فیلم با عنوان کمدی سیاسی به نمایش در آمده است، ولی دراصل فیلم جدی است، فیلم پشت پرده سیاست،عملیات انتخاباتی، تیم های تبلیغاتی و رقابتی را نشان میدهد.
قصه فیلم بروی یک مدیر تبلیغاتی در امور انتخابات ریاست جمهوری تاکید دارد، برای جین (ساندرا بولاک) که بعد از چند شکست و فراز و نشیب کاری، اینک دوباره بخت خود را در بولیویا می آزماید و در قالب یک تیم انتخاباتی، برای گزینش رئیس جمهور آینده بولیویا تلاش می کند.
فیلم نشان میدهد، که در رقابت های انتخاباتی، خصوصا در کشوری چون بولیویا (بولیوی) توانایی و قدرت و آگاهی و احساس مسئولیت و حتی وطن پرستی یک کاندیدا مهم نیست و در انتخابات نقش ندارد در حقیقت این تیم حرفه ای و ورزیده وهمه فن حریف و شاید پر از دوز و کلک انتخاباتی است ،که سرنوشت و آینده یک سرزمین را رقم میزند، همانگونه در این فیلم کاستیلو (هواکیم دی المیدا) یک عروسک در دست این تیم، به رهبری جین (بولاک) است، او حتی حق سخن گفتن بدون اطلاع و نظر تیم را ندارد، حق دیدار، رابطه، گفتگو، رفت وآمد و مصاحبه هم ندارد. او یک روبات است، یک عروسک چشم و گوش بسته است، که کوک اش می کنند و به جلو هل اش می دهند.
آن سوی رقابت ها، پت کندی (بیلی باب تورنتون) یک کهنه کار قدیمی قرار دارد که سابقه درگیری و رقابت با جین را داشته و برای از میدان بدر کردن او به هر حقه ای دست میزند، حتی اگر به قیمت جان او تمام شود.
با وجود شخصیت موذی و زیرک و هفت رنگ پت کندی، جین با تجربه های گذشته و بکارگیری حقه های جدید، او را از پای در می آورد و کاندیدای ظاهرا پرقدرت او را از بالای جدول به زیر می کشد.
جین(بولاک) به شیوه ای سیگار می کشد و مشروب می خورد که گاه احساس می کنید با یک مرد طرف هستید، گرچه سناریو برای شخصیت واقعی این ماجرا، که یک مرد است نوشته شده و قرار بود جورج کلونی این نقش را ایفا کند. ولی ساندرا با مهارت خاص، چون یک دلال حرفه ای، بدون احساس، بدون هیچ نشانه ای از زن بودن، در صحنه ها ظاهر میشود وهمه بازیگران را تحت تاثیر قرار میدهد، فیلم کمدی نیست، ولی زهرخنده هایی برلب ها می آورد.
بیلی باب تورنتون خیلی کم امکان عرض اندام پیدا می کند. ولی بهرحال او یک بازیگر کارکشته و حرفه ای است و خود را در صحنه های کوتاه هم به رخ می کشد و در چند پلان با بولاک به رقابت می پردازد که آن صحنه ها دیدنی است.
مفهوم فیلم، مفهوم عمیقی است، اینکه چگونه از یک شخصیت بی پایه یک رئیس جمهور می سازند، که از همان اولین قدم ها، ذات خود را نشان میدهد.
در طی سالهای اخیر، همه تکنیک های جدید سینمایی برای فیلم های جمزباند بکار گرفته شده است. چون خیلی ها عقیده دارند کارگردانان می کوشند تا جمزباند انگلیسی، هیچ کم وکسری از جمزباند امریکایی Mission Impossible نداشته باشد و همین ها سبب سرگرمی بیشتر تماشاگران میشود.
«سم مندز» در فیلم قبلی جمزباند Sky fall صحنه های پرهیجان و اکشن بسیاری را جا داده بود و از جهت تیم بازیگران هم کم نگذاشته بود، در Spectre هم بقولی همه بودجه 200 میلیونی را بکار گرفته، از خوردو خمیر کردن اتومبیل های چند میلیونی و صحنه های آنچنانی دریغ نکرده است.
این بار جمزباند که با رئیس جدید خود (رالف فینس) روبروست بنظر سرکش هم می آید، خیلی راحت خود بدنبال کشف یک کد میرود که او را به سرزمین های مختلف می کشاند. از لندن به مکزیک و بعد ایتالیا، که درواقع سرزمین مافیای سیاه جهانی است.
جمزباند می فهمد که در پشت پرده یک سازمان مافیایی و مخوف بنام اسپکتر وجود دارد، که قصد آشوب در جهان و ویرانی کشورها را دارد، این راز در دیداری با لوسیا (مونیکا بلوچی) بیوه رئیس این سازمان مخوف برملا میشود و همین جمزباند را به عبور از مرزها می کشاند و برخورد با شخصیت های تازه، که مخوف ترین آنها فرانتس اویرهاورز (کریستوف والتز) است وهمچنین برخورد با مادلین (لی سیدوکس) که در حقیقت دختر سکسی فیلم است. نکته جالب اینکه لی سیدوکس ابدا جذابیت ستاره های سابق این فیلم ها را ندارد و برای جمزباند هم وصله ناجوری است. گرچه بعد از شان کانری، راجرمور و سرانجام پیرس برازنان، جمزباند خوش تیپ و جذابی وارد صحنه جاسوسان نشد، دنیل کریک باهمه تلاش سازندگان جمزباند، هنوز به دل تماشاگر ننشسته است، مشخصه های جمزباند را ندارد و بهمین جهت وقتی هکرها سناریوی فیلم جمزباند را از کمپانی سونی به سرقت بردند، مشخص شد که درصدد گزینش یک جمزباند سیاهپوست و یا اصولا شخصیت های تازه ای هستند و مسلم بدانید، در آینده نزدیک این تغییر و تحول صورت می گیرد.
به جرات بازیها در فیلم، درخشان نیست، البته دنیل گریک و کریستوف والتز، بدلیل تجربه هایشان، کم نمی آورند، ولی بازیهای نفس گیر و بیاد ماندنی ندارند، رالف فینس بی خاصیت است، مونیکا بلوچی با وجود گذر سن و سال، هنوز خاصیت زن بودن خود راحفظ کرده و اگر جوانتر بود، هنوز می توانست دختر سکسی فیلم باشد.
لی سیدوکس لباس ستاره طناز فیلم را به تن ندارد و اگر هم به تن کرده، گشاد است.
