگهان جان میگیرد وبا اطرافیان رابطه برقرار می کند و البته با یار و همدم خود جان (والبرگ)، که با خود دردسرهایی را هم می آورد.
دراولین فیلم «تد» برای همه تازگی داشت، صحنه های کمدی آن دلنشین بود، بسیاری از کودکان، نوجوانان نیز، بهر طریقی بود فیلم را دیدند، ولی متاسفانه دیدن فیلم بدلایل مختلف برای زیر 13 ساله ها ممنوع بود.
این بار قصه فیلم بروی شخصیت «تد» جدی تر عمل می کند. می خواهد به او هویت ببخشد، می خواهد او را بعنوان یک مرد و یک شوهر معرفی کند. بهمین خاطر تد به اتفاق معشوقه خود(جسیکا بارت) درصدد بهره از اسپرم آدمهای معروف برمی آید تا معشوقه اش حامله شود، برای این منظور به سراغ قهرمان محبوب ورزشی «تام برادی» شوهر جیزل میروند.
در همین مرحله فیلم خود را از دید کودکان، نوجوانان دور می کند درحالیکه اصولا چنین شخصیتی برای آن سن وسال ها مناسب است و می تواند رکورد فروش بالایی برجای بگذارد.
«ست مک فارلن» که اخیرا تا حد زیادی راه خود را گم کرده، ابتدا با فیلم پرخرج A Million Ways To Die in the West با وجود ستارگان نامدار، گیشه را از دست داد، بعد شوی تلویزیونیCleveland Show کنسل شد، بدنبال آن American Dad از گردونه خارج شد، درست همزمان فیلم نسبتا پرفروش اش Transformersبعنوان بدترین فیلم سال برگزیده شد، خلاصه اینکه بدشانسی ها از هر سویی به او هجوم آورد، اینک فیلم Ted-2 نیز در همان هفته اول شروع به نزول در جدول پرفروش ها کرد. در این میان حضور افتخاری لیام نیسان، جی لنو، جیمی کیمل و تام برادی هم کمکی نمی کند.
اصولا این کاراکترها، همانطور که اشاره شد برای کودکان و نوجوانان مناسب و شیرین است، ولی متاسفانه فیلم بدلیل جنبه های غیراخلاقی اش از جمله دود کردن ماری جوانا و دیگر مواد مخدر بطور معمولی، پیاپی و تبلیغ کننده، مشروبخواری و مست بازی و از خط قرمز یک فیلم معمولی گذشتن، تماشای فیلم را برای سنین زیر 13 و حتی 17 منع می کند، ضمن اینکه بزرگترها هم زنده شدن یک عروسک پنبه ای که هر بار با حرکتی از هم می پاشد و بعد هم با دو سه چسب موقت زنده میشود در باورشان نمی گنجد. قصه فیلم با تکیه به شخصیت Ted، اثبات هویت او چون یک انسان، دفاع و گاه هیاهوی تبلیغاتی، چندان جذاب بنظر نمی آید، ضمن اینکه مارک والبرگ از بازی در دومین فیلم راضی نیست و امکان تهیه سومین فیلم وجود ندارد، مگر اینکه ست مک فارلن، از یک قصه قرص و محکم و جذاب بهره بگیرد و چارچوب شخصیت تد را بکشد و او را به سوی کودکان ونوجوانان هل بدهد و دیگراصراری در مصرف مواد و برپا کردن دود ودم و مشروب خواری نداشته باشد. حتی تد را بصورت یک شخصیت عروسکی مثبت، با افکار پاک کودکانه یا حداقل جوانانه، تا حدی ضد بزرگترهای دور از اخلاق و منش در آورد و شخصیتی که با اندام و چهره و شیوه سخن گفتن تد، هماهنگی بیشتری دارد.
